Bumblefoot u szczurów

Istnieje wiele powodów, dla których warto utrzymywać zdrową wagę szczurów i zapewniać im komfortowe warunki życia, ale zapobieganie problemom medycznym, takim jak bumblefoot, jest szczególnie ważną rolą opiekunów. Choroba ta może rozwinąć się, gdy szczury i inne małe zwierzęta domowe mają nadwagę, żyją w klatkach z drucianą podłogą, są narażone na kontakt z zakażonymi szczurami lub gdy właściciele nie sprzątają regularnie moczu i odpadów z pomieszczeń, w których przebywają szczury.1

Chociaż trzmielowi łatwo jest zapobiec, może on powodować nieprzyjemne objawy, takie jak wrzody na łapach, a nawet potencjalnie śmiertelne dla szczurów, jeśli nie jest leczony. Bakteria wywołująca tę chorobę jest zaraźliwa dla innych szczurów. Na szczęście nie jest ona zaraźliwa dla ludzi, a właściciele mogą zazwyczaj chronić swoje szczury przed bumblefoot za pomocą kilku kroków zapobiegawczych.

Co to jest stopa trzmiela?

Stopa trzmiela (wrzodziejące zapalenie pododermatitis) jest bolesną infekcją bakteryjną u szczurów domowych, która powoduje powstawanie wrzodów na spodzie łap zwierzęcia.2 Stan ten zwykle rozwija się, gdy rana na ciele zwierzęcia zostanie zakażona Staphylococcus aureus lub E. coli, często z powodu niehigienicznych warunków w pomieszczeniu dla zwierząt. Małe skaleczenia lub zadrapania na łapach szczura umożliwiają bakteriom wniknięcie do organizmu.1 Infekcja prowadzi do przewlekłego stanu zapalnego i ropni, a nazwa „bumblefoot” odnosi się do czerwonych zmian lub „bumbles”, które rozwijają się na łapach i powodują utykanie zwierzęcia.

Bumblefoot często występuje u szczurów, które są otyłe lub mają genetyczne predyspozycje do tej dolegliwości. Króliki, ptaki i inne gryzonie są również podatne na bumblefoot, ale u królików jest to częściej określane jako „ból stawów skokowych”. Trzmiel jest również poważnym problemem u kurcząt trzymanych w niewoli, szczególnie tych trzymanych w dużych ilościach w małych pomieszczeniach.

Objawy bumblefoot u szczurów

Właściciele mogą nie zauważyć wczesnych objawów bumblefoot u swoich szczurów domowych, ale gdy infekcja postępuje, można zaobserwować następujące objawy:

Objawy

• Uszkodzenia lub „zgrubienia” na łapach
• Utykanie
• Nadmierne lizanie łap
• Niechęć do chodzenia lub wspinania się

Stopa trzmiela zaczyna się jako małe zaczerwienione guzki, które wyglądają trochę jak modzele. Ponieważ zmiany pojawiają się najpierw na podeszwach łap zwierzęcia, właściciele mogą nie zauważyć objawów infekcji na tym etapie. Jednak guzki te mogą ostatecznie stać się dość duże. Mogą Państwo zauważyć krwawe ślady pozostawione przez szczura. Objaw ten pojawia się, gdy zmiany zaczynają krwawić i pokrywać się strupami. Szczury poczują się niekomfortowo, gdy ból wzrośnie, a właściciele prawdopodobnie zauważą zmiany w zachowaniu. Jeśli szczur kuleje, nadmiernie liże łapy lub zachowuje się niechętnie do normalnego chodzenia lub wspinania się, nadszedł czas, aby odwiedzić weterynarza małych zwierząt.

Przyczyny bumblefoot

Nie ma zgody co do tego, jakie klatki lub warunki mogą przyczyniać się do powstawania bumblefoot. Jednak ogólnie uważa się, że klatki z drucianą podłogą, niehigieniczne warunki życia i czynniki zdrowotne, takie jak otyłość, mogą sprawić, że szczury będą bardziej podatne na rozwój tej choroby. Niezależnie od konkretnej przyczyny, trzmiel jest prawie wyłącznie chorobą zwierząt trzymanych w niewoli, więc utrzymywanie pomieszczeń w czystości i wolnych od czynników drażniących ma kluczowe znaczenie. Mogą wystąpić następujące przyczyny:

• Niehigieniczne warunki życia: Szczury, które są regularnie narażone na kontakt z odchodami, moczem i innymi niehigienicznymi materiałami w swoich pomieszczeniach, mogą zachorować na stopę trzmielowatą w wyniku chodzenia po nich. Ponieważ infekcja rozwija się, gdy bakterie dostaną się do małych zadrapań lub skaleczeń na łapach, słabe warunki sanitarne są czynnikiem ryzyka, który zwiększa prawdopodobieństwo zachorowania na koślawość stóp u szczurów.1
• Materiały ściółkowe: Urazy spowodowane nieregularnymi powierzchniami klatek lub materiałami ściółkowymi o szorstkiej fakturze mogą odgrywać rolę w rozwoju stopy trzeszczkowej.
• Zakażenie od innych gryzoni: Szczury mogą przekazywać sobie nawzajem bumblefoot, zwłaszcza jeśli są trzymane w tym samym pomieszczeniu. Ponieważ choroba ta jest zaraźliwa, właściciele powinni natychmiast poddać kwarantannie wszystkie szczury, u których rozwinie się ta infekcja i dokładnie wyczyścić wszystkie pomieszczenia dla zwierząt.
• Otyłość: Otyłe zwierzęta, w tym szczury, wydają się być bardziej narażone na rozwój trzmielojada.3 Może to być spowodowane nierównomiernym rozkładem masy ciała lub nadmiernym naciskiem na stopy i nogi podczas chodzenia. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku starszych szczurów, które naturalnie chodzą wolniej niż inne.
• Klatki z drucianą podłogą: Stosowanie klatek z drucianą podłogą, w tym drucianych półek lub balkonów, zostało zasugerowane jako możliwa przyczyna bumblefoot.3 Należy unikać drucianych podłóg w klatkach, ale wiele przyzwoitych klatek dla szczurów ma górne poziomy wykonane z siatki drucianej. Jednakże, nawet szczury trzymane na solidnej podłodze mogą zachorować na bumblefoot, a jedna z teorii sugeruje, że narażenie na mocz zgromadzony na solidnych podłogach (zwłaszcza plastikowych) może przyczynić się do tego problemu.

Diagnozowanie bumblefoot u szczurów

Po zauważeniu objawów bumblefoot u szczura, konieczna jest wizyta u lekarza weterynarii. Weterynarz przeprowadzi badanie fizykalne zwierzęcia, koncentrując się na jego łapach i ustali, czy przyczyną może być stopa trzeszczkowa. Jeśli podejrzewa się tę chorobę, pobrane zostaną próbki do badań laboratoryjnych.1 Lekarz weterynarii przeprowadzi u zwierzęcia testy hodowli i wrażliwości w celu ustalenia, które bakterie spowodowały infekcję. Pozwoli to potwierdzić diagnozę i wybrać antybiotyk, który będzie najskuteczniejszy w leczeniu przypadłości Państwa szczura.

Leczenie

Połączenie doustnych antybiotyków wraz z miejscowym czyszczeniem i leczeniem ran szczura (zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii) jest zwykle pierwszym sposobem leczenia bumblefoot.1 Jeśli zmiany nie reagują na to leczenie, lekarz weterynarii może zalecić zabieg chirurgiczny. Wiąże się to jednak ze znacznym ryzykiem i ograniczoną skutecznością.

W przypadku zmian, które nie reagują na podstawowe leczenie, konieczne może być leczenie chirurgiczne, które wiąże się jednak ze znacznym ryzykiem i ograniczoną skutecznością. Co najważniejsze, właściciele powinni szukać profesjonalnej pomocy tak szybko, jak to możliwe, jeśli u ich zwierząt pojawią się jakiekolwiek objawy bumblefoot.

Leczenie choroby obejmuje również dezynfekcję klatki szczura. Właściciele powinni usunąć wszystkie szczury z klatki i zabrać wszystkie dodatkowe szczury do weterynarza w celu zbadania (nawet jeśli wydają się nienaruszone). Dokładnie wyczyścić klatkę, zwracając uwagę na dezynfekcję całego pomieszczenia wraz z miseczkami na karmę i wodę lub zabawkami. Proszę dodać świeżą, miękką ściółkę, aby zapobiec przyszłym zmianom na łapach zwierzęcia.

Rokowanie dla szczurów z guzowatą stopą

Ponieważ nasilenie przypadków bumblefoot może być różne, rokowania dla konkretnego szczura będą zależeć od jego stanu i zaleceń lekarza weterynarii dotyczących leczenia. Jednak nie wszystkie zwierzęta reagują dobrze. W ciężkich przypadkach trzeszczek czasami konieczna jest amputacja ciężko zainfekowanych palców i stóp.1 Podobnie jak inne poważne infekcje, które nie są leczone wystarczająco wcześnie, stopa trzeszczkowa może być śmiertelna, jeśli u zwierzęcia rozwinie się infekcja septyczna. Z tego powodu wczesne wykrycie i leczenie mają kluczowe znaczenie dla uzyskania najlepszych wyników.

Jak zapobiegać trzmielowi

Ponieważ stopa trzeszczkowa może być poważna i szczególnie bolesna, ważne jest, aby właściciele zapobiegali zarażeniu się nią przez swoje zwierzęta. Na szczęście kilka prostych metod pielęgnacji szczurów domowych może być skutecznych:

Unikanie urazów łap

Chociaż czynniki, które prowadzą do trzmielojada, nie zawsze występują w każdym przypadku, zapobieganie urazom lub otarciom łap jest podstawą profilaktyki.1 Właściciele szczurów powinni rozważyć pokrycie drucianej podłogi w pomieszczeniu zwierzęcia solidną powierzchnią, taką jak drewno, winyl, pleksi, plastikowe płótno igłowane, koce Vellux, a nawet ręczniki.

Płaskie powierzchnie wydają się powodować mniejszy stres na łapach szczurów i prawdopodobnie spowodują mniej otarć, które mogą zostać zainfekowane bakteriami. Oprócz wolniejszego chodzenia, starsze szczury mogą również mieć bardziej płaskie stopy, dlatego należy zadbać o to, aby starsze zwierzęta miały miękką ściółkę i powierzchnie do chodzenia.

Regularne czyszczenie pomieszczeń

Klatkę i legowisko szczura należy utrzymywać w czystości i suchości. Należy jak najszybciej usuwać zabrudzoną ściółkę i często ją zmieniać. Korzystanie z kuwety w klatce szczura może pomóc w utrzymaniu jego ściółki w czystości przez dłuższy czas, chociaż ta metoda wymaga cierpliwości, gdy szczury uczą się z niej korzystać. Proszę konsekwentnie dezynfekować miski na karmę i wodę oraz regularnie planować gruntowne czyszczenie klatki.

Zdrowie szczurów domowych

Należy zapobiegać nadwadze szczurów, zapewniając im zdrową dietę i mnóstwo okazji do ćwiczeń.1 Dieta szczurów powinna składać się z bloczków lub granulek. Aby zapobiec nadmiernemu przybieraniu na wadze, należy starać się ograniczyć podawanie smakołyków (choć okazjonalny dodatek jest w porządku). Jeśli szczur zacznie nadmiernie przybierać na wadze, należy skonsultować się z weterynarzem zajmującym się małymi zwierzętami domowymi w sprawie opcji dietetycznych, które mogą pomóc.

Regularne sprawdzanie pod kątem urazów

Proszę sprawdzać łapy szczurów pod kątem otarć, urazów lub wczesnych objawów kurzajki. Pozwoli to na wczesne wykrycie i leczenie wszelkich ran, zapobiegając bolesnym ropniom i guzom związanym z tą infekcją. Może również zwrócić Państwa uwagę na potencjalne problemy w klatce lub legowisku szczura, umożliwiając wczesne ich usunięcie i zapobiegając dalszym urazom w przyszłości.

Jeśli podejrzewają Państwo, że Państwa zwierzę jest chore, należy natychmiast skontaktować się z weterynarzem. W przypadku pytań związanych ze zdrowiem, zawsze należy skonsultować się z lekarzem weterynarii, ponieważ zbadał on zwierzę, zna jego historię zdrowia i może udzielić najlepszych zaleceń dla Państwa pupila. Źródła artykułów Point Pet korzysta wyłącznie z wysokiej jakości źródeł, w tym recenzowanych badań, w celu potwierdzenia faktów zawartych w naszych artykułach. Proszę zapoznać się z naszym procesem redakcyjnym, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak sprawdzamy fakty i dbamy o to, aby nasze treści były dokładne, wiarygodne i godne zaufania.

1. Trzmiel u gryzoni towarzyszących. U.S. Department of Agriculture Cooperative Extension.

2. Mecklenburg, Lars et al. Proliferative And Non-Proliferative Lesions Of The Rat And Mouse Integument. Journal Of Toxicologic Pathology, vol 26, no. 3_Suppl, 2013, pp. 27S-57S. Japońskie Towarzystwo Patologii Toksykologicznej, doi:10.1293/tox.26.27s

3. Pododermatitis u gryzoni. Klinika dla zwierząt Sawnee.