Kiedy koty żyją w domach wielorodzinnych, hodowlach lub schroniskach, są bardziej podatne na rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. Chlamydia kotów (Chlamydophila felis) jest bardzo powszechną infekcją bakteryjną, a choroba ta może również rozprzestrzenić się na płuca, jeśli nie jest leczona. W przeciwieństwie do chlamydii u ludzi, choroba ta zazwyczaj atakuje oczy i górne drogi oddechowe u kotów.1 Właściciele mogą zauważyć objawy, takie jak wydzielina z oczu i nosa, kichanie, gorączka, letarg, a nawet zmrużone oczy.
Koty mogą rozwinąć tę infekcję oczu poprzez bezpośredni kontakt z bakterią, gdy jest ona obecna u innego kota. Wszelkie wydzieliny z oczu lub nosa są uważane za zakaźne. C. felis nie przeżywa długo w środowisku, więc jest mało prawdopodobne, aby wspólne kuwety, miski i zabawki (które nadal powinny być odpowiednio dezynfekowane) powodowały przenoszenie choroby. Chociaż każdy kot może zarazić się C. felis, najbardziej podatne są młode koty i kocięta.1 Opiekunowie mogą zapoznać się z objawami chlamydii kotów oraz metodami zapobiegania, aby pomóc swoim kotom zachować zdrowie.
Co to jest chlamydia kotów?
Chlamydia u kotów (czasami nazywana chlamydiowym zapaleniem spojówek) to infekcja bakteryjna wywoływana przez bakterię Chlamydia felis, która zazwyczaj infekuje oczy i górne drogi oddechowe. Bakteria ta atakuje i infekuje oczy, nos i gardło kota.
C. felis jest jedną z najczęstszych przyczyn zapalenia spojówek u kotów. Chociaż przenoszenie się choroby między kotami a ludźmi jest mało prawdopodobne, nadal możliwe jest, że chlamydia kotów wpłynie na ludzi, którzy mają kontakt z zarażonymi kotami – dlatego opiekunowie powinni regularnie stosować metody dezynfekcji podczas wszelkich ognisk choroby.2
Objawy chlamydii u kotów
Wystąpienie objawów u kotów narażonych na chlamydię trwa zwykle od trzech do 10 dni. W tym momencie objawy stają się poważniejsze i mogą utrzymywać się dłużej, jeśli nie są leczone (co może prowadzić do infekcji płuc).2 Najczęstsze objawy chlamydii u kotów dotyczą oczu i górnych dróg oddechowych. Właściciele mogą zaobserwować następujące objawy:
Objawy
- Wydzielina z oczu
- Kichanie i wydzielina z nosa
- Gorączka
- Letarg
Wydzielina z oczu
Zazwyczaj pierwszym objawem zakażenia chlamydią u kotów jest wodnista wydzielina z oczu. Może ona zainfekować jedno lub oba oczy. Płyn ten przechodzi w gęstszą, żółtą lub nawet zielonkawą wydzielinę. Mogą Państwo zauważyć, że oczy kota zaczynają wyglądać na wyraźnie podrażnione i może on mrużyć oczy (trzymając jedno lub oba oczy zamknięte z powodu bólu).1
Kichanie i wydzielina z nosa
Jeśli kot zostanie zarażony C. felis, mogą Państwo również zaobserwować łagodne kichanie i wydzielinę z nosa.1 Kot może zacząć kichać, gdy z jego nosa wydobywa się ciekła wydzielina.
Gorączka
Podobnie jak w przypadku innych chorób zakaźnych, chlamydia może powodować gorączkę u kotów. Kot może drżeć, wyglądać na osłabionego i mieć przyspieszone tętno.
Letarg
Często towarzyszy temu gorączka i utrata apetytu, a kot może stać się ospały podczas infekcji chlamydią. Proszę zwrócić się do lekarza weterynarii, aby upewnić się, że kot nie jest odwodniony.
Co powoduje chlamydię u kotów?
Młode kocięta są najbardziej podatne na rozwój chlamydii, ale choroba ta może dotknąć każdego kota (zwłaszcza tych żyjących w domach z wieloma kotami, hodowlach kotów i schroniskach).1 Ta choroba kotów rozprzestrzenia się w następujący sposób:
- Transmisja od innego kota: Koty zarażają się chlamydią kocią od zarażonego kota. Dzieje się tak często, gdy koty nawiązują kontakty towarzyskie i wzajemnie się pielęgnują, chociaż może się to również zdarzyć, gdy koty są po prostu w bliskim kontakcie ze sobą.2
Jak weterynarze diagnozują chlamydię u kotów?
Jeśli podejrzewają Państwo, że kot zaraził się C. felis, ważne jest, aby jak najszybciej umówić się na badanie weterynaryjne. Po przybyciu na miejsce lekarz weterynarii przeprowadzi badanie fizykalne, w tym dokładnie obejrzy oczy kota.
Lekarz weterynarii będzie musiał ustalić, czy kot był narażony na C. felis lub inną infekcję bakteryjną, która może wpływać na oczy. Aby potwierdzić diagnozę, pobierze wymaz z błony spojówkowej, który zostanie zbadany pod mikroskopem w laboratorium po wyhodowaniu kultury.1
Weterynarz może również wykonać barwienie fluoresceiną, aby sprawdzić, czy nie doszło do zadrapania rogówki lub test łez Schirmera, aby ocenić produkcję łez u kota. Zadrapanie rogówki może również powodować zwiększenie wydzieliny z oka i mrużenie oczu. U kota może dojść do zadrapania lub owrzodzenia rogówki, jeśli pociera on oko (z powodu bólu) i przypadkowo je zadrapie. Jednak dodatni wynik testu fluoresceinowego nie jest cechą charakterystyczną zakażenia chlamydiami. Podobnie, jeśli kot ma suche oko, jego oczy mogą wytwarzać gęstszą, bardziej żółtą wydzielinę niż zwykle.
Aby bardziej ostatecznie zdiagnozować chlamydię u kota, weterynarz może również wysłać te wymazy do laboratorium w celu przeprowadzenia specjalistycznego testu zwanego reakcją łańcuchową polimerazy (PCR). Test ten polega na amplifikacji bakterii w wymazie, aby laboratorium mogło je zidentyfikować.
Jak leczyć chlamydię u kotów?
Jeśli u kota zdiagnozowano chlamydię, pierwszym wyborem lekarza weterynarii będzie doustny antybiotyk znany jako doksycyklina2. Jeśli u kota stwierdzono alergię na doksycyklinę lub inne tetracykliny, należy poinformować o tym lekarza weterynarii, aby mógł przepisać inny antybiotyk.
Jeśli kot odczuwa wyraźny dyskomfort – lub jeśli objawy wydają się wystarczająco poważne – lekarz weterynarii może również przepisać miejscowo maść lub krople do oczu w połączeniu z doustnymi antybiotykami. Doustne antybiotyki są bardziej skuteczne w zwalczaniu tego typu infekcji.2 Leczenie miejscowe powinno być zawsze stosowane zgodnie z instrukcjami lekarza weterynarii, najczęściej wraz z lekami doustnymi.
Leki na chlamydię kotów powinny być stosowane przez co najmniej cztery tygodnie, plus dodatkowe 10 dni, aż do całkowitego ustąpienia wszystkich objawów. Wszystkie koty w gospodarstwie domowym powinny być leczone w tym samym czasie, ponieważ niektóre koty mogą mieć opóźnione objawy lub być bezobjawowe, ale nadal zaraźliwe.1
Rokowanie dla kotów z chlamydią
Niektóre koty mogą doświadczać poważniejszych objawów niż inne, ale większość kotów zarażonych chlamydią kotów może w pełni wyzdrowieć dzięki odpowiedniej opiece i leczeniu. Jednak bez leczenia choroba ta może prowadzić do poważnych infekcji dróg oddechowych. U kociąt i młodych kotów zarażonych chlamydią kotów może rozwinąć się zagrażające życiu zapalenie płuc, gdy infekcja rozprzestrzeni się do płuc.1 Z tego powodu szczególnie ważne jest, aby właściciele i opiekunowie konsekwentnie leczyli koty pod nadzorem lekarza weterynarii.
Jak zapobiegać chlamydii
Istnieje kilka różnych metod zapobiegania, które właściciele i opiekunowie mogą stosować, aby chronić swoje koty przed chlamydią kotów. Należą do nich szczepionki i ograniczenie ekspozycji:
Szczepionki
Dostępna jest szczepionka przeciwko chlamydii kotów. Jednak jej ochrona nie jest trwała: właściciele będą prawdopodobnie musieli co roku planować szczepienia uzupełniające dla kotów, które są uważane za zagrożone.1 Jeśli kot mieszka sam w domu, szczepionka ta zwykle nie jest konieczna, chyba że kot w przeszłości chorował na chlamydię. Lekarz weterynarii może pomóc w określeniu poziomu ryzyka dla konkretnego kota.
Ograniczenie ekspozycji
Jeśli mają Państwo wiele kotów mieszkających w tym samym gospodarstwie domowym, ważne jest, aby jak najlepiej ograniczyć narażenie (a tym samym ryzyko). Proszę trzymać koty w domu. Koty, które spędzają czas na zewnątrz – nawet jeśli tylko przez kilka minut dziennie – mogą mieć kontakt z innymi zarażonymi kotami w okolicy. W niektórych regionach liczba przypadków chlamydii u kotów może być wyższa niż w innych.1
Czy chlamydia kotów jest zaraźliwa dla ludzi?
Bakteria C. felis jest wysoce przystosowana do zarażania kotów, więc ryzyko zarażenia się chlamydią przez ludzi od ich kotów jest niskie.3 Jednakże, jeśli u jednego z Państwa kotów zdiagnozowano tę chorobę lub podejrzewa się jej wystąpienie, należy przestrzegać zasad higieny i procedur dezynfekcji po kontakcie z kotem do czasu całkowitego wyeliminowania infekcji.
