Niezależnie od tego, czy pies się starzeje, czy też bawi się zbyt intensywnie i coś nadwyręża, trudno jest patrzeć, jak kuleje, czekając na wizytę u weterynarza. Mogą Państwo ulec pokusie, aby podać im coś z własnej apteczki, aby złagodzić ból. Należy jednak uważać na podawanie psu ibuprofenu.
Jak działa ibuprofen?
Ibuprofen, który jest ogólną nazwą produktów takich jak Advil, Nuprin i Motrin, należy do klasy leków zwanych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi lub NLPZ. Proces zapalny jest złożony, a w jego ramach enzym zwany cyklooksygenazą lub COX wytwarza prostaglandyny, które mogą następnie powodować stan zapalny. NLPZ działają w celu zahamowania COX, zmniejszając w ten sposób produkcję prostaglandyn, które powodują stan zapalny. Problem wynika z faktu, że istnieją dwa różne enzymy COX, COX-1 i COX-2, a ibuprofen blokuje oba bez różnicy. Podczas gdy COX-2 wytwarza zapalne prostaglandyny, COX-1 działa w celu utrzymania prawidłowej wyściółki żołądka, przepływu krwi do nerek, a nawet zlepiania się płytek krwi.
Tak więc ibuprofen nie tylko działa w celu zmniejszenia stanu zapalnego poprzez blokowanie COX-2, ale może również zmniejszać ochronny śluz, który wyściela żołądek, przepływ krwi do nerek, a nawet może wydłużyć czas krzepnięcia.1
Czy psy mogą przyjmować ibuprofen?
Podczas gdy ibuprofen jest stosunkowo bezpieczny do przyjmowania przez ludzi, istnieje niezwykle wąski margines bezpieczeństwa u psów. Oznacza to, że dawka, którą pies musiałby przyjąć w celach terapeutycznych, nie jest zbyt odległa od dawki, która byłaby toksyczna. W rzeczywistości toksyczna dawka ibuprofenu jest tylko około 1,5 razy większa od skutecznej dawki, jeśli jest stosowana przewlekle.1 Istnieją specyficzne dla weterynarii NLPZ, które mają znacznie szerszy zakres terapeutyczny, a zatem są znacznie bezpieczniejsze dla psa. Należą do nich takie leki jak karprofen (Rimadyl, Novox), meloksykam (Metacam), derakoksyb (Deramaxx) i grapiprant (Galliprant).
Nawet jeśli mają Państwo w domu inne leki z grupy NLPZ poza ibuprofenem, nadal dobrym pomysłem jest zaczekanie na wizytę u weterynarza przed podaniem psu czegokolwiek. Przejście z jednego NLPZ na inny wymaga czegoś, co nazywa się okresem wypłukiwania. Jeśli podadzą Państwo swojemu psu NLPZ z domu, aby dotrwał do wizyty, lekarz weterynarii nie będzie mógł rozpocząć podawania weterynaryjnego NLPZ przez kilka dni. Okresy wypłukiwania mogą się różnić, ale zazwyczaj lekarz weterynarii będzie chciał poczekać z rozpoczęciem podawania nowego NLPZ do 5-7 dni po podaniu ostatniej dawki leku w domu. Okres ten może być dłuższy, jeśli u psa występują objawy, takie jak wymioty lub biegunka.
Skutki uboczne Ibuprofenu
U psów, które spożyły ibuprofen, mogą wystąpić wymioty (z krwią lub bez), biegunka, ciemne i smoliste stolce (zwane meleną, może to wskazywać na krwawienie w przewodzie pokarmowym psa), letarg, zmniejszony apetyt, ból brzucha, blade lub nawet żółte dziąsła, wzrost lub spadek zarówno picia, jak i oddawania moczu, drżenie, drgawki, śpiączka, a nawet śmierć. Objawy mogą być widoczne od dwóch do sześciu godzin po spożyciu. Poważniejsze objawy mogą pojawić się dopiero po kilku dniach od spożycia.
Toksyczność ibuprofenu u psów
W przypadku ostrego spożycia, toksyczna dawka ibuprofenu wynosi 11 mg na funt.1 Jak wspomniano wcześniej, może ona wynosić zaledwie 3-4 mg na funt, jeśli jest podawana przewlekle.
Pierwszy poziom toksyczności jest uważany za żołądkowo-jelitowy.2 W tym przypadku w grę wchodzi hamowanie błony śluzowej żołądka psa. Śluz w żołądku psa działa w celu ochrony wyściółki przed niezwykle kwaśnym środowiskiem treści żołądkowej. Przy mniejszej ilości chroniącego go śluzu, w wyściółce mogą pojawić się owrzodzenia, które mogą zacząć krwawić. Może to powodować zarówno wymioty krwią, jak i melenę. Jeśli pozwoli się na niekontrolowany postęp, wrzód może nawet całkowicie rozerwać wyściółkę żołądka, co samo w sobie stanowi zagrożenie dla życia.
Kolejny poziom toksyczności ibuprofenu jest związany z czynnością nerek psa i może wystąpić przy nieco wyższych dawkach niż pierwszy poziom.3 Proszę pamiętać, że niektóre prostaglandyny wspomagają przepływ krwi do nerek. Gdy przepływ krwi spada, toksyny, które normalnie byłyby filtrowane przez nerki, gromadzą się. Może to uszkodzić nerki, a uszkodzenie to może być tymczasowe lub trwałe, w zależności od tego, jak szybko rozpocznie się interwencja medyczna i jak zdrowe były nerki, zanim zostały uszkodzone.
Ostatni poziom toksyczności ibuprofenu jest związany z układem nerwowym psa.4 W bardzo wysokich dawkach ibuprofen może powodować drżenie i drgawki u psów. Może nawet wprowadzić psa w śpiączkę!
Co zrobić, gdy pies otrzyma zbyt dużą dawkę ibuprofenu?
Jeśli zorientujesz się, że twój pies dostał się do twojego zapasu ibuprofenu, powinieneś jak najszybciej zwrócić się o pomoc weterynaryjną. Weterynarz może nie tylko wywołać wymioty, jeśli od spożycia leku przez psa minęło zaledwie kilka godzin, ale rokowania dla psa są znacznie lepsze, jeśli interwencja medyczna zostanie podjęta wcześniej niż później. Proszę nie czekać, aż u psa wystąpią objawy. Proszę unikać podawania psu w domu czegokolwiek, takiego jak Pepto-Bismol lub Kaopectate; niektóre preparaty mogą zawierać salicylany, które mogą wchodzić w interakcje z ibuprofenem i powodować dalsze uszkodzenia.
Leczenie będzie zależeć od tego, ile ibuprofenu dostał Pana/Pani pies. Niektóre przypadki mogą wymagać hospitalizacji w celu dożylnego podawania płynów wspomagających przepływ krwi do żołądka i nerek, leków chroniących żołądek psa oraz częstych badań krwi w celu zapewnienia, że pies reaguje na leczenie. Ciężkie przypadki mogą wymagać środków zwiotczających mięśnie, aby zapobiec drżeniu / drgawkom oraz transfuzji krwi w celu uzupełnienia nie tylko krwi utraconej z wrzodów żołądka i jelit psa, ale także uzupełnienia czynników krzepnięcia, aby pomóc wrzodom przestać krwawić.
Jeśli chodzi o NLPZ dla psów, zdecydowanie istnieją odmiany, które są znacznie bezpieczniejsze niż ibuprofen. Najlepiej jest zawsze przechowywać leki poza zasięgiem psa i zawsze skonsultować się z weterynarzem przed podaniem mu własnych leków.
