Czy Pepto-Bismol jest dobry dla psów?

Pepto-Bismol jest popularną opcją dla ludzi doświadczających zaburzeń żołądkowo-jelitowych. Wiele osób trzyma go przy sobie, ponieważ jest tak skuteczny. Jeśli Twój pies ma problemy z brzuszkiem, możesz pokusić się o podanie odrobiny Pepto-Bismolu, aby przynieść ulgę. Niestety może to być zły pomysł. Chociaż Pepto-Bismol może być czasami podawany psom, należy go stosować ostrożnie.

Co to jest Pepto-Bismol?

Pepto-Bismol to marka zawierająca aktywny składnik subsalicylan bizmutu. Czasami nazywany jest różowym bizmutem. Subsalicylan bizmutu znajduje się w innych markach, takich jak Kaopectate, Bismatrol, Diotame i niektórych rodzajach Maalox i Mylanta.

Pod względem chemicznym subsalicylan bizmutu jest solą bizmutu kwasu salicylowego. Lek ma właściwości przeciwwymiotne i przeciwzapalne. Jest stosowany u ludzi w leczeniu biegunki, niestrawności, nudności i zgagi. Leki zawierające subsalicylan bizmutu są czasami stosowane w leczeniu biegunki u psów, ale należy je podawać ostrożnie.

Leki zawierające subsalicylan bizmutu są dostępne bez recepty w postaci zawiesiny oraz tabletki lub kapsułki. Produkty Pepto-Bismol są w kolorze różowym. Wiele ogólnych form subsalicylanu bizmutu jest również różowych, ale niektóre są białe lub zielone.

Czy Pepto-Bismol jest dobry dla psów?

Podawany pod nadzorem lekarza weterynarii Pepto-Bismol może pomóc złagodzić biegunkę u psów. Może być również stosowany jako element leczenia infekcji bakteryjnych Helicobacter u psów. Potencjalne skutki uboczne to zaparcia, czarne stolce, nudności, wymioty, utrata apetytu, krwawienie i toksyczność.

Subsalicylan bizmutu jest uważany za salicylan. Aspiryna, czyli kwas acetylosalicylowy, to także salicylan. Chociaż te dwa leki mają różne mechanizmy, mogą również mieć podobny toksyczny wpływ na psy. Salicylany mogą powodować podrażnienie przewodu pokarmowego, wrzody oraz uszkodzenie wątroby i nerek.1 Leki te mogą być bardzo niebezpieczne dla psów, jeśli są stosowane nieprawidłowo.

Często unika się stosowania subsalicylanu bizmutu u psów. Po pierwsze, ryzyko związane z lekiem może przewyższać korzyści. Ponadto psy często nie lubią smaku zawiesiny i niechętnie ją połykają. Ponadto subsalicylan bizmutu powoduje, że stolec zmienia kolor na czarny, co utrudnia wykrycie krwawienia w przewodzie pokarmowym. Trawiona krew w kale ma czarny, smolisty wygląd.

Pepto-Bismol może być czasami zalecany przez weterynarzy, ale istnieją bezpieczniejsze i skuteczniejsze leki do leczenia biegunki, wymiotów i innych problemów żołądkowo-jelitowych. Porozmawiaj ze swoim weterynarzem przed podaniem psu Pepto-Bismolu lub podobnych leków.

Ostrzeżenie

Salicylany mogą być toksyczne dla kotów. Nie podawaj kotom subsalicylanu bizmutu, aspiryny ani żadnego innego leku zawierającego salicylany, chyba że lekarz weterynarii zaleci inaczej.

Jak podawać psu Pepto-Bismol?

Skontaktuj się z lekarzem weterynarii przed podaniem psu Pepto-Bismolu lub innych leków zawierających subsalicylan bizmutu. Twój weterynarz może zatwierdzić stosowanie subsalicylanu bizmutu, jeśli musisz użyć produktu dostępnego bez recepty i nie możesz dostać się do gabinetu weterynarza, aby uzyskać lepszą opcję.

Zawiesinę Pepto-Bismol należy podawać psu doustnie w dawce zalecanej przez lekarza weterynarii. Nigdy nie podawaj więcej niż zalecana, ponieważ może to spowodować toksyczność u twojego psa. Psy muszą przyjmować zawiesinę, ponieważ dawka tabletek i kapsułek jest zbyt wysoka. Pamiętaj, aby używać oryginalnej formuły wzmacniającej, a nie wersji ultra lub ekstra. Sprawdź dobrze składniki produktu; nigdy nie podawaj leków zawierających ksylitol, czasami nazywany cukrem brzozowym, ponieważ jest on wysoce toksyczny dla psów.

Możesz chcieć przechowywać Pepto-Bismol w lodówce, aby zwiększyć smakowitość. Przed użyciem dobrze wstrząsnąć zawiesiną. Ogólna dawka dla psów to jeden mililitr na pięć kilogramów (11 funtów) masy ciała trzy razy dziennie.2 Nie używaj produktu dłużej niż dwa dni, chyba że lekarz weterynarii zaleci dalsze stosowanie. Jeśli biegunka utrzymuje się przez dwa dni, powinieneś zabrać psa do weterynarza na badanie, zamiast próbować leczyć psa w domu.

Nie należy podawać subsalicylanu bizmutu psom przyjmującym steroidy lub niesteroidowe leki przeciwzapalne (powszechne NLPZ obejmują aspirynę, karprofen, derakoksyb, piroksykam i meloksykam). Jeśli twój pies przyjmuje inne leki, najpierw porozmawiaj ze swoim weterynarzem o właściwym stosowaniu i czasie stosowania subsalicylanu bizmutu. Subsalicylan bizmutu nie powinien być podawany psom z zaburzeniami krzepnięcia, psom w ciąży lub karmiącym oraz młodym szczeniętom. Nie należy podawać tego leku psom uczulonym lub wrażliwym na aspirynę lub inne salicylany.

Przedawkowanie i toksyczność Pepto-Bismolu

Chociaż większość psów nie lubi smaku Pepto-Bismolu, niektóre psy nadal mogą znaleźć produkt i spożyć go zbyt dużo. Możliwe jest również przypadkowe podanie zbyt dużo swojemu psu — zdarzają się błędy. Niektóre psy odczują efekty toksyczne po otrzymaniu odpowiedniej dawki subsalicylanu bizmutu, ale przedawkowanie może spowodować komplikacje.

Toksyczność salicylanów jest poważna. Może powodować wymioty (prawdopodobnie z krwią), depresję, hipertermię, krwawienie wewnętrzne, trudności w oddychaniu, drżenie, drgawki i śpiączkę. Poważne przedawkowanie lub brak odpowiedniego leczenia może prowadzić do śmierci. Natychmiast skontaktuj się z weterynarzem, jeśli podejrzewasz, że twój pies połknął zbyt dużo subsalicylanu bizmutu. Możesz zostać poinstruowany, aby wywołać wymioty, jeśli lek został niedawno połknięty. Nigdy nie wywołuj wymiotów, chyba że zostanie to polecone przez lekarza weterynarii.

Wstępne leczenie toksyczności salicylanów może obejmować płukanie żołądka, doustne podanie węgla aktywowanego w celu wchłonięcia toksyn oraz dożylne podanie płynów. Psy często będą potrzebować testów laboratoryjnych w celu oceny skutków toksycznych i hospitalizacji, aby można je było leczyć i ściśle monitorować. W zależności od przypadku mogą być konieczne dodatkowe leki. Większość psów w pełni wyzdrowieje, jeśli toksyczność zostanie złapana wystarczająco szybko, a pies otrzyma opiekę medyczną.

Źródła artykułów Point Pet korzysta wyłącznie z wysokiej jakości źródeł, w tym z recenzowanych badań, aby potwierdzić fakty zawarte w naszych artykułach. Przeczytaj nasz proces redakcyjny, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak weryfikujemy fakty i dbamy o dokładność, wiarygodność i wiarygodność naszych treści.

1. Przedmioty codziennego użytku są toksyczne dla zwierząt. Infolinia trucizn dla zwierząt.

2. Podręcznik leków weterynaryjnych firmy Plumb, wydanie siódme. Donald C. Plumb, Pharm.D.