Czy psy mogą jeść cebulę?

Cebula, szalotka i szczypiorek są podstawowymi składnikami pikantnych potraw w całym kraju. Niezależnie od tego, czy wolą Państwo cebulę prażoną, surową czy karmelizowaną, mogą one wnieść do Państwa kuchni szereg smaków. Cebula jest warzywem bezpiecznym w spożyciu dla większości ludzi, poza tym, że podczas jej krojenia łzy same cisną się do oczu. Niestety, tego samego nie można powiedzieć o naszych psach.

Wszystkie warzywa korzeniowe z gatunku Allium, w tym cebula, cebula dymka, por, szczypiorek, szalotka i czosnek, są toksyczne dla psów. Tak, nawet czosnek, powszechnie stosowany w amerykańskich kuchniach, jest uważany za toksyczny dla psów. Jest to niepokojące, biorąc pod uwagę, że czosnek, który jest czasami stosowany w „naturalnych” środkach przeciw pchłom dostępnych bez recepty, jest w rzeczywistości najbardziej toksycznym przedstawicielem gatunku Allium.

Dlaczego cebula jest toksyczna dla psów?

Wszystkie rośliny z rodzaju Allium, w tym cebula, zawierają związek chemiczny zwany dwusiarczkiem N-propylu, który w dużej mierze sprawia, że warzywa te są toksyczne dla psów. W szczególności wpływa on na czerwone krwinki psa.

Dwusiarczek N-propylu powoduje problemy poprzez zakłócanie produkcji przeciwutleniacza w czerwonych krwinkach, który pomaga zapobiegać rozpadowi hemoglobiny (która przenosi tlen). Gdy hemoglobina w czerwonej krwince rozpadnie się, osiada na powierzchni czerwonej krwinki i jest postrzegana przez organizm jako obca substancja.. Układ odpornościowy, próbując zrobić to, do czego został przeznaczony, zaczyna niszczyć czerwone krwinki psa w procesie zwanym hemolizą. To z kolei powoduje rodzaj niedokrwistości zwany niedokrwistością hemolityczną.

Inne substancje obecne w cebuli mogą powodować niskie ciśnienie krwi, problemy z krzepnięciem krwi, biegunkę i ból jelit.

Które części cebuli są toksyczne dla psów?

Wszystkie części rośliny cebuli zawierają związek dwusiarczek N-propylu, więc cała cebula jest toksyczna dla psów. Obejmuje to miąższ, liście, sok i proszek. Proszek cebulowy jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ jest często stosowany w różnych przepisach, gotowych potrawach, a nawet w komercyjnych bulionach i jest zasadniczo koncentratem cebuli.

Ile cebuli jest toksyczne dla psów?

Co zaskakujące, pies nie musi spożywać ogromnych ilości cebuli, aby osiągnąć toksyczny poziom. Zjedzenie nawet pół procenta masy ciała w cebuli może być toksyczne. Jest to szczególnie problematyczne, jeśli Państwa pies należy do rasy „teacup”, czyli jest szczególnie mały.

Państwa pies nie musi również zjeść toksycznej ilości za jednym razem. Toksyczne działanie dwusiarczku N-propylu może z czasem narastać w organizmie psa, więc cebula tu i trochę czosnku tam może naprawdę się sumować.

Poniższa tabela stanowi użyteczny wskaźnik tego, jaka ilość cebuli może być toksyczna dla psa. Jest to jednak tylko wskazówka i nawet jeśli Państwa pies spożyje mniejszą ilość, istnieje możliwość, że nadal będzie cierpiał z powodu skutków spożycia cebuli. W razie wątpliwości najlepiej skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Objawy zatrucia cebulą

Jeśli Państwa pies spożyje cebulę (lub jakiekolwiek inne warzywo z rodziny Allium) i w wyniku jej działania nabawi się anemii, zaczną Państwo dostrzegać charakterystyczne objawy tego stanu.

Objawy kliniczne zatrucia cebulą mogą obejmować następujące objawy

• letarg
• osłabienie
• zmniejszony apetyt
• blade dziąsła lub żółte (żółtaczka) dziąsła
• omdlenia
• nieskoordynowany chód
• mocz o czerwonym zabarwieniu
• wymioty lub biegunka
• szybkie tętno
• dyszenie lub przyspieszony oddech

Jeśli zaobserwują Państwo którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast zabrać psa do weterynarza.

Oczywiście cebula może również powodować różne objawy żołądkowo-jelitowe. Mogą one obejmować wymioty, biegunkę i ból brzucha.

Jeśli Państwa pies dostanie się do cebuli lub jakiegokolwiek innego członka rodziny Allium, objawy mogą pojawić się natychmiast. Niestety, poważniejsze objawy wskazujące na anemię mogą pojawić się dopiero po kilku dniach.

Wydaje się, że istnieje kilka ras psów, które są bardziej wrażliwe na toksynę niż inne. Istnieją również badania, które pokazują, że rasy z określonymi uwarunkowaniami dziedzicznymi są bardziej wrażliwe na działanie toksyny i rozwijają cięższą anemię. Niektóre popularne rasy podatne na tę dziedziczną chorobę są pochodzenia japońskiego, w tym akita, shiba inu i japoński podbródek.

Co zrobić, jeśli pies zjadł cebulę?

Jeśli podejrzewasz, że twój pies zjadł cebulę, najpierw spróbuj określić ilość zjedzonego pokarmu. Następnie należy natychmiast skontaktować się z weterynarzem. Jeśli jest po godzinach, można rozważyć zadzwonienie do całodobowego pogotowia weterynaryjnego w okolicy lub zadzwonić na infolinię ASPCA. Niektóre kliniki weterynaryjne mogą zalecić skontaktowanie się z infolinią ASPCA.

Leczenie zatrucia cebulą u psów

Po przybyciu do szpitala weterynaryjnego i w zależności od tego, kiedy pies zjadł cebulę, lekarz weterynarii może podać lek wywołujący wymioty. Gdy pies zwymiotuje całą cebulę znajdującą się w żołądku, weterynarz poda mu lek powstrzymujący wymioty, a następnie trochę węgla aktywowanego, aby związać i zneutralizować wszelkie pozostałości cebuli w przewodzie pokarmowym psa.

Wykonane zostaną również badania krwi w celu sprawdzenia liczby czerwonych krwinek oraz funkcji narządów. W zależności od stopnia nasilenia niedokrwistości u psa, może on wymagać hospitalizacji, podawania płynów przez cewnik dożylny oraz, jeśli jest to wystarczająco poważne, transfuzji krwi.

Niedokrwistość spowodowana toksycznością cebuli może okazać się śmiertelna dla psów, jeśli nie zostanie szybko leczona, dlatego należy szukać pomocy weterynaryjnej przy pierwszych oznakach choroby.

Bezpieczne alternatywy warzywne

Nie wszystkie warzywa są niebezpieczne dla psów. Istnieje wiele zdrowych alternatyw dla cebuli i innych warzyw korzeniowych z rodzaju Allium. Fasolka szparagowa, marchew i ogórki to tylko kilka przykładów bezpiecznych warzyw, którymi może zajadać się Państwa najlepszy przyjaciel. Oczywiście, jak w przypadku każdego nowego pokarmu, przed podzieleniem się talerzem z psem należy porozmawiać z lekarzem weterynarii.