Czasami właściciele królików o dobrych intencjach ogłaszają, że „uwolnili królika, aby mógł żyć na wolności”. Taka osoba może myśleć, że postępuje słusznie, wypuszczając swojego zwierzaka na wolność, aby żył „tak, jak powinien”.”Problem z tą logiką polega na tym, że udomowione króliki nigdy nie były przeznaczone do życia na wolności. Niestety, królik prawdopodobnie nie będzie żył długo.
Króliki domowe i podstawowe instynkty
Gdyby Państwa udomowiony królik uciekł ze swojej zagrody, instynktownie wykopałby norę, tak jak jego europejscy przodkowie, Oryctolagus cuniculus. To mniej więcej tyle, jeśli chodzi o umiejętności przetrwania udomowionego królika. Ważne instynkty i cechy fizyczne, które chroniły króliki na wolności, zostały utracone. Udomowione króliki nie potrzebują tych umiejętności. Niektóre podstawowe instynkty pozostały; są one zwierzętami drapieżnymi i nadal działają jako takie. Jednak ostre, dzikie umiejętności, które są niezbędne do przetrwania królika, zostały osłabione przez pokolenia udomowienia.
Niezdolność do ucieczki przed drapieżnikami
Jednym z czynników, który natychmiast działa na niekorzyść udomowionych królików na wolności, są ich „stworzone przez człowieka” kolory sierści. Hodowcy królików wyhodowali wiele kolorów i wzorów na udomowionej sierści. Te nienaturalne kolory niekoniecznie komponują się z dzikim i naturalnym otoczeniem i sprawiają, że udomowione króliki są łatwym łupem. Na wolności zwierzęta te stają się bardzo łatwym celem i przyciągają każdego drapieżnika w okolicy, w tym jastrzębie, lisy, sowy, kojoty, szopy, a nawet psy domowe.
Niektóre króliki domowe noszą kolor swoich przodków; agouti (grizzled brown), co daje im niewielką przewagę nad ich nienaturalnie ubarwionymi braćmi. Nawet z bardziej odpowiednio zakamuflowaną sierścią, udomowiona odmiana nadal nie ma tak dopracowanych zdolności wykrywania lub ucieczki przed drapieżnikami, jak robi to dziki królik. W zależności od rasy, ciała królików domowych są zazwyczaj cięższe niż dzikich królików, co sprawia, że wolniej uciekają przed drapieżnikiem. Królik domowy może wyczuć niebezpieczeństwo, ale często jest już za późno. Nawet jeśli ucieknie, aby się ukryć, po prostu nie jest przygotowany do przetrwania w pojedynkę przez długi czas. Dzikie króliki są ekspertami w poszukiwaniu pożywienia w swoim naturalnym środowisku, podczas gdy udomowione króliki nie są i będą miały trudniejszy czas na znalezienie pożywienia na wolności.
Ogólnie rzecz biorąc, dzikie króliki cottontail (Sylvilagus spp.) żyją około jednego roku – możliwe, że trzy, jeśli są bardzo, bardzo sprytne. Jeśli królik domowy, który został „uwolniony”, przeżyje rok, będzie to zasługa szczęścia. Większość ludzi ma serce na właściwym miejscu, ale nie liczą na takie szanse, gdy wypuszczają królika na wolność. Króliki domowe nadal są najbezpieczniejsze, najszczęśliwsze i najzdrowsze, gdy znajdują się pod naszą opieką.
Jeśli mają Państwo królika, którym nie mogą się już dłużej opiekować, najbezpieczniej jest oddać go do adopcji i nie wypuszczać na wolność. Państwa weterynarz, sąsiedzi lub przyjaciele mogą być pomocni w znalezieniu bezpiecznego i szczęśliwego domu adopcyjnego dla Państwa królika.
