Harrier: Profil rasy psów

W tym artykule Rozwiń

• Charakterystyka
• Historia rasy
• Trening i opieka
• Wspólne problemy zdrowotne
• Dieta i odżywianie
• Gdzie przyjąć lub kupić
• Dalsze badania

Powrót do góry

Czasami określane jako „Beagle na steroidach”, błotniaki są aktywnymi, średniej wielkości psami, które pierwotnie hodowano w celu polowania na zające i lisy w dużych grupach myśliwskich.

Chociaż są dziś znacznie mniej popularne, błotniaki mają długą historię jako psy myśliwskie i robocze. Dziś rzadko można spotkać błotniaki w schroniskach, a nawet hodowców. W rzeczywistości Harrier jest jedną z najrzadszych ras rozpoznawanych przez American Kennel Club.

Pomimo mniejszych rozmiarów, błotniaki nie nadają się do mieszkań, chyba że właściciele są skłonni poświęcić kilka godzin dziennie na ćwiczenia na świeżym powietrzu. Co więcej, Harriers nie są zalecane dla właścicieli psów po raz pierwszy ze względu na ich upór i trudność do pociągu do domu i posłuszeństwa.

Przegląd rasy

Grupa: Pies

Wysokość: 19 do 21 cali wysokości

Waga: 45 do 60 funtów

Płaszcz i kolor: Grube, krótkie płaszcze w trzech kolorach (czarnym, brązowym i białym) lub czerwonym i białym

Długość życia: 12 do 15 lat

Charakterystyka błotniaka

Historia błotniaka

Błotniaki mają długą, zróżnicowaną historię z kilkoma sprzecznymi historiami pochodzenia. Niektórzy uważają, że błotniaki wywodzące się z Francji – „błotniak” to francuskie słowo „pies” lub „pies” z Normanów – i byli potomkami Ogarów, Talbotów Ogarów lub Bassettów, z których wszystkie pochodziły z Francji i Belgii. Inni uważają, że pochodzą one z Anglii, gdzie psy typu Harrier po raz pierwszy zaczęły pojawiać się w opakowaniach myśliwskich około 1260 roku.

Niezależnie od kraju pochodzenia, powszechnie uznaje się, że Harriers były pierwotnie hodowane do polowania na zające. Wczesne polowanie na zające odbywało się na piechotę, więc pierwsi Harriers poruszyli się znacznie wolniej i strategicznie niż dzisiejsi Harriers. Kiedy łowcy zaczęli polować na koniach, Harriers rozwinęli znacznie większą szybkość i zwinność, aby nadążyć.

Istnieją zapisy o Harrierach przybywających do Ameryki Północnej w XVIII wieku, ale nigdy nie zyskały one dużej popularności wśród amerykańskich rodzin i myśliwych. Pomimo tego, że jest jedną z pierwszych ras uznanych przez American Kennel Club, w ciągu 110 lat zarejestrowano tylko 949 błotniaków.

Obecnie większość błotniaków jest trzymana jako towarzysze rodziny lub jest używana do polowania na rodzaje gier, które są zbyt szybkie, by Beagle mogły je złapać.

Pielęgnacja błotniaka

Dzięki ich chropowatemu początkowi gładkie, błyszczące płaszcze Harriers wymagają minimalnej pielęgnacji i konserwacji. Raz w tygodniu szczotkowanie błotnika szczotką z miękkiego włosia lub rękawicą ogarową usunie brud, resztki i luźne włosy, a także utrzyma zdrową sierść i skórę Harrier. Możesz spodziewać się kąpieli Harrier raz na kilka miesięcy. Zazwyczaj paznokcie Harriers będą naturalnie zużyte, ale sprawdzaj je co kilka tygodni i przycinaj, jeśli to konieczne. Dzięki temu łapy psa będą zdrowe, a nogi i meble nie będą zarysowane.

Podobnie jak wiele psów gończych, szkolenie Harrier może być wyzwaniem – są upartymi niezależnymi myślicielami, którzy mają tendencję do robienia tego, co wybierają. Podczas treningu ważne jest, aby utrzymać Harrier zainteresowanym i zaangażowanym, ponieważ mogą łatwo się nudzić. Pamiętaj, aby używać metod, które sprawiają, że Harrier myśli, że jest posłuszny ich pomysł i konsekwentnie wykorzystuj pozytywne wzmocnienie. Zaleca się, aby Harriers uczęszczali na trening posłuszeństwa w wieku od 9 tygodni do 6 miesięcy, aby zapewnić odpowiednią socjalizację i konsekwentne szkolenie.

Błotniaki są świetne z dziećmi i innymi psami – w końcu są psami pakującymi – ale generalnie powinny być trzymane z dala od innych małych zwierząt, takich jak koty, chomiki, króliki i ptaki. Błotniaki polują na psy i mogą uważać te inne zwierzęta za ofiary.

Ponieważ błotniaki są bardzo wysokoenergetyczne, mają duże zapotrzebowanie na ćwiczenia. Nie są one odpowiednie dla osób mieszkających w apartamentach, chyba że właściciele mają dostęp do dużego ogrodzonego obszaru, w którym ich Harrier może biegać. Wraz z wiekiem harrierów ich potrzeby w zakresie ćwiczeń ulegną zmianie: Szczenięta powinny mieć około 30 do 45 minut zabawy każdego dnia, podczas gdy dorosłe Harriers potrzebują ponad godziny biegania, zabawy lub innych zajęć. Błotniaki mogą łatwo się nudzić, dlatego ważne jest, aby uwolnić nadmiar energii. Niezastosowanie się do tego może spowodować destrukcyjne zachowanie spowodowane nudą.

Wspólne problemy zdrowotne

Podobnie jak wszystkie rasy lub rasy mieszane, błotniaki mogą być podatne na pewne schorzenia. Nie każdy błotniak rozwinie problemy zdrowotne, ale ważne jest, aby wiedzieć, co robić, na wypadek, gdyby u tego psa wystąpiły takie warunki.

Niektóre typowe warunki zdrowotne wśród błotniaków obejmują:

• Dysplazja stawu biodrowego lub łokciowego, co może prowadzić do niestabilności, osłabienia i bólu stawów. Jest to stan dziedziczny, ale może się pogorszyć przez szybki wzrost spowodowany przyrostem masy ciała lub urazem.
• Niedoczynność tarczycy, zaburzenie endokrynologiczne, które zmniejsza tempo przemiany materii u psa i może prowadzić do otyłości psów, cukrzycy i chorób serca.

Etyczni, renomowani hodowcy dokładają wszelkich starań, aby produkować zdrowe psy, które spełniają najwyższe standardy rasy, ale to nie gwarantuje doskonałego zdrowia. Pamiętaj, aby porozmawiać ze swoim weterynarzem o zachowaniu zdrowia Harrier oraz o krokach, jakie możesz podjąć, aby zmniejszyć ryzyko zachorowania na pewne schorzenia.

Dieta i odżywianie

Dieta twojego psa zależy w dużej mierze od jego wieku, wagi, poziomu aktywności i metabolizmu, ale ogólnie zaleca się, aby dorosłe harriers spożywały 1,5 do 2 filiżanek wysokiej jakości, niskoziarnistej, suchej karmy dla psów podzielonej na dwa posiłki każdego dnia, podczas gdy szczenięta jeść do 4 filiżanek podzielonych na trzy posiłki.

Błotniaki powinny wyglądać na muskularne i mieć widoczną talię, gdy patrzą na niego z góry. Kiedy biegniesz rękami po bokach, powinieneś czuć (ale nie widzieć) żebra.

Jeśli obawiasz się, że twój Harrier przybrał na wadze zbyt wiele lub nie wiesz, ile powinni jeść i ćwiczyć każdego dnia, porozmawiaj ze swoim weterynarzem. Będzie mogła polecić plan żywieniowy dostosowany do twojego psa.

Plusy

• Powłoka o niskiej konserwacji, która wymaga minimalnego szczotkowania i kąpieli

• Zabawny z dziećmi i innymi psami

• Przyjazny dla obcych

Cons

• Trudno trenować sprawia, że ​​błotniaki są nieodpowiednie dla początkujących właścicieli psów

• Wysoce aktywny i wymaga intensywnych ćwiczeń

• Nie zalecany do domów bez ogrodzonych placów

Gdzie przyjąć lub kupić błotniaka

Ponieważ są rzadkością w Stanach Zjednoczonych, raczej nie znajdziesz harriera w twoim lokalnym schronisku. Jeśli używasz hodowcy, upewnij się, że wykonałeś badania i zlokalizuj etycznego hodowcę harrierów w swojej okolicy. Zapytaj hodowcę wiele pytań dotyczących ich technik hodowlanych i spróbuj poznać rodziców miotów.

Więcej ras psów i dalsze badania

Błotniaki są wysokoenergetycznymi psami, które mogą być trudne do wyszkolenia, dlatego ważne jest, aby przeprowadzić badania i upewnić się, że błotniak pasuje do domu twojej rodziny, harmonogramu i stylu życia, zanim sprowadzisz go do domu.

Jeśli jesteś zainteresowany poznaniem ras podobnych do błotniaka, sprawdź:

• Beagle
• Amerykański Foxhound
• Angielski foxhound