Czym są zaparcia u kotów?
Zaparcie to termin medyczny, który oznacza utrudnione lub rzadkie oddawanie kału w okrężnicy. Może to prowadzić do kłopotliwych wypróżnień, w tym wysiłku i dyskomfortu. W przypadku kotów właściciele mogą zauważyć rzadsze oddawanie stolca lub nawet jego brak. Jeśli stolec zostanie oddany, może być bardzo twardy i suchy.1
Okrężnica jest głównym miejscem w przewodzie pokarmowym, w którym wchłaniana jest woda. Gdy kał jest przetrzymywany w okrężnicy przez dłuższy czas, zatrzymany kał staje się twardy i wysuszony. To z kolei prowadzi do trudności w oddawaniu stolca i dyskomfortu.2
Objawy
- Napięcie
- Ból brzucha/płacz podczas defekacji
- Brak apetytu lub wymioty
- Niewielkie ilości płynnego stolca lub krwi2
Ten ostatni objaw może być mylący dla właścicieli kotów. Kot cierpiący na zaparcia może napinać się tak mocno, że niewielka ilość płynnego kału lub krwi może zostać wydalona i pomylona z biegunką. W rzeczywistości jednak płyn ten przepływa wokół twardego stolca, a kot ma zaparcia.2
Przyczyny zaparć u kotów
Zaparcia mogą wystąpić niezależnie od wieku i stanu zdrowia kota. Koty niechętnie piją, a zwłaszcza gdy są karmione suchą karmą, są bardziej narażone na zaparcia. Każdy stan, który prowadzi do odwodnienia, może również prowadzić do zaparć. Siedzący tryb życia i nadwaga są również czynnikami ryzyka. Istnieje bardzo poważna choroba, która może wystąpić u kotów z nadwagą w średnim wieku, zwana megacolon. Inne problemy, które mogą prowadzić do zaparć to:2
- Kule włosowe lub połknięcie ciał obcych
- Ból miednicy lub urazy miednicy skutkujące zwężeniem kanału miednicy
- Unikanie kuwety
- Rasa, zwłaszcza Manx
Okrężnica u kotów
Megacolon u kotów jest wynikiem poważnych zaparć u kotów. Najczęściej występuje u kocurów w średnim wieku, które mają tendencję do nadwagi.3
U takich kotów okrężnica traci odpowiednie funkcje nerwowe, co skutkuje rozciągniętą i słabą okrężnicą. Ponieważ okrężnica jest rozszerzona i znacznie większa niż normalnie, kał może cofać się u kota do naprawdę zdumiewających rozmiarów. Co więcej, okrężnica nie jest w stanie skutecznie wypchnąć kału na zewnątrz.3
Megacolon jest często diagnozowany jako stan pierwotny, ale może również wystąpić wtórnie do długotrwałych i nieleczonych normalnych zaparć. Dzieje się tak, ponieważ okrężnica staje się rozciągnięta i słaba z powodu dużych ilości kału uwięzionych w niej z upływem czasu. To rozciąganie uszkadza zarówno nerwy, jak i mięśnie okrężnicy, co wpływa na jej zdolność do kurczenia się.3
Możliwość przekształcenia się przewlekłego zaparcia w megakolon jest poważnym problemem i wszystkie koty z zaparciami powinny być leczone agresywnie i w odpowiednim czasie.2
Diagnozowanie zaparć u kotów
Każdy kot, u którego podejrzewa się zaparcia, powinien jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii. Lekarz weterynarii zbierze dokładny wywiad na temat tego, co działo się w domu i przeprowadzi pełne badanie fizykalne.
Kot z zaparciami często ma powiększoną okrężnicę pełną twardych odchodów, które weterynarz może zbadać palpacyjnie. Może to nie być możliwe u kotów z nadwagą, więc szybkie i nieinwazyjne badanie rentgenowskie pokaże zakres zaparć i stopień rozszerzenia okrężnicy kota.
Zdjęcia rentgenowskie zostaną również wykorzystane do próby zidentyfikowania wszelkich fizycznych przyczyn zaparć, takich jak niedrożność ciała obcego, urazy miednicy lub kości krzyżowej, problemy z kręgosłupem lub guzy. W niektórych przypadkach konieczne może być bardziej szczegółowe badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej.
Leczenie zaparć u kotów
Po ustaleniu przyczyny zaparć, wraz z lekarzem weterynarii opracowany zostanie plan leczenia. Zazwyczaj zaparcia u kotów wymagają lewatyw i dożylnego podawania płynów. Miralax lub inny środek przeczyszczający może zostać dodany, aby pomóc zmiękczyć kał na tyle, by kot mógł go wydalić.1
Jeśli środki przeczyszczające, lewatywy i nawodnienie za pomocą terapii płynami nie umożliwią kotu wypróżnienia, może być konieczne ręczne wydobycie stwardniałego kału przez lekarza weterynarii. Zabieg ten wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym3.
Jeśli zaparcia u kota nawracają lub stają się długotrwałym problemem, konieczne może być zastosowanie odpowiedniej diety lub leków, aby zapobiec nawrotom. Istnieją diety na receptę, zarówno w postaci krokietów, jak i puszek, które mogą pomóc kotu w oddawaniu bardziej miękkiego stolca. Doustne środki przeczyszczające mogą być również podawane w domu i mogą działać w celu zmiękczenia stolca i zachęcenia kota do wypróżnienia.1
U kotów z ciężkimi przypadkami megacolon, lekarz weterynarii może przepisać środki wspomagające motorykę, aby pomóc okrężnicy kota w kurczeniu się i wypychaniu kału z odbytnicy. Aby uniknąć poważniejszych powikłań, konieczne jest kontrolowanie wypróżnień kota. Zachęcanie kota do picia jak najwięcej lub dodawanie wody do karmy może również pomóc złagodzić zaparcia.1
Niektóre koty mogą mieć zaparcia, jeśli ich kuweta jest brudna i nie czują się w niej komfortowo.2 Problemem mogą być również inne koty w domu, które mogą pilnować kuwety lub atakować kota z zaparciami, gdy ten znajduje się w kuwecie. Ważne jest, aby mieć w domu jedną kuwetę dla każdego kota oraz dodatkową. Zapewni to, że kot zawsze będzie miał dostęp do kuwety, dzięki czemu nie będzie celowo powstrzymywał się od wypróżniania.
Jeśli kot ma długą sierść i częste kule włosowe, które przyczyniają się do zaparć, istnieją diety i suplementy, które mogą pomóc włosom łatwiej przechodzić przez przewód pokarmowy. Częste szczotkowanie w celu usunięcia jak największej ilości włosów, zanim kot będzie mógł je połknąć podczas pielęgnacji, może znacznie pomóc w ograniczeniu kul włosowych.3
Rokowanie w przypadku zaparć u kotów
Większość kotów z zaparciami reaguje na płyny, lewatywy i leki lub ręczne usuwanie stolca. Chirurgia jako metoda leczenia zaparć u kotów jest rzadka, ale może być konieczna. Guzy lub ciała obce mogą wymagać chirurgicznego usunięcia z okrężnicy. Ponadto, w przypadkach megacolon, które są oporne na tradycyjne metody leczenia, może być zalecana operacja.2
Chirurgiczna korekta ciężkiego i opornego na leczenie megacolon obejmuje usunięcie dotkniętej części okrężnicy, w procedurze zwanej częściową lub subtotalną kolektomią. Koty mogą mieć przewlekłą biegunkę lub nietrzymanie stolca po tym zabiegu, ale ogólne rokowanie jest dobre.2
Zaparcia u kotów są powszechne i w większości przypadków można je łatwo leczyć. Należy zwrócić uwagę i nauczyć się normalnej częstotliwości wypróżniania się kota, aby móc zauważyć problem.
Zazwyczaj większość kotów wypróżnia się codziennie lub co drugi dzień. Jeśli zauważysz, że Twój kot nagle nie wypróżnia się normalnie lub napina się w kuwecie, powinieneś natychmiast umówić się na wizytę u weterynarza. Szybkie leczenie zaparć u kotów może zapobiec poważniejszym powikłaniom w przyszłości.2
