Nie jest tajemnicą, że koty potrzebują wody. Chociaż ich przodkowie pochodzili z pustyni, koty potrzebują płynów, aby przeżyć. Woda utrzymuje zdrowe tkanki i jest niezbędna, aby nerki wykonywały swoje zadanie wypłukiwania toksyn z systemu. Według WebMD woda stanowi 80 procent ciał kotów. Koty jedzące surowe lub konserwowane produkty spożywcze zwykle otrzymują wystarczającą ilość wilgoci z posiłków. Jednak sucha karma dla kotów zawiera tylko 10% wody, a koty na suchym pokarmie muszą stale mieć źródło świeżej wody, aby zastąpić płyny utracone podczas oddawania moczu, defekacji i oddychania. Woda dostarcza nie tylko płyny, ale także elektrolity, takie jak sód, potas i chlorek, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Objawy odwodnienia u kotów
Skąd wiesz, że twój kot jest odwodniony? Twoje pierwsze wskazanie może być wskazane, gdy weterynarz ci to powie. Jednak dość łatwy test w domu może natychmiast powiedzieć, że twój kot cierpi na utratę płynów: obszar barków między ramionami kotów jest zwykle gładki i elastyczny. Dlatego jeśli złapiecie go palcami i delikatnie ożyjecie, kark prawie natychmiast oprze się na miejscu. Jeśli jednak kot zostanie odwodniony po podniesieniu skóry, utworzy namiot, a kiedy go uwolnisz, pozostanie wyprostowany w kształcie namiotu. Inne objawy odwodnienia, w zależności od stadium utraty płynu, obejmują zatopione oczy, suche dziąsła, ślinienie się lub dyszenie.
Czynniki ryzyka związane z odwodnieniem u kotów
Odwodnienie może być spowodowane utratą płynu lub zbyt małą ilością płynów. Istnieje kilka czynników związanych z odwodnieniem u kotów. Zawierają:
- Udar cieplny: utrata płynów podczas upałów: Temperatura kota może szybko wzrosnąć na zewnątrz lub, co gorsza, pozostawić w pojeździe w gorący letni dzień, szczególnie, jeśli jednocześnie nie ma w nich dodatkowych płynów. Używaj termometru do odbytnicy i naucz się go używać. Temperaturę 103 ° F lub wyższą należy uznać za awarię weterynaryjną.
- Niewydolność nerek lub nerek: Nagłe lub przewlekłe mogą szybko napełniać krwioobieg tymi toksynami, którymi zwykle posługują się nerki. Zastąpienie utraconego płynu i elektrolitów odgrywa istotną rolę w leczeniu. Wymianę płynów może wykonać personel kliniki weterynaryjnej z płynami IV (dożylnymi), prawie zawsze po płynach podskórnych w domu. Chociaż na początku może wydawać się to przerażające, zrobione właściwie, podawanie płynów Sub-Q nie jest wcale takie złe, a Twój kot poczuje się o wiele lepiej później, że warto się tego nauczyć.
- Choroba tarczycy hipertroidalnej: Objawy nadczynności tarczycy u kotów obejmują częste wymioty, biegunkę i polidypsję (zwiększone) pragnienie, wskazówki, że koty z nadczynnością mogą być odwodnione.
- Feline Diabetes: Podobnie jak w przypadku nadczynności tarczycy objawy Feline Diabetes obejmują częste oddawanie moczu, nadmierne pragnienie, które może być również oznaką odwodnienia. Jednym z najpoważniejszych skutków ubocznych nieleczonej cukrzycy kotowatej jest cukrzycowa kwasica ketonowa, która może zagrażać życiu. Ważną częścią leczenia tego schorzenia jest weterynaryjny IV z rozwiązaniem Ringersa. Nefropatia cukrzycowa (niewydolność nerek lub nerek) jest również poważnym potencjalnym skutkiem ubocznym, gdy wysokie poziomy glukozy uszkadzają funkcję filtrowania nerek. Podobnie jak w przypadku cukrzycowej kwasicy ketonowej, leczenie obejmuje weterynaryjne uzupełnianie płynów w jamie ustnej.
- Lipidoza wątrobowa: Lipidoza wątrobowa, powszechnie znana jako „choroba tłuszczowa wątroby”, jest chorobą zagrażającą życiu, jednak jest całkowicie odwracalna, jeśli leczona jest na czas. Mówiąc krótko, wątroba zaczyna się wyłączać, gdy kot przestaje jeść. Leczenie polega na karmieniu przez rurkę w szpitalu weterynaryjnym, wraz z płynami dożylnymi, aby utrzymać pracę nerek. Po ustabilizowaniu się lekarz weterynarii może zasugerować, że strzykawka karmi wodną mieszankę pokarmu wraz z płynami Sub Q.
Informacje zawarte w niniejszym dokumencie podkreślają krytyczną potrzebę poznania normalnego stanu kota, tak aby jakiekolwiek odchylenie od normy było silną wskazówką, że nadszedł czas, aby zadzwonić do weterynarza. Jesteś liną ratowniczą twojego kota do dobrego zdrowia, a on zależy od ciebie, aby pomóc mu zachować zdrowie i dobre nawodnienie. Oboje będziecie szczęśliwsi, jeśli będziecie szanować to zaufanie.
Zrzeczenie się: Autor nie jest weterynarzem. Ten artykuł nie ma być ostateczną odpowiedzią na jakiekolwiek pytania dotyczące odwodnienia u kotów, ale ma na celu dać ci miejsce do samodzielnego przeprowadzenia badań, abyś mógł podjąć świadomą decyzję, gdyby kiedykolwiek zaszła taka potrzeba. Przede wszystkim, twój lekarz weterynarii powinien zawsze być Twoim głównym źródłem informacji i porad dotyczących twoich kotów.
