Normalne szczenięta słyszą znacznie lepiej niż my, ale niektóre rodzą się głuche lub są genetycznie predysponowane do głuchoty. Dalmatyńczyki i Jack Russell Terriery mogą odziedziczyć zaburzenia nerwu słuchowego, które powodują głuchotę.
Starzejące się psy często cierpią na utratę słuchu, a niektóre stają się całkowicie głuche, ale przez wiele lat nie będą musieli się Państwo o to martwić. Szczeniak może jednak doznać utraty słuchu po urodzeniu lub w każdym wieku z powodu infekcji ucha, roztoczy lub przewlekłego zapalenia ucha. Utrata słuchu może zostać przyspieszona przez uszkodzenia spowodowane głośnymi dźwiękami. Psy, które polują i są narażone na strzały przez wiele lat, są bardziej podatne na uszkodzenia. Przewlekłe infekcje ucha mogą również powodować utratę słuchu.
Normalny pies zazwyczaj słyszy te same niskie dźwięki, co ludzie, a także częstotliwości do 100 000 cykli na sekundę. Ludzie słyszą tylko fale dźwiękowe do 20 000 cykli na sekundę. Szczenięta, które łatwo się przestrajają lub ignorują interesujące dźwięki, mogą cierpieć na utratę słuchu.
Wrodzona głuchota
Szczenięta mogą urodzić się głuche, gdy nerwy ucha nie uformują się prawidłowo. Wrodzona głuchota jest często związana z umaszczeniem merle lub piebald. Do ras często dotkniętych tym schorzeniem należą dalmatyńczyki, owczarki australijskie, owczarki staroangielskie, collie, owczarki szetlandzkie i bull teriery. Etyczni hodowcy są świadomi potencjalnych problemów i pracują nad wyeliminowaniem głuchoty u tych psów poprzez rygorystyczne praktyki hodowlane.
Mogą Państwo nie być od razu świadomi, że Państwa szczenię jest głuche. Specjalistyczne testy elektrodiagnostyczne dostępne na niektórych uniwersytetach weterynaryjnych mogą określić stopień utraty słuchu. Większość właścicieli zdaje sobie sprawę z problemu podczas szkolenia, gdy komendy głosowe są ignorowane lub inne hałasy nie przyciągają uwagi szczeniaka.
Głuche psy mogą szczekać mniej niż inne psy, a ich głos może brzmieć dziwnie. Często rozwijają się u nich problemy z zachowaniem ze względu na ich niezdolność do rozumienia ludzkiej komunikacji, a także dlatego, że mogą być łatwo zaskoczone lub przestraszone przez nieoczekiwane. Niektóre głuche psy mogą być w stanie usłyszeć częstotliwości specjalnych gwizdków lub poczuć wibracje tupnięcia łapą, co może być wystarczającą kompensacją w codziennym życiu.
Psy ze stopniową utratą słuchu zwykle radzą sobie dobrze, o ile pozostają w znanym, bezpiecznym otoczeniu. Rutynowe badania u weterynarza i czyszczenie uszu są ważne, aby wyprzedzić ewentualne problemy zdrowotne. Psy z ubytkiem słuchu są wyzwaniem dla wielu właścicieli, ale można je cierpliwie wyszkolić, aby rozumiały sygnały ręczne, a nie komendy głosowe.
Życie z głuchym szczeniakiem
Psy nie mogą nam powiedzieć, że niedosłyszą, więc rekompensują to sobie, zwracając większą uwagę na inne zmysły. Uważniej obserwują właścicieli i inne zwierzęta i na podstawie ich zachowania wiedzą na przykład, że ktoś stoi przed drzwiami. Głuche szczenięta zwracają również większą uwagę na wibracje i prądy powietrza – powiew wiatru wywołany przez otwarte drzwi może być dla nich sygnałem, że wrócili Państwo z pracy. Nawet jeśli nie słyszą otwieracza do puszek, wewnętrzny „zegar” zwierzęcia ogłosi porę kolacji.
- Do komunikacji z głuchym szczeniakiem należy używać sygnałów wizualnych, a nie głosu. Psy z łatwością uczą się reagować na sygnały ręczne, promień latarki lub włączanie i wyłączanie światła na werandzie, aby wejść do środka na kolację.
- „Psi gwizdek”, który wykorzystuje fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości, może być nadal wykrywalny dla niedosłyszącego zwierzaka, nawet jeśli nie słyszy on już naszego głosu.
- Wibracje powstające podczas uderzania w najniższe dźwięki fortepianu mogą być wyczuwalne nawet wtedy, gdy zwierzę nie słyszy – proszę wykorzystać je jako sygnał do przywołania pupila.
- Obroża elektroniczna, która „wibruje”, świetnie sprawdza się jako sygnał, ale musi być prawidłowo używana i codziennie zdejmowana ze zwierzęcia. Obroże te są dostępne w sklepach zoologicznych i w Internecie.
- Niesłyszące zwierzęta łatwiej się denerwują i w rezultacie mogą odruchowo gryźć. Należy zawsze podchodzić do zwierzęcia tak, aby widziało, że się zbliżamy, a przed pogłaskaniem zwierzęcia należy tupnąć nogą lub dać mu inne ostrzeżenie, aby uniknąć przypadkowego ugryzienia, gdy go przestraszymy.
- Głuchota budzi również obawy dotyczące bezpieczeństwa. Czy Państwa głuchy pies będzie w stanie słyszeć i unikać ruchu ulicznego? Proszę nadzorować wycieczki lub upewnić się, że ogrodzone podwórko jest bezpieczne.
Głuche szczenięta to nadal szczęśliwe zwierzęta. Pewna utrata słuchu jest naturalną, normalną częścią procesu starzenia. Wprowadzenie prostych udogodnień dla niedosłyszącego zwierzaka nie jest trudne. Poza tym, to właśnie robimy dla naszych przyjaciół.
