Szpic fiński to średniej wielkości, niesportowa rasa psów z Finlandii o podwójnej sierści, spiczastych uszach i charakterystycznym dla szpiców ogonie, który zawija się do góry nad grzbietem. Czule nazywane „Finkies”, psy te są żywe, inteligentne i przyjazne. Świetnie sprawdzają się w aktywnych rodzinach, ponieważ są energiczne, przyjazne dzieciom i opiekuńcze.
Spiczaste uszy i złoto-czerwone futro nadają szpicowi fińskiemu wygląd lisa. Dzięki swojemu czujnemu usposobieniu, rasa ta przypomina lisa również pod względem temperamentu. Szpice fińskie są skrytymi myśliwymi, znanymi z łatwego łapania drobnej zwierzyny (takiej jak ptaki i wiewiórki). W domu rasa ta jest kochającym towarzyszem, który dogaduje się z ludźmi i innymi zwierzętami, z którymi jest zaznajomiony.
Przegląd rasy
Grupa: Niesportowa
Wzrost: od 17 do 20 cali (samce); od 15 do 18 cali (samice)
Waga: 26 do 29 funtów (samce); 15 do 22 funtów (samice)
Szata: Podwójna szata średniej długości
Kolor sierści: czerwono-złoty, jednolicie czerwony lub złoty
Długość życia: 12 do 15 lat
Temperament: przyjazny, inteligentny, zabawny, uważny, wokalny
Hipoalergiczny: Nie
Pochodzenie: Finlandia
Charakterystyka szpica fińskiego
Szpice fińskie zostały wyhodowane do szczekania. Myśliwi nauczyli je alarmować, gdy zauważą zdobycz na polowaniu na wsi, ale chociaż szczekanie może być pożądane w takim otoczeniu, nie zawsze jest to pożądana cecha osobowości w domu. Nauczenie szpica fińskiego, kiedy powinien, a kiedy nie powinien szczekać, będzie wymagało treningu. Jeśli zdecydują się Państwo na dodanie tej rasy do swojej rodziny, proszę być przygotowanym na jej wokalną naturę.
Rasa ta uwielbia również biegać. Potencjalni właściciele powinni być aktywni i chętni do odbycia co najmniej jednego długiego spaceru, biegu lub wędrówki każdego dnia. Dodatkowe sesje zabawy są zawsze mile widziane, zwłaszcza gdy biorą w nich udział dzieci. Finki są bystre jak ryba; szybko się uczą, ale mogą też być niezależnymi myślicielami. Pozytywne szkolenie oparte na nagrodach jest najlepsze, aby nauka była dla tych psów zabawą. Jest to również świetna rasa do uprawiania psich sportów, takich jak trening agility, który zapewnia zarówno stymulację umysłową, jak i fizyczną.
| Poziom przywiązania | Wysoki |
| Życzliwość | Średni |
| Przyjazny dla dzieci | Wysoki |
| Przyjazny dla zwierząt | Średni |
| Potrzeby związane z ćwiczeniami | Wysoki |
| Figlarność | Wysoki |
| Poziom energii | Wysoki |
| Zdolność do treningu | Średni |
| Inteligencja | Wysoka |
| Tendencja do szczekania | Wysoka |
| Ilość zrzucanych włosów | Wysoka |
Historia szpica fińskiego
Historycy uważają, że psy podobne do współczesnego szpica fińskiego zostały przywiezione do Finlandii przez plemiona migrujące z centralnej Rosji kilka tysięcy lat temu. Migranci polegali na tych utalentowanych psach myśliwskich w poszukiwaniu pożywienia. Przez wieki rasy podobne do szpiców były wykorzystywane jako wszechstronni myśliwi, którzy ostatecznie wyspecjalizowali się w łapaniu ptaków.
Wraz z rozwojem infrastruktury transportowej w XVIII wieku, psy zostały wprowadzone na nowe obszary i zaczęły kojarzyć się z innymi rasami. W rezultacie oryginalna rasa szpiców fińskich zbliżyła się do wyginięcia.
Na szczęście te wyjątkowe psy miały dwóch oddanych wielbicieli, Hugo Roosa i Hugo Sandberga, którzy przywrócili populację szpiców fińskich pod koniec XIX wieku. Spędzili oni dekady na selektywnej hodowli psów, aby uzyskać osobniki odzwierciedlające dzisiejszą rasę. Fiński Związek Kynologiczny uznał szpica fińskiego pod koniec wieku.
W latach dwudziestych XX wieku Finlandia zaczęła eksportować fińskie szpice do Anglii, gdzie po raz pierwszy otrzymały przydomek „Finkie”. Do Ameryki przybyły około 1960 roku i zostały uznane przez American Kennel Club w 1988 roku.
13 ras psów, które najbardziej przypominają lisy 
Opieka nad szpicem fińskim
Szpic fiński to bardzo energiczna rasa psów, która wymaga dużo aktywności. Psy te są świetnymi towarzyszami, jeśli są ćwiczone, socjalizowane i konsekwentnie szkolone. Ich gęsta, podwójna sierść nie wymaga przycinania, ale właściciele powinni być przygotowani na obfite linienie dwa razy w roku.
Ćwiczenia
W swojej ojczyźnie, Finlandii, szpic fiński jest nadal wykorzystywany głównie do polowań, podczas gdy jego rola w Ameryce to bardziej pies do towarzystwa. Ponieważ rasa ta została stworzona do długich polowań, szpice fińskie potrzebują dużo ruchu (co najmniej godzinę dziennie), aby pozostać szczęśliwymi i zdrowymi. Ogólnie rzecz biorąc, najlepiej radzą sobie w dużym domu z ogrodzonym podwórkiem, co pozwala im swobodnie biegać i bawić się przez większą część dnia.
Oprócz regularnych zabaw na podwórku, Finki potrzebują co najmniej jednego 30-minutowego spaceru dziennie. Są również świetnymi partnerami do biegania lub pieszych wędrówek i chętnie pobiegają obok roweru lub deskorolki. Bez względu na ulubioną formę ćwiczeń, Finkie z przyjemnością do Państwa dołączy.
Pielęgnacja
Szpic fiński ma podwójną sierść, która wypada obficie dwa razy w roku. Zamiast czekać w sezonie linienia i odkurzać kępki sierści, proces ten można przyspieszyć poprzez dokładne codzienne szczotkowanie. Mogą Państwo również zapytać swojego groomera o opcje usuwania zrzuconej sierści. Niektóre szampony dobrze radzą sobie z usuwaniem luźnych włosów, więc kąpiele zapobiegające zrzucaniu sierści mogą być dobrym rozwiązaniem dla Państwa i Państwa futrzanego przyjaciela.
Finki powinny być kąpane tylko w razie potrzeby i zazwyczaj nie wymagają trymowania. Oprócz linienia, rasa ta ma stosunkowo niewielkie potrzeby w zakresie pielęgnacji.
Jeśli planują Państwo wystawiać swojego Finkiego, proszę pamiętać, że standard rasy jest bardzo szczegółowy. Amerykański Związek Kynologiczny zauważa, że sierść nigdy nie powinna być przycinana (z wyjątkiem łap) i nigdy nie powinna być jednolitego koloru, ale cieniowana bez żadnych zmian koloru.
Szkolenie
Szpic fiński wymaga szczególnej uwagi i konsekwentnego szkolenia, zanim stanie się idealnym towarzyszem. Rasa ta jest wysoce inteligentna, co może stanowić wyzwanie. Szpice fińskie mają tendencję do niezależnego myślenia. Najlepiej reagują na szkolenie oparte na pozytywnych nagrodach, gdy sesje są krótkie, z dużą ilością pochwał za pożądane zachowania. Podstawowe lekcje posłuszeństwa można rozpocząć w wieku ośmiu tygodni.
Wczesna socjalizacja jest kluczowa, aby zapewnić, że pies dobrze radzi sobie z obcymi i zwierzętami poza domem. Ponieważ szpic fiński został wyhodowany w celu ostrzegania myśliwych, pies może wymagać szkolenia, aby zniechęcić go do nadmiernego szczekania. Socjalizacja może również pomóc ograniczyć szczekanie (zwłaszcza na inne psy i ludzi).
Częste problemy zdrowotne
Chociaż szpic fiński jest ogólnie zdrową rasą psów, nadal może wystąpić kilka genetycznych schorzeń. Odpowiedzialni hodowcy przeprowadzą wszystkie dostępne testy medyczne u rodziców miotu, aby zapobiec przenoszeniu problemów na szczenięta. Typowe problemy występujące u tej rasy obejmują
- Dysplazja stawów łokciowych i biodrowych: Dysplazja to schorzenie, które wpływa na stawy psa, powodując ich deformacje wraz z wiekiem.
- Padaczka: To schorzenie neurologiczne powoduje drgawki u psów. Łagodne do umiarkowanych przypadki można zwykle leczyć za pomocą leków.
- Zwichnięcie rzepki: To schorzenie powoduje przeskakiwanie kolana psa, a ciężkie przypadki wymagają operacji.
Dieta i odżywianie
Ważne jest, aby trzymać się ścisłej diety przy użyciu wysokiej jakości karmy dla psów pełnej chudego białka dla szpica fińskiego. Podobnie jak wiele innych psów, rasa ta może mieć nadwagę, jeśli karmi się ją zbyt dużą ilością smakołyków lub pozwala na resztki ludzkiego jedzenia. Należy przestrzegać codziennej diety niskotłuszczowej i wysokobiałkowej karmy odpowiedniej dla wieku i wielkości psa.
Aby zapobiec niepotrzebnemu przybieraniu na wadze i zapewnić psu odpowiednie składniki odżywcze, należy porozmawiać z lekarzem weterynarii. Wspólnie mogą Państwo opracować plan żywieniowy w oparciu o wiek, wagę i poziom aktywności psa.
Gdzie adoptować lub kupić szpica fińskiego?
Jeśli są Państwo zainteresowani szpicem fińskim, prosimy skontaktować się z lokalnym schroniskiem, aby znaleźć psa tej lub podobnej rasy, który potrzebuje domu na zawsze. Adoptując psa, zawsze należy poprosić hodowcę lub organizację ratowniczą o świadectwo zdrowia. Renomowani hodowcy powinni dostarczyć informacji na temat badań zdrowotnych psa i jego rodziców, a schroniska powinny dostarczyć aktualną historię medyczną.
Szpic fiński jest rzadką rasą psów w Ameryce Północnej i może być trudny do znalezienia. Szczenięta kosztują zazwyczaj od 1000 do 2000 dolarów, choć ceny mogą się różnić w zależności od rodowodu i dostępności. Potencjalni właściciele powinni być przygotowani na wpisanie się na listę oczekujących.
Aby rozpocząć poszukiwania, proszę zapoznać się z poniższymi zasobami od AKC i hodowców mających dobrą opinię w krajowym klubie rasy:
- Hodowcy z Amerykańskiego Klubu Szpica Fińskiego (FSCA)
- Hodowcy szpiców fińskich AKC
Przegląd szpiców fińskich
Zalety
-
Bardzo przyjazny w stosunku do dzieci i rodziny
-
Lubi psie sporty i trening agility
-
Świetny towarzysz dla aktywnych właścicieli
Wady
-
Tendencja do nadmiernego szczekania
-
Może być powściągliwy w stosunku do obcych, jeśli nie jest zsocjalizowany
-
Okres intensywnego linienia dwa razy w roku
40 ras szpiców, które lubią być cool 
Więcej ras psów i dalsze badania
Jeśli podoba Ci się szpic fiński, być może spodobają Ci się również te podobne rasy:
- Shiba Inu
- Akita
- Szpic japoński
Istnieje wiele ras psów, które mogą dołączyć do Państwa rodziny. Przy odrobinie poszukiwań mogą Państwo znaleźć swojego kolejnego najlepszego przyjaciela!
FAQ
- Czy szpic fiński jest dobrym psem rodzinnym?
Przy odpowiednim szkoleniu i opiece, szpic fiński może być idealnym psem rodzinnym. Rasa ta znana jest z tego, że jest szczególnie kochająca w stosunku do dzieci i swoich dorosłych właścicieli, a przy odpowiedniej socjalizacji dobrze radzi sobie z obcymi i innymi zwierzętami.
- Czy szpic fiński to lis?
Chociaż wyglądają niezaprzeczalnie podobnie, szpic fiński jest psem domowej rasy. Podobnie jak lis, ta rasa również ma talent do polowania na małe ssaki i ptaki.
- Czy szpic fiński szczeka?
Szpic fiński znany jest ze szczekania. Psy te zostały wyhodowane, aby ostrzegać myśliwych, gdy znajdą zwierzynę na polowaniu, więc w ich naturze leży szczekanie, aby komunikować się z ludźmi. Państwa Finkie może potrzebować szkolenia, aby zniechęcić do szczekania, jeśli stanie się ono nadmierne.
