Udary mózgu są czymś, co można zaobserwować z niepokojącą regularnością w naszej starszej populacji ludzi. Jest to trzecia najczęstsza przyczyna śmierci ludzi w Stanach Zjednoczonych. Chociaż psy nie cierpią na udary z taką samą częstotliwością, są one czymś, czego właściciele starszych, geriatrycznych psów powinni być świadomi.
Nagłe przypadki medyczne u psów i co należy z nimi zrobić
Co to jest udar?
Udar mózgu to utrata dopływu krwi do części mózgu. Podobnie jak u ludzi, może to powodować różne objawy neurologiczne. Pod względem mechanicznym udar może wystąpić na dwa różne sposoby. Udar niedokrwienny jest spowodowany niedrożnością naczyń krwionośnych. Może to być spowodowane skrzepami krwi, komórkami nowotworowymi, skupiskami płytek krwi, bakteriami, a nawet pasożytami. Udary krwotoczne powstają, gdy dochodzi do krwawienia w mózgu, albo z powodu pęknięcia naczyń krwionośnych, albo z powodu zaburzeń krzepnięcia.
Jeśli pies doznał udaru, mogą Państwo zaobserwować objawy podobne do tych obserwowanych u ludzi.
Objawy udaru mózgu u psów
- Nieskoordynowany chód lub całkowita niezdolność do chodzenia
- Przechylenie głowy
- Nieprawidłowe ruchy gałek ocznych („oczopląs”)
- Nieprawidłowe ustawienie oczu („zez”)
- Utrata przytomności
- Upadek lub przewrócenie się na bok
- Ślepota
- Nieprawidłowe zachowanie/nagła zmiana zachowania
- Mniejsza świadomość otoczenia lub dezorientacja
- Kołatanie lub kręcenie się w kółko
- Utrata kontroli nad pęcherzem lub jelitami
Początek objawów będzie szybki i może trwać od kilku minut do godzin, a nawet dni. Manifestacja objawów i ich nasilenie będą zależeć od lokalizacji uszkodzenia mózgu. Innymi słowy, udar w jednej części mózgu może charakteryzować się łagodnymi, krótkotrwałymi objawami, podczas gdy udar w innej części mózgu może charakteryzować się ciężkimi, długotrwałymi objawami.
Udary, choć nie są regularną diagnozą stawianą przez lekarzy weterynarii, są znacznie częściej obserwowane u psów geriatrycznych. Psy w podeszłym wieku, które już cierpią na proces chorobowy, który może zwiększać ryzyko krwawienia, są bardziej narażone na udar niż psy w podeszłym wieku, które nie cierpią na te choroby. Choroby takie jak choroby nerek, choroba Cushinga, niedoczynność tarczycy, nowotwory, zaburzenia krwawienia i choroby serca mogą zwiększać ryzyko udaru u psa. Nie ma jednej konkretnej rasy psów, która jest szczególnie narażona na udar mózgu, ale istnieją rasy psów, które są podatne na wspomniane wcześniej procesy chorobowe.
Co zrobić, jeśli podejrzewają Państwo udar u swojego psa?
Jeśli pies nagle zacznie wykazywać którykolwiek z wyżej wymienionych objawów, należy natychmiast zabrać go do weterynarza. Weterynarz może chcieć wykonać badania krwi, analizę moczu, zdjęcia rentgenowskie, EKG lub odczyt ciśnienia krwi, aby sprawdzić, czy nie występują współistniejące choroby. Niestety, ponieważ udar z definicji występuje w tkankach miękkich mózgu, ostateczną diagnozę można postawić jedynie za pomocą specjalistycznych badań obrazowych, takich jak rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa. Chociaż są one dostępne w medycynie weterynaryjnej, właściciel zwykle musi udać się po nie do szpitala, co może wiązać się z wysokimi kosztami. Jeśli wykryte zostaną jakiekolwiek choroby podstawowe, przepisane zostaną leki mające na celu lepszą kontrolę tych chorób.
Weterynarz będzie również chciał wykluczyć coś, co nazywa się idiopatyczną chorobą przedsionkową, która objawia się podobnie, ale jest zupełnie inną chorobą. Idiopatyczna oznacza, że dokładna przyczyna choroby jest nieznana, ale choroba ta, zwana również syndromem starego psa, wpływa na układ przedsionkowy w uchu wewnętrznym psa. Pies cierpiący na chorobę przedsionkową będzie przechylać głowę, chodzić w kółko i może nie chcieć już jeść. Objawy są niepokojąco podobne do objawów udaru, ale idiopatyczna choroba przedsionkowa występuje znacznie częściej u starszych psów niż prawdziwy udar.
Co mogę zrobić dla mojego psa w przypadku udaru?
Powrót do zdrowia zależy od rodzaju udaru, a także jego ciężkości oraz obecności lub braku jakichkolwiek chorób podstawowych. Niektóre psy mogą zacząć wracać do zdrowia w ciągu zaledwie kilku tygodni, podczas gdy inne będą dochodzić do siebie wolniej. Co więcej, niektóre psy mogą nigdy w pełni nie wyzdrowieć. Niestety, niektóre psy mogą doznać udaru, który okaże się śmiertelny.
Nie ma specyficznego leczenia udarów u psów. Lekarz weterynarii zaleci raczej opiekę wspomagającą, aby psy czuły się bardziej komfortowo.
Czy mogę coś zrobić, aby zapobiec udarom u mojego psa?
Udarom nie można zapobiec za pomocą żadnych środków medycznych. Ponieważ jednak są one tak często związane z innymi chorobami, rutynowe badania kontrolne u weterynarza, w tym badania krwi, mogą zidentyfikować wszelkie choroby, zanim wywołają one jakiekolwiek objawy kliniczne, które mogą zwiększyć ryzyko udaru u psa. Jeśli mają Państwo psa rasy podatnej na takie choroby jak choroba Cushinga, choroby serca, choroby nerek, niedoczynność tarczycy itp. uświadomienie sobie oznak i objawów tych chorób może również pomóc w zapobieganiu udarowi w przyszłości.
