Nierzadko koty wyrzucają od czasu do czasu sierść. Jeśli jednak twój kot kiedykolwiek zwymiotuje krwią, zwaną także hematemezą, może on cierpieć na coś, co wymaga natychmiastowej pomocy lekarza weterynarii. Hematemeza może mieć dwa bardzo różne wyglądy. Jeśli krew pochodzi z przełyku, żołądka lub górnej części jelita cienkiego, może wyglądać jak jaskrawoczerwone smugi. Pomyśl, że jeśli krew płynie z dalszej części przewodu pokarmowego, pojawi się jako fusy z kawy. Wynika to z częściowego trawienia krwi. Bez względu na to, skąd w przewodzie pokarmowym pochodzi krew, wymioty mogą wskazywać na wiele różnych schorzeń, które lekarz weterynarii może pomóc w zdiagnozowaniu i leczeniu.
Wrzody
Podobnie jak u ludzi, koty mogą rozwijać otwarte rany na błonie śluzowej wyściółki przełyku lub żołądka. Są one często wywoływane przez bakterie u kotów i mogą również powodować utratę apetytu, blade dziąsła, letarg, ciemne stolce i krwawą biegunkę.
Jeśli podejrzewasz, że twój kot wymiotuje krwią z powodu wrzodu, poproś go, aby jak najszybciej zobaczył swojego weterynarza. Twój weterynarz będzie wtedy mógł stworzyć plan leczenia odpowiedni dla twojego kota.
Połknięcie szczurów / zaburzenia krzepnięcia
Konwencjonalne trucizny na szczury są niezwykle niebezpieczne w pobliżu zwierząt i dzieci. Większość ludzi nie zdaje sobie sprawy, że kiedy gryzoń spożywa trutkę na szczury, a następnie umiera, trucizna nie przestaje być toksyczna. W rzeczywistości, jeśli kot (lub jakiekolwiek inne zwierzę, udomowione lub dzikie) spożyje gryzonia, który odszedł od spożycia rodentycydu, może być tak samo zagrożony jak kot, który dostanie się bezpośrednio do trucizny na szczury.
Kot, który spożywa truciznę na szczury, może nie tylko doświadczyć hematemezy, ale także trudności w oddychaniu, braku apetytu, letargu, nadmiernego pragnienia, a także nadmiernego krwawienia. Jeśli podejrzewasz, że twój kot dostał truciznę na szczury, natychmiast zabierz go do weterynarza. Jeśli możesz, zbierz małą próbkę wymiocin, aby zabrać ją ze sobą na wypadek, gdyby weterynarz chciał ją zbadać. Po przyjeździe weterynarz może chcieć wykonać badania krwi i moczu w celu potwierdzenia toksyczności trucizny na szczury. W zależności od nasilenia toksyczności twojego kota weterynarz rozpocznie leczenie w celu zneutralizowania trucizny i przywrócenia zdrowia kota.
W rzadkich przypadkach twój kot może mieć zaburzenie genetyczne zwane hemofilią. Jest to rzadkie zaburzenie krwi, które zakłóca kaskadę krzepnięcia organizmu, a tym samym hamuje tworzenie się skrzepów. W zależności od tego, jak ciężki jest krwotok twojego kota, weterynarz może chcieć hospitalizować twojego kota w celu transfuzji krwi i osocza.
Zapalna choroba jelit
Zapalenie jelit (IBD) to choroba przewodu pokarmowego obserwowana u kotów. Chociaż prawdziwa przyczyna nie jest jeszcze znana, większość specjalistów uważa, że jest to albo wynikiem alergii pokarmowej, albo nadwrażliwości na normalną florę jelitową. IBD jest stanem przewlekłym, co oznacza, że medycyna weterynaryjna nie może go wyleczyć, ale możemy poradzić sobie z objawami. Koty cierpiące na ten proces chorobowy mogą również wykazywać biegunkę, utratę masy ciała, zmęczenie, wzdęcia, depresję i bóle brzucha. Twój weterynarz będzie chciał wykonać badanie krwi, aby sprawdzić czynność narządów, a także poziom witaminy B przed rozpoczęciem leczenia IBD, jeśli jest to przyczyną hematemezy twojego kota.
Panleukopenia
Panleukopenia kotów (FP) jest bardzo ściśle związana z psim parwowirusem, ponieważ jest wysoce zakaźną i zagrażającą życiu chorobą wirusową. Czasami określa się go mianem szczepionki dla kotów i jest częścią szczepionki dla kotów, która była również szczepiona przeciwko wirusowemu zapaleniu nosa i tchawicy kotów oraz kaliciwirusowi. Utrzymywanie kota na bieżąco ze szczepionkami ochroni go przed FP. Jeśli u kota wystąpił brak szczepionek, a przyczyną hematemez jest FP, lekarz weterynarii będzie chciał hospitalizować kota na płynach dożylnych, ponieważ podobnie jak u szczeniąt zarażonych parwowirusem, terapia podtrzymująca jest najlepszym sposobem leczenia panleukopenii.
Choroba Dirofilariozy
Podczas gdy infekcja robaczycy serca jest dobrze znaną i szeroko dyskutowaną kwestią wśród lekarzy weterynarii i właścicieli psów, właściciel kota może być zaskoczony, gdy dowie się, że nasi koci przyjaciele mogą niestety zarazić się tym śmiertelnym pasożytem. Dirofilaria, choć nie jest tak często spotykana u kotów jak u psów, stanowi poważny problem. Chociaż istnieje leczenie psiej dirofilariozy (chociaż jest to drogie, bolesne leczenie), nie ma leczenia dla kociej dirofilariozy. Koty, które zarażą robaczycy sercowej, mogą cierpieć na stan znany jako Heartworm Associated Respiratory Disease (HARD). Objawy HARD mogą obejmować wymioty (zarówno krwi, jak i jedzenia), kaszel, ataki podobne do astmy, brak apetytu lub utrata masy ciała.
U psów przeprowadza się proste badanie krwi w celu wykrycia dirofilariozy, ale najczęściej stosowane testy kontrolne tylko w przypadku dorosłego robaka. Koty są nieco bardziej odporne na zarażenie dżdżownicami niż psy, więc większość kotów z dżdżownicami nie ma żadnych dorosłych robaków. Zamiast tego, jeśli Twój lekarz weterynarii podejrzewa, że Twój kot cierpi na HARD, będzie chciał przeprowadzić zarówno test antygenowy, jak i test na obecność przeciwciał. Test antygenu sprawdzi, czy nie ma dorosłych robaków, ale test przeciwciał będzie w stanie wykryć ekspozycję na larwy dirofilariozy.
U kotów występuje miesięczna profilaktyka dirofilariozy, podobnie jak u psów. Ponieważ nie jest znane leczenie kotów za pomocą HARD, zapobieganie ma kluczowe znaczenie. Twój lekarz weterynarii będzie w stanie omówić różne dostępne opcje zapobiegania, a także ryzyko twojego kota związane z narażeniem.
Obcy materiał
Ciało obce w przewodzie pokarmowym może w najlepszym wypadku powodować zapalenie jelit, aw najgorszym przypadku perforację jelit. Najczęściej spotykanym przedmiotem obcym u kotów jest sznurek i nitka, dlatego trzymanie ich poza zasięgiem kota jest niezwykle ważne. Kot, który ma częściową lub całkowitą niedrożność jelitową od obcego obiektu, zwymiotuje, gdy jego pokarm dotrze do blokady i nie będzie mógł dalej przechodzić przez przewód pokarmowy. Jeśli wystąpi perforacja lub jakiekolwiek związane z nią zapalenie, z wymiocinami może być związana krew. Niedrożność ciał obcych wymaga natychmiastowej pomocy weterynaryjnej. Jeśli hematemeza twojego kota jest wynikiem obecności obcego obiektu w przewodzie pokarmowym, weterynarz będzie chciał wykonać obrazowanie, takie jak prześwietlenie i / lub badanie ultrasonograficzne i badanie krwi. W zależności od wyników badań fizykalnych, testów i objawów, które kot wykazuje, mogą chcieć zabrać kota prosto na operację lub hospitalizować na płynach dożylnych i obserwować je, aby zobaczyć, czy obiekt może przejść sam z samą opieką podtrzymującą.
Przyczyny hematemezy są różne, a niektóre pojawiają się częściej niż inne, ale wszystkie wymagają natychmiastowej uwagi. Twój weterynarz może pomóc ci ustalić, z jakim problemem medycznym boryka się twój kot, i stworzyć plan leczenia, który pomoże mu poczuć się lepiej w krótkim czasie.
Co zrobić, jeśli Twój kot wymiotuje białą pianą
