Papużki faliste indyjskie są dość popularnymi ptakami do towarzystwa, po części dzięki ich pięknemu ubarwieniu, średnim rozmiarom i towarzyskiej naturze. Ptaki te są bardzo inteligentne i lubią uczyć się nowych rzeczy. Wymagają one jednak uważnego opiekuna, który będzie w stanie poświęcić im czas każdego dnia, aby je oswoić i zapobiec ich znudzeniu. Jeśli są Państwo zainteresowani przywiezieniem do domu jednego z tych ptaków, prosimy najpierw poznać niektóre z fascynujących cech papużek falistych indyjskich.
- 01 z 05
Papużki faliste indyjskie przeczą swojej „trudnej” reputacji
Berndt Fischer/Getty Images
Papużki nierozłączki indyjskie są trzymane w niewoli od stuleci, ale były uważane za gatunek „ozdobny” lub nie wymagający kontaktu z człowiekiem. Obrączki nadal mają reputację nieco drażliwych i trudnych do oswojenia. Jednak ci, którzy poznali te ptaki, odkryli, że mogą one być kochającymi zwierzętami domowymi, gdy są karmione ręcznie jako niemowlęta i odpowiednio socjalizowane.
Ringnecki, które są codziennie obsługiwane przez swoich opiekunów, mają zazwyczaj urocze osobowości. Uwielbiają pracować ze swoimi ludźmi nad nowymi ptasimi sztuczkami, takimi jak machanie łapką na powitanie. Lubią też inne wyzwania umysłowe, w tym rozwiązywanie zagadek ze smakołykami i naukę naśladowania dźwięków.
- 02 z 05
Obrączki mogą sprawiać kłopoty w okresie dojrzewania
Manoranjan Mishra/Getty Images
Podczas gdy ringnecki ogólnie nie zasługują na swoją „trudną” reputację, mogą być kłopotliwe w okresie dojrzewania. Podobnie jak niektóre inne gatunki ptaków, młode dzwoniec – zwykle te w wieku od 4 miesięcy do 1 roku – często przechodzą przez tak zwaną fazę „blefowania”. Podczas tej fazy zmiany hormonalne mogą zwiększyć agresywne tendencje ptaka, takie jak syczenie, gryzienie i ogólny opór przed interakcją.
Niektórzy niedoświadczeni właściciele mogą popełnić błąd, unikając interakcji z ptakiem podczas tej fazy, co może sprawić, że ptak stanie się jeszcze bardziej aspołeczny. Kluczem do przejścia przez fazę blefowania jest utrzymywanie więzi z ptakiem i zachęcanie go do dobrych zachowań. Proszę pamiętać, że faza ta powinna zakończyć się za mniej niż kilka miesięcy.
- 03 z 05
Obrączki są określane jako papugi i papużki
Robbie Ross/Getty Images
Choć określane jako papużki, dzwoniec indyjski (podobnie jak wszystkie papużki) jest również papugą. Ptaki te zostały oznaczone jako papużki ze względu na ich średni rozmiar i długie pióra ogonowe – charakterystyczne cechy wszystkich papużek. Mimo to wiele osób określa je jako papugi indyjskie ringneck, co również jest trafne.
Pomimo średnich rozmiarów, długi ogon papużki sprawia, że potrzebuje ona większej klatki niż mogłoby się wydawać. Należy jednak upewnić się, że rozstaw prętów w dużej klatce nie jest na tyle szeroki, aby ptak mógł utknąć lub uciec między prętami. Ponadto ten aktywny gatunek potrzebuje dużo miejsca poza klatką, aby rozprostować skrzydła i bawić się.
- 04 z 05
Występują w różnych kolorach
Prasit photo/Getty Images
Dzikie papużki faliste indyjskie są zazwyczaj jasnozielone z niebieskimi piórami ogonowymi i żółtymi pod skrzydłami. Samce dzwońców mają czarne i różowe pierścienie wokół szyi, a także czarne oznaczenia na twarzy.
Selektywne programy hodowlane doprowadziły jednak do powstania wielu pięknych mutacji kolorystycznych w obrębie gatunku. Doprowadziło to do powstania dzioborożców, których dominującym kolorem jest niebieski, żółty lub biały, wśród innych uderzających kombinacji kolorów. W wielu miejscach zmutowane kolorystycznie ptaki stały się nawet bardziej popularne niż zielone ringnecki.
Proszę przejść do 5 z 5 poniżej.
- 05 z 05
Papużki faliste indyjskie są doskonałymi gadułami
Jayfarhana/Getty Images
Chociaż nigdy nie ma pewności, że ptak będzie w stanie nauczyć się mówić, decydując się na adopcję papużki falistej indyjskiej z pewnością zwiększą Państwo swoje szanse. Ptaki te są notorycznymi gadułami. W rzeczywistości były one kiedyś uważane za święte w swoim rodzimym środowisku ze względu na ich niezwykłą zdolność do naśladowania ludzkiej mowy. Dawno temu przywódcy religijni w Indiach zaobserwowali ptaki powtarzające modlitwy, które były odmawiane codziennie w ogrodach otaczających ich miejsca kultu.
Jasność ich mowy, wraz z ich zdolnością do uczenia się dziesiątek (jeśli nie setek) słów, wciąż zaskakuje ludzi. Głosy dzwonków są jednymi z najbardziej uroczych wśród ptaków towarzyszących, ponieważ mają tendencję do komicznie wysokich tonów. Zazwyczaj zaczynają mówić między 8 miesiącem a 1 rokiem życia i szybko się uczą, zwłaszcza jeśli ich ludzie spędzają dużo czasu na codziennej rozmowie z nimi.
