Rasy psówRasy psów pasterskichBlue Heeler (Australian Cattle Dog): Charakterystyka i pielęgnacja rasy psów

Blue Heeler (Australian Cattle Dog): Charakterystyka i pielęgnacja rasy psów

oscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen>

Blue heeler, zwany również australijskim psem pasterskim, to wytrzymały, średniej wielkości pies pasterski wyhodowany w Australii. Ich gęsta, podwójna sierść składa się z grubego podszerstka i krótkiego, odpornego na warunki atmosferyczne włosa okrywowego. Blue heeler jest znany jako pracowity, inteligentny i lojalny wobec swojego właściciela. W przeszłości psy te były hodowane do pracy w gospodarstwach rolnych jako pasterze i dobrze się rozwijają, gdy mają zadanie do wykonania.

Dowiedz się więcej o historii, pielęgnacji i cechach charakterystycznych blue heelera.

Przegląd rasy

GRUPA: Pasterskie

WYSOKOŚĆ: 17 do 20 cali

WAGA: 35 do 50 funtów

Płaszcz: Gęsty, podwójny płaszcz

KOLOR SIERŚCI: niebieski lub czerwony w cętki lub plamki

rozpiętość życia: od 12 do 16 lat

temperament: lojalny, aktywny, inteligentny

HIPOALERGICZNY: Nie

POCHODZENIE: Australia

Charakterystyka niebieskiego szpica

Poza niezachwianą etyką pracy, blue heelery stają się bardzo oddane swoim właścicielom i nie lubią być od nich oddzielane, dlatego też znane są jako „psy cienie”. Jest to niezwykle aktywny pies, który z radością stanie się Twoim kolejnym kumplem do biegania lub wędrówek. Potrafią być czułe w stosunku do swojej rodziny, choć często są ostrożne w stosunku do obcych. Jeśli są dobrze zsocjalizowane, na ogół dobrze dogadują się z innymi psami domowymi i kotami przyjaznymi psom.

Ich wyraźna niebieska lub czerwona sierść jest znakiem rozpoznawczym rasy, ale co zaskakujące, szczenięta rasy blue heeler rodzą się z białym futrem. W ciągu pierwszych kilku miesięcy życia sierść zmienia kolor na niebieski lub czerwony, często z plamkami lub cętkowanym wzorem.

Poziom przywiązania Wysoki
Życzliwość Wysoki
Przyjazny dla dzieci Średni
Przyjazny dla zwierząt Średni
Potrzeby związane z ćwiczeniami Wysoki
Figlarność Wysoki
Poziom energii Wysoki
Zdolność do treningu Wysoki
Inteligencja Wysoka
Tendencja do szczekania Średni
Ilość zrzucanych włosów Średni

Historia rasy blue heeler

Według American Kennel Club, australijscy osadnicy wyhodowali blue heelera w XIX wieku, aby pomóc ranczerom na stale rozwijających się ranczach bydła na australijskich łąkach. Po wielu hodowlach i krzyżówkach ranczerzy opracowali silnego psa, który radził sobie w surowym klimacie Australii. Psy przywiezione do Australii z Anglii zostały skrzyżowane z rodzimym australijskim dingo, aby stworzyć przodków blue heelera, czyli australijskiego psa pasterskiego, którego znamy dzisiaj.

Czytaj więcej  Owczarek amerykański miniaturowy: Charakterystyka rasy i pielęgnacja

W maju 1980 roku australijski cattle dog został zaakceptowany do rejestracji przez American Kennel Club. We wrześniu tego samego roku rasa została zakwalifikowana do grupy psów pracujących, a w 1983 roku przeniesiono ją do grupy psów pasterskich.

Pielęgnacja Blue Heelera

Blue heeler, zwany również australijskim psem pasterskim, to wytrzymały, średniej wielkości pies pasterski wyhodowany w Australii. Ich gęsta, podwójna sierść składa się z grubego podszerstka i krótkiego, odpornego na warunki atmosferyczne włosa okrywowego. Blue heeler jest znany jako pracowity, inteligentny i lojalny wobec swojego właściciela. W przeszłości psy te były hodowane do pracy w gospodarstwach rolnych jako pasterze i dobrze się rozwijają, gdy mają zadanie do wykonania.

Dowiedz się więcej o historii, pielęgnacji i cechach charakterystycznych blue heelera.

Przegląd rasy

GRUPA: Pasterskie

WYSOKOŚĆ: 17 do 20 cali

WAGA: 35 do 50 funtów

Płaszcz: Gęsty, podwójny płaszcz

KOLOR SIERŚCI: niebieski lub czerwony w cętki lub plamki

rozpiętość życia: od 12 do 16 lat

temperament: lojalny, aktywny, inteligentny

HIPOALERGICZNY: Nie

POCHODZENIE: Australia

Charakterystyka niebieskiego szpica

  • Poza niezachwianą etyką pracy, blue heelery stają się bardzo oddane swoim właścicielom i nie lubią być od nich oddzielane, dlatego też znane są jako „psy cienie”. Jest to niezwykle aktywny pies, który z radością stanie się Twoim kolejnym kumplem do biegania lub wędrówek. Potrafią być czułe w stosunku do swojej rodziny, choć często są ostrożne w stosunku do obcych. Jeśli są dobrze zsocjalizowane, na ogół dobrze dogadują się z innymi psami domowymi i kotami przyjaznymi psom.
  • Ich wyraźna niebieska lub czerwona sierść jest znakiem rozpoznawczym rasy, ale co zaskakujące, szczenięta rasy blue heeler rodzą się z białym futrem. W ciągu pierwszych kilku miesięcy życia sierść zmienia kolor na niebieski lub czerwony, często z plamkami lub cętkowanym wzorem.
  • Poziom przywiązania
Czytaj więcej  Belgijski Malinois (Mal): Charakterystyka i pielęgnacja rasy psów

Wysoki

Życzliwość

Wysoki

Przyjazny dla dzieci

Średni

Przyjazny dla zwierząt

  • Średni
  • Potrzeby związane z ćwiczeniami
  • Wysoki

Figlarność

Wysoki

Poziom energii

  • Wysoki
  • Zdolność do treningu
  • Wysoki

Inteligencja

  • Wysoka
  • Tendencja do szczekania
  • Średni

Ilość zrzucanych włosów

Średni

Historia rasy blue heeler

Według American Kennel Club, australijscy osadnicy wyhodowali blue heelera w XIX wieku, aby pomóc ranczerom na stale rozwijających się ranczach bydła na australijskich łąkach. Po wielu hodowlach i krzyżówkach ranczerzy opracowali silnego psa, który radził sobie w surowym klimacie Australii. Psy przywiezione do Australii z Anglii zostały skrzyżowane z rodzimym australijskim dingo, aby stworzyć przodków blue heelera, czyli australijskiego psa pasterskiego, którego znamy dzisiaj.

  • W maju 1980 roku australijski cattle dog został zaakceptowany do rejestracji przez American Kennel Club. We wrześniu tego samego roku rasa została zakwalifikowana do grupy psów pracujących, a w 1983 roku przeniesiono ją do grupy psów pasterskich.
  • Pielęgnacja Blue Heelera
  • Jeśli blue heeler nie ma ujścia dla swojej energii, może się nudzić i być pozostawiony sam sobie w poszukiwaniu rozrywki – co może oznaczać pogryzione buty, meble lub inne zniszczenia w domu. Rasa ta uwielbia mieszkać w domach z ogrodzonym podwórkiem lub bezpieczną posesją do biegania. Ponadto, blue heelery nie lubią pozostawać same przez długi czas, zwłaszcza w małych przestrzeniach, więc zabierz swojego kumpla ze sobą, gdy wybierasz się na spacer, wycieczkę lub pływanie.
  • Ćwiczenia

Ćwiczenia są kluczową częścią życia blue heelera. Ze względu na swoje pracowite dziedzictwo, rasa ta potrzebuje regularnej stymulacji fizycznej i umysłowej każdego dnia. Potrzebują co najmniej 30-minutowego spaceru, okazji do biegania i ujścia dla swoich instynktów pasterskich. Różnorodne łamigłówki, gryzaki i zabawki do przeciągania mogą pomóc psu pozostać zadowolonym. Możesz zapewnić swojemu psu rozrywkę za pomocą puzzli z dozownikiem smakołyków lub gumowej zabawki wypełnionej masłem orzechowym lub innym smakołykiem.

  • Pielęgnacja

    Psy rasy blue heeler nie są wymagające pod względem pielęgnacji. Kąp je w razie potrzeby, przycinaj paznokcie raz w miesiącu, myj zęby i czyść uszy od czasu do czasu, aby promować dobre samopoczucie. Nie jest to rasa podatna na nadmierne ślinienie się lub psi zapach.

  • Ich dwuwarstwowa sierść wymaga dodatkowej uwagi w okresach roku, w których zrzucają dużo sierści, na przykład wiosną, kiedy zrzucają sierść zimową. W tym czasie ważne jest częste szczotkowanie niebieskiego szpica w celu usunięcia sierści. Będziesz potrzebował zgrzebła lub grzebienia do podszerstka, aby wykonać najlepszą pracę.

    Szkolenie

  • Psy rasy blue heeler są łatwe w tresurze, ponieważ są inteligentne i energiczne. Będą zaganiać wszystko, co się rusza, w tym dzieci i inne zwierzęta domowe. Z tego powodu niebieskie szpice wymagają wczesnej socjalizacji i szkolenia, aby zrozumieć, które zachowania są niedopuszczalne. Jeśli wczesne szkolenie zostanie zaniedbane, mogą one skubać biegające dzieci lub bawić się zbyt szorstko z innymi zwierzętami.

    Capuski / Getty Images

Czytaj więcej  Pembroke Welsh Corgi: Charakterystyka i pielęgnacja rasy psów

Psy te często wyróżniają się w sportach psich, takich jak agility, flyball, zawody pasterskie lub próby posłuszeństwa. Ponadto czas spędzony na treningu i interakcji z niebieskim szpicem to dobry sposób nie tylko na stymulowanie jego umysłu, ale także na dalsze rozwijanie więzi między tobą a twoim zwierzakiem.

  1. Shootingstar22 / Getty Images

- Advertisement -