Co zrobić, gdy szczeniak ma zaparcia?

W tym artykule rozwinięto

• Dlaczego szczenięta mają zaparcia?
• Zaparcia u dorosłych psów
• Leczenie
• Pomoc weterynarza
• Leczenie w domu
• Zapobieganie

Zaparcie odnosi się do rzadkiego oddawania suchego, twardego kału. Jeśli defekacja jest opóźniona i kał pozostaje w okrężnicy przez dwa lub trzy dni, zbyt dużo wilgoci jest usuwane z materiału przez okrężnicę, co sprawia, że wydalanie jest trudne i bolesne.

Szczeniak z zaparciami może przez długi czas kucać i bezproduktywnie się męczyć. Utrzymujące się zaparcia mogą powodować utratę apetytu i utratę wagi lub brak odpowiedniego przyrostu masy ciała. Jeśli stan ten staje się przewlekły, wyściółka jelit szczenięcia może ulec zapaleniu, co stymuluje uwalnianie śluzu lub ciemnego płynu, który towarzyszy kałowi. Może to być czasami mylone z biegunką. Chociaż zaparcia występują częściej u starszych psów, dowiedz się, dlaczego i jak leczyć je u szczeniaka oraz kiedy należy odwiedzić weterynarza.

Dlaczego szczenięta mają zaparcia?

Szczenięta mogą mieć zaparcia z różnych powodów, w tym z powodu połkniętych przedmiotów. Niektóre ciała obce, takie jak piasek lub żwirek dla kota, mogą zamieniać kał w cementowe masy, które uniemożliwiają przejście przez okrężnicę. Szczenięta są znane z żucia i połykania niestrawnych przedmiotów, takich jak papier, patyki, trawa i tkaniny, które mają tendencję do zamieniania się w kłębki powodujące zatwardzenie. Połykanie ciał obcych naraża również szczenięta na ryzyko niedrożności lub przebicia jelit.

The Spruce / Ellen Lindner

Zła dieta

Niektóre przyczyny są związane z jedzeniem. Gryzaki z surowej skóry, jeśli są spożywane w nadmiarze, mogą powodować zaparcia u niektórych psów. Dieta z małą ilością błonnika powoduje, że stolce są mniejsze, gęstsze, lepkie i trudne do oddania. Brak czystej wody może również powodować zaparcia; jeśli szczeniak jest odwodniony, może to skutkować twardszymi stolcami.

Stres

Stres może również wpływać na ten stan. Szczenięta przebywające na pokładzie lub w obcym otoczeniu mogą dobrowolnie opóźniać defekację i mieć zaparcia. Podczas socjalizacji szczeniaka ważne jest, aby nauczył się on wypróżniać, nawet gdy jest wyprowadzany przez nieznajomych (co ma miejsce w sytuacjach związanych z zakwaterowaniem). Stres może również powodować, że szczeniak nie chce jeść ani pić, co może dodatkowo potęgować zaparcia.

Problemy z pielęgnacją

W tym artykule rozwinięto

Dlaczego szczenięta mają zaparcia?

Zaparcia u dorosłych psów

• Leczenie
• Pomoc weterynarza
• Leczenie w domu
• Zapobieganie

Zaparcie odnosi się do rzadkiego oddawania suchego, twardego kału. Jeśli defekacja jest opóźniona i kał pozostaje w okrężnicy przez dwa lub trzy dni, zbyt dużo wilgoci jest usuwane z materiału przez okrężnicę, co sprawia, że wydalanie jest trudne i bolesne.

Szczeniak z zaparciami może przez długi czas kucać i bezproduktywnie się męczyć. Utrzymujące się zaparcia mogą powodować utratę apetytu i utratę wagi lub brak odpowiedniego przyrostu masy ciała. Jeśli stan ten staje się przewlekły, wyściółka jelit szczenięcia może ulec zapaleniu, co stymuluje uwalnianie śluzu lub ciemnego płynu, który towarzyszy kałowi. Może to być czasami mylone z biegunką. Chociaż zaparcia występują częściej u starszych psów, dowiedz się, dlaczego i jak leczyć je u szczeniaka oraz kiedy należy odwiedzić weterynarza.

Dlaczego szczenięta mają zaparcia?

Szczenięta mogą mieć zaparcia z różnych powodów, w tym z powodu połkniętych przedmiotów. Niektóre ciała obce, takie jak piasek lub żwirek dla kota, mogą zamieniać kał w cementowe masy, które uniemożliwiają przejście przez okrężnicę. Szczenięta są znane z żucia i połykania niestrawnych przedmiotów, takich jak papier, patyki, trawa i tkaniny, które mają tendencję do zamieniania się w kłębki powodujące zatwardzenie. Połykanie ciał obcych naraża również szczenięta na ryzyko niedrożności lub przebicia jelit.

The Spruce / Ellen Lindner

Zła dieta

• Niektóre przyczyny są związane z jedzeniem. Gryzaki z surowej skóry, jeśli są spożywane w nadmiarze, mogą powodować zaparcia u niektórych psów. Dieta z małą ilością błonnika powoduje, że stolce są mniejsze, gęstsze, lepkie i trudne do oddania. Brak czystej wody może również powodować zaparcia; jeśli szczeniak jest odwodniony, może to skutkować twardszymi stolcami.
• Stres

Stres może również wpływać na ten stan. Szczenięta przebywające na pokładzie lub w obcym otoczeniu mogą dobrowolnie opóźniać defekację i mieć zaparcia. Podczas socjalizacji szczeniaka ważne jest, aby nauczył się on wypróżniać, nawet gdy jest wyprowadzany przez nieznajomych (co ma miejsce w sytuacjach związanych z zakwaterowaniem). Stres może również powodować, że szczeniak nie chce jeść ani pić, co może dodatkowo potęgować zaparcia.

Problemy z pielęgnacją

Niewłaściwa pielęgnacja, zwłaszcza u szczeniąt długowłosych, może również sprzyjać zaparciom. Niektóre rasy, takie jak pomeranian, mogą cierpieć na kule włosowe, podobnie jak koty, gdy się pielęgnują i połykają futro. Innym razem sierść pod ogonem matuje się z kałem i powoduje zapalenie odbytu, które skutkuje bolesną defekacją. Maty mogą nawet powodować zewnętrzną blokadę, która zakłóca normalne wypróżnianie. Utrzymuj szczenięta zadbane, a okolice odbytu szczeniąt długowłosych przycinaj, aby zapobiec powstawaniu mat.

1. Zaparcia u dorosłych psów

2. Dorosłe psy mogą cierpieć na zaparcia z tych samych powodów, co szczenięta, a także z kilku innych. Jeśli więc Twój szczeniak ma teraz problemy, pamiętaj o tych kwestiach również w przyszłości.

3. Zapalenie gruczołu krokowego (prostaty) może rozwinąć się u niewykastrowanych samców. Prostata puchnie i blokuje okrężnicę w okolicy miednicy. Badanie odbytnicy powinno być częścią corocznego badania niekastrowanych samców w wieku powyżej 5 lat.

4. Guzy prostaty, odbytnicy lub okolicy odbytu również mogą powodować zaparcia.

5. Zaparcia mogą być również oznaką choroby nerek lub cukrzycy; w obu przypadkach dochodzi do nadmiernej produkcji moczu, co skłania okrężnicę do oszczędzania wody. Powoduje to suchy stolec, co może prowadzić do zaparć.

6. Psy w podeszłym wieku często cierpią na zaparcia, które mogą być spowodowane połączeniem słabych mięśni brzucha, ograniczonej aktywności fizycznej lub niewłaściwej diety.

7. Leczenie