Wilczarz to krzyżówka psa domowego i wilka. To duże zwierzę jest kontrowersyjnym pupilem, który może być świetnym towarzyszem dla jednej osoby, ale kłopotliwym – lub nawet niebezpiecznym – dla innej. Wilczarze zachowują wiele instynktownych zachowań swoich dzikich krewnych. Są uparte, agresywne i potrafią być wręcz dzikie. Karmienie tych zwierząt jest również wyzwaniem: potrzebują one kilogramów surowego mięsa dziennie.
Przed rozważeniem posiadania wilczarza jako zwierzęcia domowego, należy sprawdzić legalność jego posiadania w swoim stanie i władzach lokalnych. Wiele gmin zakazało posiadania wilczarzy, ponieważ są one potencjalnie niebezpieczne dla ludzi i innych zwierząt domowych.
Przegląd gatunków
Nazwa zwyczajowa: Wilczarz
Nazwa naukowa: Brak oficjalnej nazwy; Canis lupus familiaris (zwykły pies domowy) jest mieszańcem jednego z tych dzikich gatunków: Canis lupus, Canis lycaon, Canis rufus, lub Canis simensis.
Rozmiar dorosłego osobnika: 25 do 33 cali, 60 do 120 funtów
Długość życia: 13 do 16 lat
Czy można posiadać wilczego psa?
Legalność
Legalność posiadania wilczarza jest w najlepszym wypadku zawiła. Nie ma spójnych przepisów ogólnokrajowych, ponieważ rząd Stanów Zjednoczonych zasadniczo pozostawia takie regulacje w gestii poszczególnych stanów, które często podlegają jeszcze bardziej lokalnym jednostkom rządowym na poziomie hrabstw i miast. Niektóre zezwolenia i wymagania dotyczące ogrodzenia mogą być niezbędne do trzymania wilczarza jako zwierzęcia domowego. Najlepiej jest skontaktować się z różnymi agencjami regulacyjnymi w danym stanie przed zakupem wilczarza.
Etyka
Z etycznego punktu widzenia posiadanie wilczarza jest tematem pełnym sporów. Niektórzy uważają, że wilczarze są na tyle podobne do psów domowych, że można je posiadać w ten sam sposób. Inni uważają, że dzika genetyka wilczarza sprawia, że jest on bardziej zdziczały niż oswojony i nie powinien być trzymany w niewoli ze względu na bezpieczeństwo zarówno zwierzęcia, jak i ludzi, którzy mają z nim kontakt.
Rzeczy do rozważenia
Wilczarz to krzyżówka psa domowego i wilka. To duże zwierzę jest kontrowersyjnym pupilem, który może być świetnym towarzyszem dla jednej osoby, ale kłopotliwym – lub nawet niebezpiecznym – dla innej. Wilczarze zachowują wiele instynktownych zachowań swoich dzikich krewnych. Są uparte, agresywne i potrafią być wręcz dzikie. Karmienie tych zwierząt jest również wyzwaniem: potrzebują one kilogramów surowego mięsa dziennie.
Przed rozważeniem posiadania wilczarza jako zwierzęcia domowego, należy sprawdzić legalność jego posiadania w swoim stanie i władzach lokalnych. Wiele gmin zakazało posiadania wilczarzy, ponieważ są one potencjalnie niebezpieczne dla ludzi i innych zwierząt domowych.
Przegląd gatunków
Nazwa zwyczajowa: Wilczarz
Nazwa naukowa: Brak oficjalnej nazwy; Canis lupus familiaris (zwykły pies domowy) jest mieszańcem jednego z tych dzikich gatunków: Canis lupus, Canis lycaon, Canis rufus, lub Canis simensis.
Rozmiar dorosłego osobnika: 25 do 33 cali, 60 do 120 funtów
Długość życia: 13 do 16 lat
Czy można posiadać wilczego psa?
Legalność
Legalność posiadania wilczarza jest w najlepszym wypadku zawiła. Nie ma spójnych przepisów ogólnokrajowych, ponieważ rząd Stanów Zjednoczonych zasadniczo pozostawia takie regulacje w gestii poszczególnych stanów, które często podlegają jeszcze bardziej lokalnym jednostkom rządowym na poziomie hrabstw i miast. Niektóre zezwolenia i wymagania dotyczące ogrodzenia mogą być niezbędne do trzymania wilczarza jako zwierzęcia domowego. Najlepiej jest skontaktować się z różnymi agencjami regulacyjnymi w danym stanie przed zakupem wilczarza.
Etyka
Z etycznego punktu widzenia posiadanie wilczarza jest tematem pełnym sporów. Niektórzy uważają, że wilczarze są na tyle podobne do psów domowych, że można je posiadać w ten sam sposób. Inni uważają, że dzika genetyka wilczarza sprawia, że jest on bardziej zdziczały niż oswojony i nie powinien być trzymany w niewoli ze względu na bezpieczeństwo zarówno zwierzęcia, jak i ludzi, którzy mają z nim kontakt.
Rzeczy do rozważenia
Wilczarze nie są dokładnie takie same jak psy domowe – zwłaszcza te popularne rasy do towarzystwa. Są to duże, inteligentne psy, które mogą intensywnie związać się ze swoimi ludzkimi właścicielami i działać agresywnie, aby chronić właścicieli lub ich domy. Wilczarze potrzebują dużo ruchu i przestrzeni do wędrowania, więc nie radzą sobie dobrze w domach lub na małych podwórkach. Jeśli są regularnie pozostawiane same, mogą się nudzić, popadać w depresję i niszczyć mienie. Mogą również próbować uciec z zamknięcia, przeskakując zwykłe ogrodzenia, a luźny wilczarz stanowi potencjalne zagrożenie dla nieznanych dorosłych i dzieci. Czynniki te należy wziąć pod uwagę, ponieważ posiadanie wilczarza to znacznie poważniejsza odpowiedzialność niż trzymanie pudla jako zwierzę domowe.
1:46
- Kliknij, aby dowiedzieć się więcej o wyjątkowych i inteligentnych wilczarzach
- Zachowanie i temperament wilczarza
- Mimo że wilczarze to w większości psy, ich posiadanie wymaga dużego doświadczenia, ponieważ ta krzyżówka psów ma cechy, które mogą sprawić, że będzie to trudny dodatek do rodziny. Niektóre wilczarze bardziej przypominają wilki niż psy, a ich temperament może znacznie różnić się od temperamentu husky syberyjskiego czy alaskan malamute.
- Ogólnie rzecz biorąc, wilczarze nie są łatwymi zwierzętami domowymi i mogą być dość agresywne. Oznacza to, że prawdopodobnie nie są dobrym wyborem dla rodziny z małymi dziećmi lub członków rodziny, którzy nie są w stanie kontrolować agresywnego zwierzaka. Wilczarze różnią się również znacznie między sobą; podczas gdy niektóre są uroczymi zwierzętami domowymi, inne są niezwykle trudne w opiece w warunkach domowych.
- Ogólnie rzecz biorąc, im więcej wilka w mieszance, tym bardziej zdziczały będzie pies. Ta dzikość będzie również zależeć od liczby pokoleń, które dzieliły wilczarza od jego pierwszej hodowli. Wilki nie są udomowione, więc celowa socjalizacja i szkolenie ras wilków są konieczne, aby zapewnić ich integrację z cywilizowanym światem. Ponadto wilki są zwierzętami stadnymi z naturalnym instynktem do pilnowania pożywienia i oznaczania swojego terytorium – cechy przydatne na wolności, ale wysoce niepożądane w domu.
- Mimo to, dla odpowiedniego właściciela mogą być wspaniałym towarzyszem.
s-eyerkaufer / Getty Images
Obudowa
Wilczarz to krzyżówka psa domowego i wilka. To duże zwierzę jest kontrowersyjnym pupilem, który może być świetnym towarzyszem dla jednej osoby, ale kłopotliwym – lub nawet niebezpiecznym – dla innej. Wilczarze zachowują wiele instynktownych zachowań swoich dzikich krewnych. Są uparte, agresywne i potrafią być wręcz dzikie. Karmienie tych zwierząt jest również wyzwaniem: potrzebują one kilogramów surowego mięsa dziennie.
Przed rozważeniem posiadania wilczarza jako zwierzęcia domowego, należy sprawdzić legalność jego posiadania w swoim stanie i władzach lokalnych. Wiele gmin zakazało posiadania wilczarzy, ponieważ są one potencjalnie niebezpieczne dla ludzi i innych zwierząt domowych.
Przegląd gatunków
Nazwa zwyczajowa: Wilczarz
Nazwa naukowa: Brak oficjalnej nazwy; Canis lupus familiaris (zwykły pies domowy) jest mieszańcem jednego z tych dzikich gatunków: Canis lupus, Canis lycaon, Canis rufus, lub Canis simensis.
- Rozmiar dorosłego osobnika: 25 do 33 cali, 60 do 120 funtów
- Długość życia: 13 do 16 lat
- Czy można posiadać wilczego psa?
- Legalność
- Legalność posiadania wilczarza jest w najlepszym wypadku zawiła. Nie ma spójnych przepisów ogólnokrajowych, ponieważ rząd Stanów Zjednoczonych zasadniczo pozostawia takie regulacje w gestii poszczególnych stanów, które często podlegają jeszcze bardziej lokalnym jednostkom rządowym na poziomie hrabstw i miast. Niektóre zezwolenia i wymagania dotyczące ogrodzenia mogą być niezbędne do trzymania wilczarza jako zwierzęcia domowego. Najlepiej jest skontaktować się z różnymi agencjami regulacyjnymi w danym stanie przed zakupem wilczarza.
- Etyka
- Z etycznego punktu widzenia posiadanie wilczarza jest tematem pełnym sporów. Niektórzy uważają, że wilczarze są na tyle podobne do psów domowych, że można je posiadać w ten sam sposób. Inni uważają, że dzika genetyka wilczarza sprawia, że jest on bardziej zdziczały niż oswojony i nie powinien być trzymany w niewoli ze względu na bezpieczeństwo zarówno zwierzęcia, jak i ludzi, którzy mają z nim kontakt.
Rzeczy do rozważenia
Wilczarze nie są dokładnie takie same jak psy domowe – zwłaszcza te popularne rasy do towarzystwa. Są to duże, inteligentne psy, które mogą intensywnie związać się ze swoimi ludzkimi właścicielami i działać agresywnie, aby chronić właścicieli lub ich domy. Wilczarze potrzebują dużo ruchu i przestrzeni do wędrowania, więc nie radzą sobie dobrze w domach lub na małych podwórkach. Jeśli są regularnie pozostawiane same, mogą się nudzić, popadać w depresję i niszczyć mienie. Mogą również próbować uciec z zamknięcia, przeskakując zwykłe ogrodzenia, a luźny wilczarz stanowi potencjalne zagrożenie dla nieznanych dorosłych i dzieci. Czynniki te należy wziąć pod uwagę, ponieważ posiadanie wilczarza to znacznie poważniejsza odpowiedzialność niż trzymanie pudla jako zwierzę domowe.
1:46
Kliknij, aby dowiedzieć się więcej o wyjątkowych i inteligentnych wilczarzach
Zachowanie i temperament wilczarza
Mimo że wilczarze to w większości psy, ich posiadanie wymaga dużego doświadczenia, ponieważ ta krzyżówka psów ma cechy, które mogą sprawić, że będzie to trudny dodatek do rodziny. Niektóre wilczarze bardziej przypominają wilki niż psy, a ich temperament może znacznie różnić się od temperamentu husky syberyjskiego czy alaskan malamute.
Ogólnie rzecz biorąc, wilczarze nie są łatwymi zwierzętami domowymi i mogą być dość agresywne. Oznacza to, że prawdopodobnie nie są dobrym wyborem dla rodziny z małymi dziećmi lub członków rodziny, którzy nie są w stanie kontrolować agresywnego zwierzaka. Wilczarze różnią się również znacznie między sobą; podczas gdy niektóre są uroczymi zwierzętami domowymi, inne są niezwykle trudne w opiece w warunkach domowych.
Ogólnie rzecz biorąc, im więcej wilka w mieszance, tym bardziej zdziczały będzie pies. Ta dzikość będzie również zależeć od liczby pokoleń, które dzieliły wilczarza od jego pierwszej hodowli. Wilki nie są udomowione, więc celowa socjalizacja i szkolenie ras wilków są konieczne, aby zapewnić ich integrację z cywilizowanym światem. Ponadto wilki są zwierzętami stadnymi z naturalnym instynktem do pilnowania pożywienia i oznaczania swojego terytorium – cechy przydatne na wolności, ale wysoce niepożądane w domu.
Mimo to, dla odpowiedniego właściciela mogą być wspaniałym towarzyszem.
s-eyerkaufer / Getty Images
- Obudowa
- Wilczarze mogą mieszkać w domu ze swoimi właścicielami, podobnie jak psy domowe, ale nie można oczekiwać, że pozostaną w nim same przez długi czas. Wilczarze mają tendencję do niszczenia, zwłaszcza gdy są zamknięte same w domu, co wynika z ich wysokiego poziomu energii, potrzeby wyzwań psychicznych i fizycznych oraz naturalnej tendencji do kopania. Są również artystami ucieczek, co czyni je odpowiednimi tylko dla właścicieli, którzy mają wystarczająco dużo czasu, aby spędzać z nimi czas i odpowiednie ogrodzenie. Jeśli na co dzień pracujesz poza domem, wilczarz może nie być odpowiednim zwierzęciem. Jeśli jednak często przebywasz w domu lub możesz zabrać wilczarza ze sobą, gdziekolwiek się wybierasz, wilczarz może okazać się świetnym towarzyszem.
Typowe problemy zdrowotne
Wilczarze są podatne na te same problemy, co psy domowe. Upewnij się, że masz dostęp do lokalnego weterynarza, który jest chętny i zdolny do pracy z twoim zwierzakiem, ponieważ niektórzy nie będą pracować z wilkami (szczególnie jeśli są one nielegalnie posiadane). Pies-wilk będzie wymagał szczepień jako szczeniak i powinien być monitorowany oraz otrzymywać odpowiednie szczepionki i leki przez całe życie.
-
Nie istnieją licencjonowane szczepionki dla wilczarzy, ale weterynarze i obrońcy wilczarzy często zalecają stosowanie szczepionek dla psów domowych. Należy jednak pamiętać, że jeśli wilczarz ugryzie kogoś – zaszczepionego lub nie – rząd potraktuje to zwierzę tak, jakby było nieszczepione (co często prowadzi do eutanazji).
-
Jak każdy pies, wilczarz jest podatny na te (i inne) choroby:
-
Pchły, roztocza i kleszcze
