Jeśli zauważysz, że twój pies kuleje lub widzisz kulawiznę u swojego szczeniaka, możesz być przeciwny dysplazji łokcia. Chociaż można go leczyć, ważne jest, aby wiedzieć, jak wygląda ten stan, abyś mógł szybko zabrać swojego futrzanego przyjaciela na łapy.
Co to jest dysplazja łokcia?
Jedną z najczęstszych przyczyn kulawizny i utykanie u psów, w rzeczywistości najczęstszą przyczyną kulawizny i utykanie na przedniej kończynie psa, jest stan zwany dysplazją łokcia. Spowodowane jest to zaburzeniami wzrostu w stawie łokciowym psa. Gdy pies rośnie i dojrzewa, stan pogarsza się i prowadzi do wad rozwojowych, a nawet zwyrodnienia stawu. Niestety, im bardziej staw degeneruje się z czasem, tym bardziej bolesne może być dla psa. Dysplazja stawu łokciowego jest częściej spotykana u psów dużych i olbrzymich ras, takich jak labrador retrievery, golden retrievery, owczarki niemieckie, rottweilery, nowofundlandy, brodate collie, chow chows i berneńskie psy górskie.
Objawy dysplazji łokci u psów
Pies cierpiący na dysplazję stawu łokciowego może mieć wyraźny spadek zakresu ruchu w stawie, a nawet może wykazywać oznaki bólu lub dyskomfortu po wydłużeniu lub zgięciu stawu. Mogą trzymać bezwładne ciało z dala od ciała i mogą mieć przerywane lub uporczywe kulawizny, które pogarszają się podczas ćwiczeń, ale mogą być również obserwowane jako „sztywność” podczas pierwszego wstawania po odpoczynku. Jeśli są geriatryczne, często obserwuje się nagłe epizody kulawizny w kończynie. W miarę postępu stanu może również dochodzić do gromadzenia się płynu w stawie, a krata kości na kości może być widoczna, gdy chrząstka nadal się zużywa.
Psy z dysplazją łokcia zwykle bezwładne i inne objawy mogą obejmować utykanie po wysiłku, trudności z wstawaniem, obrzęk stawów, niechęć do zabawy lub chodzenia na spacer, zmniejszenie zakresu ruchu jednego lub obu łokci i trzymanie łokci lub ciasno w ciele .
Przyczyny dysplazji łokciowej
W rzeczywistości istnieją cztery oddzielne choroby związane z łokciem, które mogą prowadzić do dysplazji łokcia. Niestety, jeśli pies ma dysplazję łokcia, może cierpieć na więcej niż jeden z tych procesów chorobowych.
- Niejednolity proces anonealny, gdzie płytka wzrostu nie zamyka się prawidłowo, prowadząc do oddzielonego kawałka kości, który może powodować podrażnienie stawów i degenerację
- Rozdrobniony proces Coronoida, gdzie kawałek kości odłamuje się w stawie łokciowym, podrażniając wyściółkę stawu i powodując zużycie chrząstki
- Osteochondrosis Dissecans, gdzie kawałek chrząstki rozluźnia się od powierzchni stawu, powodując ból i stan zapalny
- Niezgodność z łokciem, gdzie struktura samego stawu jest niedoskonała, powodując szybsze zużycie chrząstki
Jak diagnozować dysplazję łokciową
Jeśli podejrzewasz, że twój pies cierpi na dysplazję łokcia, umów się na wizytę u lekarza weterynarii. Twój weterynarz otrzyma historię wraz z egzaminem ortopedycznym i pełnym ciałem, będzie obserwował chód twojego psa i wykona zdjęcia rentgenowskie.
Promienie rentgenowskie pomogą lepiej zwizualizować staw, sprawdzić otwarte płytki wzrostu, nieprawidłowości konformacyjne i wszelkie fragmenty kości, które mogą powodować podrażnienie. Jeśli zdjęcia rentgenowskie są wątpliwe, weterynarz może wysłać je do lekarza weterynarii w celu interpretacji. Radiolog weterynaryjny to osoba, która uzyskała certyfikat w zakresie odczytu promieni rentgenowskich (oprócz innych obrazów, takich jak USG, MRI i tomografia komputerowa) i będzie w stanie lepiej dostrzec bardziej subtelne zmiany w przestrzeni stawowej wywołane dysplazją łokcia. Czasami do przeprowadzenia ostatecznej diagnozy mogą być wymagane bardziej zaawansowane testy. Może to obejmować uzyskanie MRI i / lub użycie igły i strzykawki w celu pobrania próbki płynu ze wspólnej przestrzeni. Otrzymany płyn stawowy można następnie przetestować pod kątem różnych chorób, które mogą pogarszać stan Twojego psa.
Leczenie
Istnieje kilka opcji chirurgicznych dla psów z dysplazją łokcia. Najczęstszym jest użycie światłowodu (określanego jako artroskopia) w celu wejścia do przestrzeni stawowej i oczyszczenia wszelkich luźnych płatów lub kawałków chrząstki i / lub kości. Im bardziej zaawansowany jest ten stan, tym trudniejsza i niewiarygodna ta opcja może być spowodowana stopniem zapalenia stawów w stawie. W rzadszych przypadkach, dyplomowany chirurg może wybrać metodę otwartego stawu zamiast artroskopową.
Postępowanie z objawami można również osiągnąć za pomocą niesteroidowych leków przeciwzapalnych (tj. Karprofenu, meloksykamu itp.) I opioidów, takich jak tramadol, chociaż istnieją nowe badania kwestionujące skuteczność tramadolu w bólu artretycznym. Wspólne suplementy takie jak glukozamina / chondroityna (Dasuquin, Cosequin, Vetri-Flex, Glycoflex) i suplementy niezbędnych kwasów tłuszczowych mogą również pomóc w smarowaniu stawów i zmniejszeniu stanu zapalnego. Terapie integracyjne, takie jak laser do terapii zimnej i akupunktura, mogą również pomóc zmniejszyć ból i stan zapalny.
Jeśli u Twojego psa zdiagnozowano dysplazję łokcia, Twój weterynarz może skierować Cię do Certyfikowanego Lekarza Rehabilitacji Psów w celu podjęcia innych działań rehabilitacyjnych, takich jak pływanie, podwodna bieżnia i zakres ćwiczeń ruchowych.
Wreszcie, zdrowe ćwiczenia są niezwykle ważne u psów z dysplazją łokcia. Wykonywanie stawów, które są artretyczne, może wydawać się sprzeczne z intuicją, ale wyważenie odpowiedniej ilości i odpowiedniego rodzaju ćwiczeń może zapobiec zanikowi mięśni, a także przyrostowi masy ciała. Zaniknięte mięśnie i dodatkowe kilogramy mogą zaostrzyć nie tylko zapalenie stawów w łokciu, ale tak naprawdę każdy staw, który może mieć w nim zapalenie stawów. Sprawdź u swojego weterynarza odwyku (lub zwykłego weterynarza, jeśli nie widzisz weterynarza odwyku), aby zobaczyć, jaki rodzaj ćwiczeń będzie najlepszy dla twojego psa.
Większość psów z dysplazją łokci dobrze reaguje na powyższe terapie i kontynuuje życie zdrowe, szczęśliwe. Indywidualne rokowanie twojego psa będzie zależeć od jego wieku, ogólnego stanu zdrowia i ciężkości wady stawowej.
10 typowych problemów zdrowotnych psów, które powinieneś znać
