Szybowce cukrowe zyskały popularność na przestrzeni lat i dlatego bardziej niż kiedykolwiek wiemy o tych uroczych torbaczach. Petaurus breviceps to łacińska nazwa dla szybowca cukrowego, co oznacza „tancerka o krótkich włosach”.
Żywotność szybowców cukru
Szybowce z cukrem żyją w niewoli od 10 do 15 lat, więc są zwierzętami długoterminowymi.
Rozmiar
Ciało szybowca cukrowego ma około pięciu do sześciu cali długości, a ogon dodaje kolejne sześć cali (który działa jak ster podczas ich szybowania). Ważą tylko cztery do pięciu i pół uncji (100-160 gramów).
Początki
Szybowce cukrowe pochodzą z Australii (część wschodnia), Papui Nowej Gwinei, Tasmanii, wielu otaczających wysp i części Indonezji. Występują w lasach deszczowych sunących od drzewa do drzewa i tworzą swoje domki w zagłębieniach drzew. Rzadko dotykają ziemi.
Anatomia
Szybowce cukrowe to torbacze, co oznacza, że młode rodzą się bardzo niedojrzałe i rosną w saszetce przez 60 do 70 dni na brzuchu matki (jak kangur lub opos). Szybowce z cukrem mają futrzaste, cienkie, rozciągliwe membrany, które rozciągają się od nadgarstków do kostek (membrana nazywana jest patagium), która pozwala im przesuwać się do 150 stóp w powietrzu. Na wolności przemieszczają się od drzewa do drzewa, szybując, a nie latając. Ich tylne stopy mają duży, przeciwstawny duży palec u nogi, który pomaga im uchwycić gałęzie, a drugi i trzeci palec tworzą grzebień. Inne palce pomagają im łapać owady i łączą patagium.
Duże oczy są charakterystyczne dla tych małych torbaczy, które pomagają im widzieć, podczas gdy ślizgają się i triangulują w miejscach startu i lądowania. Pomaga również w poszukiwaniu pożywienia, ponieważ są nocne i polują nocą. Obie płci mają również różne gruczoły zapachowe, ostre zęby i niezwykle miękkie futro.
1:02
Zobacz teraz: Jak Sugar Gliders to Pets?
Temperament i zachowanie
Szybowce z cukrem są bardzo towarzyskie i potrzebują towarzystwa. To sprawia, że dobrze wiążą się z ich właścicielami (zwłaszcza jeśli używasz saszetki), ale nawet jeśli możesz zapewnić dużo uwagi i spędzić niezbędny czas na szybowcu, trzymanie jednego szybowca nie jest idealne. Szybowce z cukrem mają własny język i żyją w koloniach do 30 szybowców na wolności. Samo schowanie się szybowca może prowadzić do problemów behawioralnych, psychicznych, emocjonalnych, a nawet fizycznych dla zwierzęcia. Zdecydowanie rozważ zachowanie więcej niż jednego szybowca, jeśli nie kilku, w klatce. Ludzie nie mogą oferować tego samego rodzaju towarzystwa i socjalizacji, które inne cukrowe szybowce mogą zapewnić sobie nawzajem. Wokalizacje, uwodzenie i więzi, które zapewniają sobie nawzajem, są niezastąpione przez człowieka.
Dieta
W środowisku naturalnym, szybowce cukrowe jedzą różne rodzaje żywności w zależności od pory roku. Są zwierzętami wszystkożernymi i zwierzętami domowymi, często karmione są specjalnymi dietami zalecanymi przez ekspertów i zoo. Są to mieszane diety z wykorzystaniem żywności dla niemowląt, miodu, owoców, witamin i innych składników, a następnie uzupełniane świeżymi produktami, takimi jak owoce, warzywa i owady. Sformułowane, wstępnie pakowane diety dla lotek cukrowych istnieją w sklepach zoologicznych i online, ale nie są zalecane jako podstawowa dieta, ponieważ nie są kompletne pod względem odżywczym. Potrzeby lotnego szybowca zmieniły się, gdy więcej o nich się dowie.
Zdrowie
Szybowce z cukrem, podobnie jak inne egzotyczne zwierzęta domowe, mają wiele dolegliwości, które mogą na nie wpływać. Metaboliczna choroba kości spowodowana nieodpowiednim odżywianiem, urazami związanymi z utknięciem i szybowaniem, biegunką od zjedzenia zbyt dużej ilości owoców i pasożytami są powszechnie obserwowane w szybowcach dla zwierząt.
