Infekcje Babesia występują u psów i innych gatunków i są przenoszone głównie przez kleszcze. Babesia jest pierwotniakiem pasożytniczym atakującym komórki krwi. Nasilenie choroby różni się znacznie w zależności od rodzaju biorcy Babesia, a także od odpowiedzi immunologicznej zakażonego psa. Głównym skutkiem zakażenia Babesia jest niedokrwistość, ponieważ układ odpornościowy niszczy zakażone czerwone krwinki, ale Babesia może mieć również inne skutki w całym ciele.
Czym jest Babesia?
Babesia to rodzaj mikroskopijnych pasożytów, które zakażają czerwone krwinki, powodując chorobę zwaną babeszjozą. Istnieje wiele szczepów Babesia, które zakażają szeroką gamę zwierząt, ale istnieje tylko kilka szczepów, które wpływają na psy. Ponieważ wiedza na temat Babesia wciąż się poprawia, diagnostyka i leczenie infekcji Babesia nadal stanowią wyzwanie.
Objawy i objawy Babesia
Infekcje Babesia mają szeroki zakres nasilenia: mogą być bardzo łagodne lub bardzo ciężkie, czasami śmiertelne. Nasilenie zależy głównie od szczepu zaangażowanego Babesia, ale także od układu odpornościowego psa. Szczepy Babesia w USA generują łagodniejszą chorobę w porównaniu z niektórymi szczepami występującymi gdzie indziej. Przebieg choroby może być cykliczny, z okresami objawów przerywanymi w czasach, gdy objawy nie występują. Objawy i objawy mogą obejmować:
- Gorączka
- Słabość
- Letarg
- Blado dziąsła i język
- Czerwony lub pomarańczowy mocz
- Żółtaczka (żółte zabarwienie skóry, dziąsła, białka oczu itp.)
- Powiększone węzły chłonne
- Powiększona śledziona
W ciężkich przypadkach może to również dotyczyć wielu narządów, w tym płuc, przewodu pokarmowego, nerek i układu nerwowego. Czasami psy cierpią na bardzo ostrą postać babeszjozy i nagle wchodzą w szok i załamują się.
Przyczyny Babesia
Większość infekcji Babesia jest nabywana przez kleszcze. Ponieważ babesia jest rozprowadzana przez kleszcze, najczęściej występuje w cieplejszą pogodę, gdy kleszcze są najliczniejsze. Infekcje są również możliwe poprzez transfuzję krwi, a w przypadku jednego szczepu Babesia (Babesia gibsoni), transmisja psa z psem przez rany ugryzienia jest uważana za sposób transmisji. Matki mogą również przekazać Babesię swoim maluchom przed porodem. Podczas gdy każdy pies może być zarażony, młode psy cierpią na bardziej poważną chorobę. Charty, teriery pit bull i teriery American Staffordshire wydają się najbardziej podatne na infekcje.
Diagnoza Babesia
Potwierdzenie rozpoznania babeszjozy może być trudne. Badania krwi mogą wykazywać zmniejszenie liczby czerwonych krwinek i płytek krwi (trombocytopenia), ale nie jest to specyficzne dla Babesia. Rozmaz krwi można zbadać na obecność organizmów Babesia. Jeśli są obecne, diagnoza może zostać potwierdzona, ale nie zawsze mogą pojawić się na rozmazie. Pobieranie krwi z nacięcia na czubku ucha lub paznokcia u nogi może poprawić szanse na znalezienie pasożytów.
Krew można również przetestować na obecność przeciwciał przeciwko Babesii, choć czasami może to prowadzić do błędnych wyników. Wyspecjalizowane testy mogą sprawdzić materiał genetyczny od Babesia i chociaż jest to najbardziej czuły test, nie jest on powszechnie dostępny i ma również pewne ograniczenia. Ogólnie rzecz biorąc, połączenie testów laboratoryjnych z objawami klinicznymi i historią służy do postawienia diagnozy. Diagnoza jest dodatkowo komplikowana przez fakt, że psy zakażone Babesią mogą być również zakażone innymi chorobami przenoszonymi przez kleszcze, takimi jak Ehrlichia, choroba z Lyme lub gorączka plamista Gór Skalistych.
Leczenie Babesia
W leczeniu Babesii stosowano różnorodne leki, przynosząc różne sukcesy. Dipropionian imidokarbu jest najczęściej stosowany w USA; aceturian diminazenu nie jest dostępny w USA, ale jest stosowany jako opcja leczenia w innym miejscu. Oba mają szereg skutków ubocznych, które mogą być dość poważne. Nowsze połączenie leków, w tym azytromycyny i atowakwonu, jest obiecujące, choć drogie. W ciężkich przypadkach może być konieczna transfuzja krwi.
Leczenie łagodzi objawy babeszjozy, ale wydaje się, że w wielu przypadkach nie całkowicie oczyszcza pasożyta z organizmu. Psy mogą pozostać zarażone na niskim poziomie, a Babesia może ponownie wybuchnąć w chwilach stresu lub osłabienia funkcji odpornościowej. Psy, u których zdiagnozowano Babesię, nie powinny być hodowane ani stosowane jako dawcy krwi (aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby).
Zapobieganie Babesii
Zapobieganie narażeniu na kleszcze niosące Babesię jest najlepszym sposobem zapobiegania babeszjozie. Codziennie sprawdzaj swojego psa pod kątem kleszczy i usuń je tak szybko, jak to możliwe (kleszcze muszą być karmione przez co najmniej 24 do 48 godzin w celu rozprzestrzeniania Babesia). Jest to szczególnie ważne w szczycie sezonu lub gdy twój pies spędza czas w lesie lub na wysokiej trawie (rozważ unikanie tych obszarów w okresach wytyczonych w ciągu tygodnia).
Można stosować produkty, które zapobiegają kleszczom, takim jak miesięczne środki zapobiegające pasożytom (np. Frontline®, Revolution®) lub obroże kleszczowe (np. Preventic®); pamiętaj o przestrzeganiu porady weterynarza podczas korzystania z tych produktów. Trzymaj trawę i szczotkę przyciętą na swoim podwórku. W miejscach, gdzie kleszcze są poważnym problemem, możesz również rozważyć potraktowanie terenu stoczni i hodowli dla kleszczy. Szczepionka jest dostępna w Europie, ale jest skuteczna tylko w przypadku określonych szczepów Babesia i nie jest w 100% skuteczna.
Uwaga: ten artykuł został przedstawiony wyłącznie w celach informacyjnych. Jeśli twoje zwierzę wykazuje jakiekolwiek oznaki choroby, skonsultuj się z weterynarzem tak szybko jak to możliwe.
