Pryszcze to nie tylko problem ludzi. Psy również mogą się z nimi zmagać. Niektóre rasy są do nich predysponowane, a nieleczone mogą prowadzić do wtórnych infekcji bakteryjnych skóry psa.
Czym są pryszcze?
Pryszcze lub krosty, jak brzmi ich termin medyczny, to wypukłe, wypełnione ropą guzy. Są one wynikiem trądziku psów, stanu zapalnego i często występują na wargach i pysku chorego psa, ale można je również znaleźć w innych miejscach na ciele.
Objawy pryszczy u psów
Technicznie rzecz biorąc, pryszcze same w sobie są uważane za objaw szerszego trądziku psów, ale istnieją inne objawy kliniczne, które można zaobserwować w połączeniu z nimi.
Objawy
Miejscowe łysienie (utrata włosów)
Krosty/krostki
Strupy na twarzy/ pyszczku
Obrzęk warg/pyszczka
Blizny potrądzikowe
Tarcie twarzy
Ponieważ pryszcze są wynikiem procesu zapalnego, mogą Państwo zauważyć związane z tym objawy. Może to powodować obrzęk, podobnie jak pocieranie twarzy. Obszary objęte stanem zapalnym mogą swędzieć, powodując pocieranie i drapanie, co może prowadzić do otwartych ran. Strupy mogą wynikać z tego samourazu. Po zagojeniu się tych strupów mogą pojawić się blizny.
Przyczyny powstawania pryszczy
Pryszcze u psów nie są spowodowane brakiem równowagi hormonalnej, tak jak u ludzi. Wynikają one albo z predyspozycji genetycznych, albo z urazów mieszków włosowych. Boksery, pit bulle, dogi wielkie, rottweilery i weimary to niektóre rasy psów, które są bardziej podatne na pryszcze. Urazy skóry wokół pyska i warg psa, czy to w wyniku grzebania w ziemi, przesuwania misek i zabawek po podłodze itp. mogą powodować łamanie się krótkich włosów na pysku w pobliżu mieszków włosowych. To z kolei może powodować podrażnienia i dalsze stany zapalne. Na tych wczesnych etapach podrażnione zmiany zwykle nie są zakażone, ale z czasem bakterie mogą przedostać się do tych obszarów.
Diagnozowanie pryszczy u psów
Ponieważ wszystkie objawy pryszczy u psów dotyczą skóry, ich zdiagnozowanie może być stosunkowo proste. Często sama wizualizacja pryszczy jest wystarczająca do postawienia diagnozy. Weterynarz może chcieć wykonać tzw. tape prep, aby sprawdzić, czy nie występuje wtórna infekcja bakteryjna, infekcja drożdżakowa lub świerzb. Polega to na przyciśnięciu kawałka przezroczystej taśmy do zmiany i ściśnięciu obszaru w celu zebrania powierzchniowych komórek skóry i części zawartości krost. Jest to następnie barwione i oglądane pod mikroskopem, aby zobaczyć, jakie organizmy są obecne.
Jeśli trądzik u psa nie ustępuje, uzasadnione może być wykonanie dodatkowych badań. Mogą one obejmować zeskrobiny skóry w celu sprawdzenia obecności roztoczy, które mogą powodować świerzb demodektyczny lub sarkoptyczny, a także biopsje w celu wykrycia wszelkich zmian nowotworowych lub rakowych. Jeśli głębokie zmiany są obecne i nie goją się, można wykonać posiew bakteryjny i oznaczyć wrażliwość, aby ostatecznie określić, które bakterie są obecne i sprawdzić, jaki antybiotyk byłby najlepszy przeciwko nim.
Leczenie
Podobnie jak w przypadku wielu chorób skóry, leczenie zwykle obejmuje zarówno leki miejscowe, jak i ogólnoustrojowe lub doustne. Lekarz weterynarii może zalecić miejscowe stosowanie środków antyseptycznych, takich jak chlorheksydyna lub nadtlenek benzoilu, w celu oczyszczenia dotkniętych obszarów. Oba te rozwiązania są dostępne bez recepty, ale niektóre preparaty dla ludzi mogą być bardziej skoncentrowane, a tym samym bardziej drażniące dla skóry psa. Proszę więc skonsultować się z lekarzem weterynarii przed użyciem jakichkolwiek produktów OTC.
Można również przepisać doustne antybiotyki. W przypadku głębokich infekcji, może być konieczna długa kuracja trwająca 4 tygodnie lub dłużej, aby w pełni rozwiązać problem.
Lekarz weterynarii może również przepisać krótką kurację sterydami. Pomogą one zmniejszyć obrzęk i stan zapalny. Lekarz weterynarii może zdecydować się na steryd stosowany miejscowo, ale może również wybrać preparat doustny. Doustnych sterydów nie można nagle odstawić, dlatego należy postępować zgodnie z instrukcjami lekarza weterynarii. Należy je również ostrożnie stosować z niektórymi lekami, w tym diuretykami, takimi jak furosemid i niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, takimi jak Rimadyl (karprofen) i Deramaxx (derakoksyb). Należy poinformować lekarza weterynarii o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie przez psa, w tym o witaminach i suplementach.
Rokowanie dla psów z pryszczami
Pryszcze są zwykle łagodnym problemem, więc rokowanie jest zwykle dobre. Chociaż zwykle nie jest to stan naglący, należy upewnić się, że zwrócą się Państwo o pomoc weterynaryjną, zanim pojawią się poważniejsze potencjalne objawy.
Jak zapobiegać pryszczom
Są rzeczy, które można zrobić, aby zmniejszyć ryzyko pojawienia się pryszczy u psa. Wycieranie pyska i fałdów twarzy psa może pomóc w usuwaniu brudu i zanieczyszczeń, które mogą powodować podrażnienia skóry i sierści. Istnieją chusteczki weterynaryjne, które są antybakteryjne i przeciwgrzybicze, ale często równie dobrze sprawdzają się chusteczki dla niemowląt. Używanie misek na karmę i wodę ze stali nierdzewnej lub ceramiki zamiast plastiku może również pomóc, ponieważ niektóre psy mogą mieć alergię kontaktową na plastik.
Pryszcze mogą być uciążliwe dla psa, ale proszę mieć pewność, że prawdopodobnie nie są one poważnym schorzeniem i mogą ustąpić dzięki prostym zabiegom.
