Chociaż wiele gatunków zięb jest trzymanych jako zwierzęta domowe, zeberki są najbardziej popularne wśród właścicieli ptaków. Ptaki te znane są ze swojego energicznego śpiewu, przy czym samce są zazwyczaj bardziej wokalne niż samice. Samce mają również bardziej dramatyczne ubarwienie, które obejmuje czerwony dziób, pomarańczowe policzki i czarno-białe paski na gardle i piersi. Tymczasem samice zięby są przeważnie szare.
Zięby zebrowate są na ogół ptakami niewymagającymi wobec ludzi; są jednak towarzyskie w stosunku do innych przedstawicieli swojego gatunku. Najlepiej trzymać je w dużej klatce lotowej w parach lub grupach. Jeśli jednak umieści się samca i samicę zięby razem, istnieje prawdopodobieństwo, że będą się rozmnażać, jeśli są zdrowe i czują się komfortowo w danym środowisku.
Przed rozmnażaniem
Jeśli są Państwo zainteresowani hodowlą zeberek, należy najpierw upewnić się, że mają Państwo czas i środki na opiekę nad ptakami. Jeśli nie planują Państwo zatrzymać potomstwa, przed rozmnożeniem należy zapewnić młodym ptakom dom. Nieodpowiedzialna hodowla doprowadziła wiele zwierząt do bezdomności w schroniskach i azylach.
Wszystkie zeberki, które zamierzają Państwo rozmnażać, powinny mieć co najmniej 1 rok i być wolne od jakichkolwiek nieprawidłowości fizycznych. Przed przystąpieniem do rozmnażania, proszę poprosić weterynarza o zbadanie zięb, aby upewnić się, że ich ogólny stan zdrowia jest dobry i przedyskutować z nim realia rozmnażania.
Żywienie
Odżywianie jest również ważnym czynnikiem, który należy ustalić przed dopuszczeniem ptaków do lęgów. Zapewni to, że będą one tak zdrowe, jak to tylko możliwe. Zięby zebry na ogół dobrze radzą sobie z podstawową dietą składającą się z wysokiej jakości nasion i granulek dla zięb.
Dietę należy uzupełniać warzywami, owocami, jajkami i innymi świeżymi pokarmami bezpiecznymi dla ptaków. Skiełkowane nasiona są również bardzo pożywne i dobre dla Państwa pary lęgowej. Proszę wybierać żywność organiczną, gdy tylko jest to możliwe, ponieważ pestycydy mogą być niezwykle szkodliwe dla delikatnego organizmu ptaków. Proszę również pamiętać o podawaniu ziębom dobrego suplementu wapnia dla ptaków, aby wesprzeć kurę podczas procesu wysiadywania jaj.
Gniazdowanie
Wszystkie zeberki potrzebują dużego pomieszczenia, w którym mogą latać i bawić się. W końcu, ponieważ nie są one zwykle obsługiwane, wybieg ten jest często ich jedyną przestrzenią do ćwiczeń. Minimalny rozmiar klatki dla pary hodowlanej to 30 cali długości, 18 cali wysokości i 18 cali szerokości z odstępami między prętami wynoszącymi pół cala lub mniej. Dla optymalnego zdrowia psychicznego i fizycznego, dobrą zasadą jest zapewnienie ptakom jak największej klatki, na jaką mogą sobie Państwo pozwolić.
Mogą Państwo wyposażyć swoje zięby hodowlane w małe tkane gniazdo stworzone specjalnie dla małych ptaków. Można też zaoferować tradycyjną drewnianą budkę lęgową, która ma co najmniej 8 cali sześciennych. Proszę wyłożyć budkę lęgową rozdrobnionym papierem (który nie zawiera atramentu ani barwnika) lub innym bezpiecznym dla ptaków materiałem do budowy gniazda.
Czas składania jaj i inkubacji
Przeciętna zeberka może złożyć do ośmiu jaj w jednym lęgu, przy czym średnia wynosi od trzech do sześciu jaj. Kura zazwyczaj składa jedno jajo dziennie, aż do ukończenia lęgu, a po złożeniu ostatniego jaja rozpoczyna inkubację.
Jaja zięby zebry zaczynają się wykluwać w ciągu 12 do 15 dni po tym, jak kura zacznie je wysiadywać. Z reguły, jeśli jajko nie wykluje się w ciągu 20 dni, można uznać je za bezpłodne. W tym czasie najlepiej jest pozostawić kurę w spokoju i zminimalizować hałas i aktywność w jej otoczeniu. Stres może spowodować, że kura zaniedba jaja.
Opieka nad pisklętami i odsadzanie
Ponieważ zeberki nie są zazwyczaj ptakami oswajanymi ręcznie, rodzice powinni mieć możliwość wychowywania piskląt bez przeszkód. (W przypadku innych gatunków, takich jak papugi, ważne jest, aby zajmować się młodymi ptakami i karmić je ręcznie, aby rozpocząć proces socjalizacji). Proszę kontynuować karmienie rodziców ich regularną dietą wysokiej jakości. Proszę jednak pamiętać o podawaniu pokarmów bogatych w białko, takich jak jajka, które mogą pomóc w rozwoju młodych.
Młode są zwykle odstawiane od piersi między 21 a 28 dniem życia. W tym czasie można zaobserwować, jak rodzice wypędzają je z gniazda, aby zachęcić je do samodzielnego poszukiwania pożywienia. Dorosłe upierzenie uzyskują między 5 a 6 tygodniem życia, czyli mniej więcej wtedy, gdy można je przenieść do własnej klatki.
Jeśli podejrzewają Państwo, że Państwa zwierzę jest chore, należy natychmiast skontaktować się z weterynarzem. W przypadku pytań dotyczących zdrowia, zawsze należy skonsultować się z lekarzem weterynarii, ponieważ zbadał on zwierzę, zna jego historię zdrowia i może udzielić najlepszych zaleceń.
