Koń westfalski: profil rasy

W tym artykule rozwiń

• Historia i pochodzenie
• Rozmiar
• Hodowla i zastosowania
• Kolory i oznaczenia
• Charakterystyka
• Dieta i odżywianie
• Zdrowie i zachowanie
• Pielęgnacja
• Godne uwagi konie
• Koń westfalski dla Ciebie
• Jak adoptować lub kupić
• Więcej ras koni

Powrót do góry

Wysoce atletyczna, piękna i o pożądanym temperamencie, nic dziwnego, że Westphalian szybko staje się bardzo popularną rasą ciepłokrwistą w Stanach Zjednoczonych. Konie te przodują w zawodach skoków i ujeżdżenia, i choć są wysportowane, są również wystarczająco łagodne, aby jeździć nimi amatorzy. Jeśli szukasz konia o dużych ciałach, z dużym krokiem, westfalski może być właśnie dla Ciebie rasą.

Przegląd rasy

Waga: 1000 do 1300 funtów

Wysokość: 15,2 do 17,2 rąk

Typ nadwozia: Wysportowany i muskularny

Najlepszy dla: Różni jeźdźcy, w tym amatorzy, chcący rywalizować w skokach przez przeszkody lub ujeżdżeniu

Długość życia: Od 25 do 30 lat

Historia i pochodzenie westfalskie

Rasa westfalska po raz pierwszy powstała w Niemczech na początku 1800 roku, starając się hodować konie kawalerii. Stadnina koni w Warendorf hodowała te konie, aby były przydatne zarówno dla kawalerii, jak i jako konie szlacheckie. Trakehner ostatecznie stał się ulubionym koniem kawalerii armii pruskiej, ale w regionie Rhein był popyt na cięższego konia, który mógłby również wykonywać prace rolnicze.

Aby zaspokoić zapotrzebowanie na cięższy typ, westfalski został skrzyżowany z cięższymi, zimnokrwistymi końmi. Powstały w ten sposób lekki ciąg może być prowadzony lub napędzany.

Wraz ze zmianami kulturowymi XX wieku popyt ponownie się zmienił, tym razem skupiając się na koniach bardziej odpowiednich wyłącznie do jazdy. Hodowcy zmienili taktykę, wprowadzając krew hanowerską, aby rozjaśnić budowę westfalskiej. W tym czasie oryginalne rekordy stadne zostały zniszczone, ale oddani hodowcy polegali na pamięci i zapewniali wgląd i wskazówki dotyczące wyboru klaczy i ogiera, aby pomóc zachować rasę. W 1946 r. Ponownie rozpoczęto kontrole ras, a hodowcy z Westfalii skupili się na produkcji koni, które są zarówno łatwe do jazdy, jak i atletyczne.

Rozmiar westfalski

Westphalians stoją między 15,2 a 17,2 rąk. Zwykle ważą od 1000 do 1300 funtów. Ta rasa jest podobna do hanowerskiej, ale jej budowa jest grubsza.

Hodowla i zastosowania

Współczesny westfalski jest hodowany z naciskiem na wysportowanie konia sportowego, który jest również bardzo sprawny. W rezultacie Westphalian nadaje się zarówno dla amatorów, jak i zawodowych jeźdźców wyższego poziomu. Programy hodowlane nadal istnieją w rodzinnych Niemczech koni, chociaż konie zostały również sprowadzone do Ameryki, aby znaleźć tutaj również programy hodowlane.

Obecnie westfalski jest wykorzystywany do wielu celów, w tym do prowadzenia pojazdów i polowania na pokazy. Najbardziej jednak wyróżnia się na arenach ujeżdżenia i skoków dzięki elastycznym chodom i dużemu krokowi. Rasa ma świetny temperament i jest znana ze swojej łatwości gry, więc Westphalians przemawiają do jeźdźców, którzy rywalizują na wielu różnych poziomach.

Kolory i oznaczenia

Podczas gdy Westphalians o dowolnym kolorze sierści mogą być zarejestrowane, najczęściej stosowanymi kolorami sierści są laurowy, czarny, kasztanowy i szary. Zarejestrowani westfalczycy są oznakowani na lewym biodrze. Marka, tarcza z literą „W” pośrodku, jest łatwo rozpoznawalna i identyfikuje konia do końca życia.

Westend61 / Getty Images Westend61 / Getty Images Carina Maiwald / Getty Images

Unikalna charakterystyka konia westfalskiego

Westphalian jest znany z tego, że jest bardzo utalentowanym sportowo koniem, który wciąż jest łatwą do opanowania jazdą dla wielu jeźdźców. Chociaż ta rasa jest odważna i porywająca, jest również bardzo chętna i posłuszna. Ten wielki temperament oznacza, że ​​wielu jeźdźców może znaleźć partnera konkurencyjnego w Westfalii. Konie te mają duży ruch, więc chociaż mogą nie być odpowiednie dla początkujących, są łatwe w obsłudze i mogą pomieścić jeźdźców na wielu różnych poziomach.

Dieta i odżywianie

Dojrzali westfaliści są łatwymi hodowcami, co pozwala zaoszczędzić pieniądze na rachunku za paszę. Te konie potrzebują diety, która składa się głównie z paszy, w tym siana i trawy. Konie intensywnie pracujące mogą odnieść korzyści z koncentratu paszowego, podczas gdy inne mogą sobie poradzić z wyważaczem racji.

Typowe problemy zdrowotne i zachowania

Ogólnie rzecz biorąc, westfaliści są zdrowi, ale są blisko spokrewnieni z Hanowerczykami. Hanoverianie są znani z problemów z osteochondrozą, które mogą również wpływać na Westphalians. Osteochondroza może powodować uszkodzenia nóg i kulawizny, potencjalnie kończąc lub ograniczając współzawodnictwo i karierę konną. Ten stan może czasem prowadzić do pępka, bolesnego stanu kopyt, który wymaga starannej, a czasem intensywnej konserwacji, aby zapewnić koniom komfort.

Ta rasa jest wysoce trenowalna i ogólnie znana z doskonałego temperamentu i przyjaznego charakteru.

Pielęgnacja

Westphalian może skorzystać z regularnych sesji pielęgnacyjnych. Częste curry może pomóc rozjaśnić płaszcz, cenny dodatek na ringu wystawowym. Większość mieszkańców Westphalian jest pokazana z plecionymi grzywami i ogonami, więc konserwacja może znacznie ułatwić przygotowanie pokazu. Utrzymywanie ogonów w dobrej kondycji i rozplątywaniu może poprawić jakość ogona. Regularne wyciąganie grzywy pomaga uczynić je łatwiejszymi do zaplatania.

Plusy

• Wysoce wysportowany

• Świetny temperament przyjazny amatorom

• Łatwi w utrzymaniu i stosunkowo zdrowi

Cons

• Duży ruch nie jest idealny dla początkujących

• Wysoki koszt zakupu

Konie mistrzowskie i sławne westfalskie konie

Ponieważ Westphalians są tak aktywni w zawodach, istnieje wiele godnych uwagi koni mistrzowskich, z których wielu jest zawodnikami olimpijskimi:

• Ahlerich był jednym z pierwszych westfalczyków, którzy rywalizowali na igrzyskach olimpijskich. Zdobył indywidualne złoto ujeżdżeniowe na igrzyskach olimpijskich w 1984 roku.
• Rembrandt zdobył złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w 1988 roku i złoty na Mistrzostwach Świata w Ujeżdżeniu w 1990 roku.
• Farbenfroh był członkiem niemieckiej drużyny ujeżdżenia, kiedy ta drużyna wygrała drużynową złoto na Igrzyskach Olimpijskich w 2000 roku.

Czy westfalski jest właśnie dla Ciebie??

Westphalian to wszechstronny koń, a jeśli szukasz partnera do skoków, ujeżdżenia lub zawodów w jeździe, możesz go łatwo znaleźć u tej rasy. Dzięki swojemu temperamentowi westfalski jest idealny dla wielu różnych jeźdźców. Jeśli masz zamiar awansować na kolejne poziomy i szukasz wszechstronnego partnera, który może Ci towarzyszyć podczas tego celu, Westphalian prawdopodobnie sprosta zadaniu.

Pamiętaj, że ta rasa często ma duży ruch i jest bardzo atletyczna. Ten ruch pomaga mu przodować w dyscyplinach takich jak skakanie lub ujeżdżanie, ale dla początkującego może być wiele.

Jak przyjąć lub kupić westfalski

Jeśli uważasz, że westfalski jest dla Ciebie odpowiedni i chcesz iść naprzód, kupując taki, masz kilka różnych opcji. Pierwszą opcją jest znalezienie hodowcy lub trenera w Stanach Zjednoczonych, który specjalizuje się w tych koniach. Często zdarza się, że perspektywa kosztuje 15 000 USD lub więcej, a konie, które mają doświadczenie w zawodach i treningach, mogą uzyskać ceny od 30 000 USD i więcej.

Inną opcją jest import westfalski z Niemiec. Niektórzy jeźdźcy decydują się na to, aby uzyskać dostęp do koni o określonej linii krwi lub doświadczeniu. Importowanie jest bardziej skomplikowane i najlepiej wykonywać je pod okiem trenera lub brokera, który ma doświadczenie w tym procesie. Ma to również pewne wady, przede wszystkim to, że nie będziesz mógł przetestować konia przed zakupem i importem.

Westphalians są bardzo popularni i cenni, więc rzadko przychodzą do adopcji poprzez ratowanie koni. Mimo że mają wysoką cenę, możliwe jest również ostrożne kupowanie, trenowanie i rywalizowanie z koniem przed odsprzedażą go w przyszłości z zyskiem.

Więcej ras koni

Jeśli jesteś zainteresowany podobnymi rasami, sprawdź:

• Koń Clydesdale
• Irlandzki koń sportowy
• Rasowy

W przeciwnym razie możesz sprawdzić wszystkie nasze inne profile ras koni.