G-Z8XJFZ02H3
rasy koniLekkie rasy koniKuce walijskie i coby: profil rasy

Kuce walijskie i coby: profil rasy

oscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen>

Walijski kuc i cob, znany również jako walijski kuc górski, to produkty o bogatej historii, które stawiały czoła wyzwaniom zarówno ze strony ludzi, jak i natury. Zaowocowało to grupą wytrzymałych, zdolnych do adaptacji zwierząt, których efektowny styl sprawia, że są bardzo popularnymi końmi na ringu pokazowym. Dorośli często używają ich w zaprzęgach, a ich rozmiary są idealne dla młodych jeźdźców. Większe coby walijskie nadają się również do spokojnej jazdy dla starszych dzieci i dorosłych.

Przegląd rasy

Waga: od 400 do 700 funtów

Wysokość: od 12 dłoni (48 cali) do 15 dłoni (60 cali)

Budowa ciała: mocna, zwarta budowa; delikatne rysy; wyraziste oczy; głęboka klatka piersiowa

Najlepszy dla: jeźdźców i właścicieli na wszystkich poziomach doświadczenia, w tym dzieci

Oczekiwana długość życia: 35 lat

Historia i pochodzenie kuców walijskich i cobów

Uważa się, że pochodzące z Wielkiej Brytanii kuce walijskie i coby istnieją w Walii od tysięcy lat. Prawdopodobnie powstały w wyniku skrzyżowania rodzimych kucyków z rasami arabską, pełnej krwi angielskiej i hackney.

Żyły na wzgórzach i w górach Walii, gdzie nierówny teren i surowy klimat często oferowały jedynie rzadkie trawy i mech jako pożywienie. Pokolenie po pokoleniu wystawione na działanie tego środowiska wytworzyło konie, które są wyjątkowo odporne, silne i zdolne do adaptacji. Oprócz wyzwań natury, przetrwały nawet błędne próby króla Henryka VIII w 1500 roku, aby poprawić hodowlę koni poprzez zniszczenie koni o niskim wzroście.

Kuce po raz pierwszy pojawiły się w Stanach Zjednoczonych pod koniec XIX wieku. Chociaż ich liczba spadła podczas kryzysu, ich popularność zaczęła ponownie rosnąć w latach 50-tych XX wieku. XX wieku, a ich populacja wciąż rośnie.

W 1901 roku w Walii utworzono Welsh Pony and Cob Society jako rejestr rasy. W ciągu następnych kilku dekad dodano cztery główne sekcje w obrębie rasy, aby sklasyfikować konie według wielkości.

Rozmiar kuców walijskich i cobów

Walijskie kuce i coby ważą średnio od 400 do 700 funtów. Są one podzielone na cztery grupy wielkości w oparciu o ich wzrost.

  • Kucyk sekcji A lub walijski kuc górski jest uważany za podstawę rasy. Ma on zaledwie 12 rąk (48 cali) wysokości. Wiele dzieci uczy się jeździć na kucach walijskich sekcji A.
  • Kuce sekcji B mają od 12 do 13,2 dłoni (48 do 52,8 cali) wysokości, do 14,2 dłoni.
  • Kuce sekcji C są uważane za typ cob. Mają do 13,2 dłoni (52,8 cala) wysokości i mają bardziej rozbudowaną strukturę kostną niż kuce walijskie sekcji B, choć zachowują wyrafinowany wygląd mniejszych kucyków.
  • Kuce z sekcji D są również typu cob, przekraczają 13,2 dłoni bez górnego limitu wysokości.1 Chociaż wytrzymała sekcja C może unieść dorosłego, większość dorosłych chętniej jeździ na kucach typu cob sekcji D.
Czytaj więcej  Koń rasy Morgan: Profil rasy

Hodowla i użytkowanie kuców walijskich i cobów

Kuce walijskie i coby zostały wyhodowane jako konie wszechstronne. Były szeroko wykorzystywane na farmach, w wojsku, do polowań i komercyjnie w zaprzęgach. Są również doskonałymi jeźdźcami wyścigowymi i skoczkami. Co więcej, rasa ta wywarła wpływ na wiele ras lekkich koni i kuców, takich jak kuce amerykańskie.

Kuce walijskie były pierwotnie zwierzętami pociągowymi wykorzystywanymi do ciągnięcia ładunków. Powszechnie pracowały w kopalniach węgla i na trasach pocztowych, a także ciągnęły sprzęt wojskowy. Obecnie trekking na kucach walijskich (znany w Ameryce Północnej jako trail riding) jest popularny w Wielkiej Brytanii. Są one również wykorzystywane w ujeżdżeniu i innych zawodach jeździeckich. A ich niewielki rozmiar sprawia, że są popularne wśród dzieci.

Kolory i umaszczenie

Kuce walijskie i coby występują w wielu końskich kolorach, najczęściej kasztanowatym, gniadym, szarym i czarnym. Mogą być również brązowe, kremowe, dun i palomino. Dodatkowo mogą występować w dowolnej wersji roan (mieszanka kolorowych i białych włosów) tych jednolitych kolorów. Nie występują jednak we wzorach umaszczenia piebald, skewbald lub leopard-spotted. Mogą za to mieć białe znaczenia na twarzy i nogach.

Unikalna charakterystyka kuców walijskich i cobów

Jedną z najbardziej godnych uwagi cech kuców walijskich i cobów jest ich wytrzymałość. Konie te mogą zawdzięczać to swojej trudnej wczesnej historii. Przystosowane do większości środowisk, są w stanie wytrzymać surowy klimat i rzadkie pastwiska. Ponadto mogą być małe, ale wykazują zaskakującą siłę.

10 najlepszych ras koni i kucyków dla dzieci

Dieta i odżywianie

Ponieważ kuce te wyewoluowały w trudnym terenie, mogą rozwijać się przy mniejszej ilości pożywienia, niż mogłoby się wydawać. Przekarmianie kucyków jest zazwyczaj większym problemem niż ich niedożywienie, zwłaszcza dla początkujących właścicieli. Wysokiej jakości siano z trawy jest idealne, podczas gdy inne pasze, takie jak koniczyna, mogą być zbyt bogate. Co więcej, najlepsze jest pastwisko z rzadką trawą, ponieważ nadmierny wypas na bujnym pastwisku może skutkować problemami zdrowotnymi kucyka. Większość kucyków nie potrzebuje również koncentratów lub zbóż, chyba że mają wysoki poziom aktywności lub stan zdrowia.

Czytaj więcej  Profil rasy koni appaloosa

Typowe problemy zdrowotne i behawioralne

Z natury kuce te są ogólnie zdrowe i odporne na choroby. Podobnie jednak jak inne kuce, są one podatne na ochwat. Jest to stan nagły, często spowodowany przejadaniem się trawą lub zbożem. Nawet pół godziny na bujnym pastwisku może wystarczyć, aby wywołać ochwat u kucyka. Objawy obejmują tkliwość stóp, ciepło w ścianie kopyta, trudności ze staniem, drżenie i pocenie się. Szybkie leczenie jest niezbędne, aby zapewnić zwierzęciu jak największe szanse na powrót do zdrowia.

Jeśli chodzi o zachowanie, kuce walijskie i coby są zazwyczaj przyjazne i łatwe w prowadzeniu, choć niektóre z nich mogą być czasami nieco porywcze. Są to również stworzenia towarzyskie i dobrze czują się w towarzystwie innych koni.

Pielęgnacja

Pielęgnacja tych kucyków jest dość łatwa, głównie ze względu na ich niewielki wzrost. Standardowe praktyki pielęgnacyjne koni są zazwyczaj wszystkim, co jest konieczne. Regularnie szczotkować i czesać kuca, aby jego sierść była czysta i wolna od kołtunów i kołtunów. Należy również codziennie sprawdzać i czyścić kopyta, aby szukać urazów i zapobiegać infekcjom.

Zalety

  • Wytrzymały

  • Przyjazny

  • Ogólnie łatwe w utrzymaniu

Wady

  • Skłonność do ochwatu

  • Niektóre są zbyt małe do jazdy

Czempiony i gwiazdy walijskich kuców i cobów

Jednym z najważniejszych ogierów w historii walijskich kuców i cobów był Dyoll Starlight. W trakcie swojej kariery zgromadził kilka nagród na ringu pokazowym, a wiele kucy walijskich może prześledzić jego linię krwi.

Zdziczała grupa kucyków walijskich żyje w górskim regionie Carneddau w Snowdonii w Walii. Są one bezpośrednimi potomkami kucyków, które uciekły przed plutonami egzekucyjnymi króla Henryka VIII i od tego czasu żyją na wolności. Naukowcy ustalili, że posiadają one unikalny skład genetyczny, rozwijając się organicznie bez wpływu hodowców od średniowiecza. Znane jako kuce Carneddau, straciły prawie połowę swojej populacji w wyniku wyjątkowo mroźnej, śnieżnej zimy w 2013 roku. Podejmowane są wysiłki w celu ochrony ocalałych kucyków, ale ich dalsze istnienie jest nadal zagrożone.

Czytaj więcej  Irlandzki koń pociągowy: profil rasy

Czy kuc walijski lub Cob jest dla Państwa odpowiedni?

Kuce te są odpowiednie dla jeźdźców na wszystkich poziomach zaawansowania i w każdym wieku, od początkujących po ekspertów. Ponieważ można na nich jeździć i powozić, może się nimi cieszyć cała rodzina. Ponadto ich ogólnie doskonałe zdrowie i odporność sprawiają, że są łatwe w utrzymaniu i nie wymagają niczego specjalnego w zakresie żywienia.

Są znane jako towarzyskie, inteligentne i godne zaufania konie, z którymi łatwo się pracuje. Niektóre z nich mogą mieć złośliwą passę, co czyni je „rozrabiakami” wśród kucyków. Mimo to, wiele osób docenia dodatkowy charakter tej lojalnej i elastycznej rasy.

Jak adoptować lub kupić kuca walijskiego lub coba?

Koszt kuca walijskiego wynosi średnio około 5000 dolarów. W dużej mierze zależy to od wieku konia, jego wyszkolenia i rodowodu. Cena może wzrosnąć do 50 000 USD lub więcej za solidnego, zdrowego kuca z sukcesami na ringu pokazowym.

Szukając kuca, proszę odwiedzić hodowcę lub organizację ratowniczą przed podjęciem decyzji. Proszę zapoznać się z historią kuca, jego zdrowiem, temperamentem i treningiem. Jeśli to możliwe, proszę poprosić o demonstrację treningu. Proszę również zwrócić uwagę na sygnały ostrzegawcze, które nie zostały ujawnione, takie jak kulawizna lub ciężki oddech, które mogą wskazywać na uraz lub chorobę. Zaleca się również, aby lekarz weterynarii przeprowadził badanie przed zakupem lub przed adopcją w celu określenia stanu zdrowia i przydatności kuca.

Więcej ras koni

Jeśli są Państwo zainteresowani podobnymi rasami, proszę sprawdzić:

  • Araby
  • Koń pełnej krwi angielskiej
  • Kuce szetlandzkie

Mogą Państwo również zapoznać się z naszymi profilami innych ras koni.

Źródła artykułów Point Pet korzysta wyłącznie z wysokiej jakości źródeł, w tym recenzowanych badań, na poparcie faktów zawartych w naszych artykułach. Proszę zapoznać się z naszym procesem redakcyjnym, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak sprawdzamy fakty i dbamy o to, aby nasze treści były dokładne, wiarygodne i godne zaufania.

  1. O naszej rasie – Welsh Pony & Cob Society of America.

- Advertisement -