Lęk społeczny u psów

Lęk społeczny jest kłopotliwym zaburzeniem zarówno dla psów, jak i ich właścicieli. Niektóre psy odczuwają nerwowość lub strach w sytuacjach, w których pojawiają się inne psy lub ludzie. Może się to zdarzyć, gdy zabieramy psa do parku, na zatłoczone imprezy lub do weterynarza. Nieśmiałość lub drżenie są oznakami lęku; może również wystąpić agresja. Stan ten jest łatwiejszy do opanowania na wczesnym etapie życia psa, ale istnieją strategie, których można użyć, aby pomóc starszemu psu radzić sobie ze stresorami społecznymi.

Czym jest lęk społeczny?

Lęk społeczny odnosi się do stanu, w którym psy boją się ludzi lub innych zwierząt i wykazują wzmożoną reakcję stresową na widoki i dźwięki – szczególnie w nieznanym otoczeniu. W zależności od psa, poziom lęku w otoczeniu społecznym może być łagodny lub skrajny. Może to powodować, że pies zachowuje się w sposób, który normalnie nie jest obserwowany, gdy znajduje się w znajomym środowisku.

Objawy lęku społecznego u psów

Psy z lękiem społecznym mogą być spokojne i szczęśliwe z członkami rodziny, ale stają się niespokojne w pobliżu obcych lub nieznanych psów; psy te mogą również panikować, gdy opuszczają dom. Objawy tego zaburzenia wahają się od łagodnie niepokojących do poważnych i potencjalnie niebezpiecznych.

Objawy

• Nieśmiałe zachowanie (kulenie się, drżenie, podkulanie ogona lub skomlenie)
• Dyszenie lub ślinienie się
• Niekontrolowane oddawanie moczu lub kału
• Agresywne zachowanie (szczekanie, warczenie lub gryzienie)

Psy z lękiem społecznym często próbują ukryć się za swoimi właścicielami, a nawet mogą drżeć lub skomleć ze strachu. Te biedne szczeniaki mogą stać się tak zdenerwowane, że spontanicznie sikają lub robią kupę, a także mogą nadmiernie dyszeć lub ślinić się. Podczas gdy niektóre psy reagują na lęk bardzo nieśmiało, inne mogą czuć się osaczone i osaczone, co często skutkuje agresją i może być niebezpieczne dla ludzi lub psów znajdujących się w ich zasięgu.

Przyczyny lęku społecznego

Właściwa socjalizacja jest niezbędna dla wszystkich psów. Brak socjalizacji psa na wczesnym etapie życia może skutkować paraliżującym lękiem społecznym, strachem i agresją. Niektóre psy są bardziej podatne na lęk społeczny, ale w pewnych okolicznościach może on dotknąć prawie każdego psa.

• Szczenięta, które nie są regularnie zapoznawane z nowymi ludźmi, psami, miejscami i doświadczeniami, mogą być przytłoczone, gdy zostaną zabrane ze znajomego otoczenia lub będą musiały się socjalizować. Właściwa socjalizacja w młodym wieku może pomóc im nauczyć się przystosowywać do nowych sytuacji przez całe życie.
• Dorosłe psy również mogą doświadczać lęku społecznego. Występuje on najczęściej u psów uratowanych z hodowli szczeniąt lub znęcania się i zaniedbywania. Psy te mogły mieć niewielki kontakt z ludźmi lub nie mieć go wcale, albo miały tylko negatywne doświadczenia z ludźmi.
• Bezpańskie psy mogą być niespokojne, ponieważ mają ogólną nieufność do ludzi i ruchliwych miejsc. Może to być coś, czego się nauczyły i co było niezbędne do przetrwania na ulicy.
• Psy, które dorastają na obszarach wiejskich lub które są chronione w swoich domach i rzadko je opuszczają, mogą stać się bardzo bojaźliwe, gdy zostaną zabrane poza swoje terytorium.

Diagnozowanie lęku społecznego u psów

Lęk społeczny u psów jest łatwy do wykrycia, ale behawiorysta weterynaryjny może pomóc wskazać źródło dyskomfortu danej osoby w stosunku do nieznanych ludzi, psów i miejsc. Są oni przeszkoleni w identyfikowaniu potencjalnych problemów medycznych, wyuczonych zachowań i agresji konfliktowej – i mogą pomóc w opracowaniu strategii przezwyciężenia tych problemów.1

Leczenie

Jeśli Państwa pies jest często niespokojny, istnieją kroki, które można podjąć, aby pomóc mu przezwyciężyć strach.

• Proszę zacząć od zapoznania psa z jedną osobą, najlepiej w domu lub na podwórku. Proszę pozwolić psu zainicjować kontakt i zapewnić mu bezpieczne schronienie, do którego może się udać, jeśli poczuje się przytłoczony. Proszę nie wymuszać kontaktu i nagradzać spokojne zachowanie oraz wysiłki zmierzające do „poznania” nowej osoby (podchodzenie, wąchanie).
• Podczas zapoznawania psa z innym psem należy zachować spokój i mówić cicho, aby pies wyczuł, że czuje się Pan/Pani komfortowo w tej sytuacji. Proszę wybrać łagodnego, zrelaksowanego psa, który nie będzie wydawał się groźny dla psa. Proszę zachować wygodną odległość i ograniczyć spotkanie do krótkiego czasu. Ponownie proszę nagradzać psa za spokojne zachowanie. Przy pierwszych subtelnych oznakach strachu lub niepokoju należy zwiększyć odległość między dwoma psami lub w razie potrzeby całkowicie wyprowadzić psa.
• Proszę zabierać psa w spokojne miejsca na zewnątrz i unikać tłumów, aby pies poczuł się komfortowo z myślą o wycieczkach, zanim zacznie odwiedzać parki dla psów lub spacerować wzdłuż ruchliwych ulic.

Prognozy dla psów z lękiem społecznym

Odczulanie lękliwego psa to ciężka praca. Może to być długi, długotrwały proces, który może trwać od tygodni do miesięcy, ale jest tego wart. Pomoc psu w przezwyciężeniu jego lęków nie tylko sprawi, że będzie on szczęśliwszy, ale także ułatwi Państwu cieszenie się wycieczkami z psim towarzyszem. Należy być uważnym i ostrożnie oceniać, ile stymulacji może znieść pies w danym momencie, zwiększając wyzwania społeczne w tempie psa.

Jak zapobiegać lękowi społecznemu

Socjalizacja jest najbardziej skuteczna, gdy rozpoczyna się wcześnie. Proces socjalizacji szczeniąt należy rozpocząć tak szybko, jak to możliwe. Zasadniczo uczy to psa radzenia sobie w napiętych sytuacjach. Dobrze zsocjalizowany pies nie boi się tłumów i dobrze bawi się z innymi psami.

Proszę zacząć od zabierania szczeniaka w różne miejsca. Najlepiej zrobić to po pełnym uodpornieniu przeciwko parwowirozie i nosówce. Wystawiając młodego psa na różne widoki, dźwięki i ludzi, uczą go Państwo akceptować nowe doświadczenia życiowe jako normalne.

Źródła artykułów Point Pet korzysta wyłącznie z wysokiej jakości źródeł, w tym recenzowanych badań, aby potwierdzić fakty zawarte w naszych artykułach. Proszę zapoznać się z naszym procesem redakcyjnym, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak sprawdzamy fakty i dbamy o to, aby nasze treści były dokładne, wiarygodne i godne zaufania.

1. Co to jest certyfikowany behawiorysta weterynaryjny? Amerykańskie Kolegium Behawiorystów Weterynaryjnych (ACVB).