Jest to dość powszechne zjawisko, szczególnie u psów dużych ras, ale może być nieco niepokojące dla właściciela: Twój inny zdrowy pies przychodzi z podwórka, pływając lub całodniową wędrówką i jesteś zszokowany, gdy okazuje się, że potrafi „. • podnieś ogon lub machaj nim. Co się stało? Czy to jest nagły wypadek?
Ten warunek jest znany pod wieloma nazwami wśród lekarzy weterynarii, takich jak utykać ogon, nie żyje ogon, limberowy ogon, zwichnięty ogon, ogon pływaka, zimno ogon, sprężysty ogon, i złamany ogon. Powszechnie spotykane u dużych, aktywnych psów, często pojawia się nagle i po intensywnych ćwiczeniach lub aktywności. Inne przypadki zgłaszano po długich okresach przebywania w tej samej pozycji, na przykład w klatce.
- Ostrzeżenie: Należy zachować ostrożność, gdy zwierzę jest zranione. Nawet najbardziej potulne zwierzęta mogą być narażone na ukąszenia, jeśli odczuwają ból lub lęk. Zachowaj ostrożność podczas badania ogona psa.
Dowolny gatunek psa może być dotknięty, ale najczęściej dotyczy on pracujących ras, w tym wskaźników, labrador retrieverów, płaskich retrieverów, golden retrieverów, foxhoundów, coonhoundów i beagli. Z młodymi psami zdarza się to częściej niż u starszych psów i występuje u mężczyzn i kobiet w tym samym tempie.
Objawy
Sposób, w jaki manifestuje się „martwy ogon”, może być różny dla różnych psów. Czasami ogon po prostu zwisa, wiotkiej i wiotkiej, od podstawy. W innych przypadkach część ogona może być trzymana poziomo, podczas gdy koniec zewnętrzny wisi w sposób ciągły. Niektóre psy będą wykazywały oczywisty ból, jeśli w jakikolwiek sposób poruszysz ogonem. Pies może lizać lub żuć na ogonie i może wykazywać oznaki obrzęku.
Prawdopodobna przyczyna
Dokładna przyczyna tego schorzenia nie jest znana, ale uważa się, że zwykle występuje, ponieważ mięśnie, które „biegają” po ogonie, zostały przepracowane lub zranione, co powoduje ból i niezdolność lub niechęć ze strony psa do poruszania ogonem. . Kilka dni odpoczynku zwykle okazuje się lecznicze dla tego rodzaju napięcia lub zwichnięcia. Często pojawia się po tym, jak pies był szczególnie aktywny, szczególnie w zimną i mokrą pogodę.
Mniej częste przyczyny
Ważne jest, aby pamiętać, że istnieją inne przyczyny nieparzystego ruchu ogona, niechęć do machania ogonem lub wiotkość ogona. Niektóre z nich są poważne i wymagają natychmiastowej pomocy weterynaryjnej.
- Twój ogon psa może być obrażony – mógł zostać złapany przez drzwi lub w inny sposób pociągnięty przez osobę lub inne zwierzę, powodując rozrywanie / rozdzieranie mięśni.
- Twój pies może mieć rany gryzące lub inne rany uszkadzające skórę, które mogą zostać ropniejące, wymagające drenażu i antybiotyków.
- Może nastąpić uderzenie muchy (inwazja robaków) z powodu zabrudzonego, wilgotnego obszaru na ogonie, który przyciąga muchy.
- Woreczki odbytu, które są dotknięte lub zainfekowane, mogą również powodować, że pies trzyma ogon w dół i chroni obszar. Pies może wykazać bolesną reakcję.
- Pies, który jest przestraszony, w rui, lub nie czuje się dobrze, ogólnie, może trzymać ogon w dół, ponieważ pozycja ogona jest ważnym sposobem komunikacji psów.
- Problemy z plecami lub urazami mogą prowadzić do zmniejszenia ruchu w ogonie.
- Uogólnione osłabienie spowodowane chorobą neuro-mięśniową lub metaboliczną może również zmniejszyć naturalną skłonność zwierzęcia do machania ogonem.
- Rak ogona. W rzadkich przypadkach rak może być przyczyną dyskomfortu twojego zwierzaka.
Za każdym razem, gdy twój zwierzak odczuwa ból lub nie czuje się dobrze, gwarantuje telefon do weterynarza. Chociaż wymienione tu przyczyny są najczęstszymi przyczynami, mogą istnieć inne powody, dla których ogon jest wiotkie i mogą być dość poważne.
Leczenie
W większości wypadków tydzień lub więcej odpoczynku wyleczy dolegliwości ogonowe spowodowane przez napięcie lub skręcenie, chociaż niektóre badania wykazują, że aż 16 procent zwierząt będzie miało trwały efekt na ogon.
Twój lekarz weterynarii może zdiagnozować dokładną przyczynę i doradzić, czy konieczne jest dodatkowe leczenie lub leki przeciwbólowe. W niektórych przypadkach można przepisać leki przeciwzapalne. Ponieważ często nie wiadomo, jaka jest przyczyna, najpierw należy skonsultować się z weterynarzem, zanim poda się jakieś domowe środki lub leki. Nigdy nie podawaj swoich domowych leków dla ludzi, chyba że pod zaleceniem i opieką weterynarza.
Uwaga: ten artykuł został przedstawiony wyłącznie w celach informacyjnych. Jeśli twoje zwierzę wykazuje jakiekolwiek oznaki choroby, skonsultuj się z weterynarzem tak szybko jak to możliwe.
