Istnieje kilka chorób, które przerażają ludzi bardziej niż inne, gdy ich imię jest wypowiadane, a psitakoza jest, niestety, jednym z nich. Znana również jako papuga lub ptasia chlamydioza, papuzia jest chorobą odzwierzęcą, którą można spotkać w wielu różnych rodzajach domowych ptaków, w tym papugach i papugach, i łatwo się rozprzestrzenia.
Co to jest Psittacosis?
Psitakoza to choroba, która dotyka ponad 400 gatunków ptaków i niektórych ssaków. Jest to spowodowane przez bakterię Chlamydophila psittaci, Chlamydophila avium, lub Chlamydophila gallinacea (ale uważa się, że inna bakteria również powoduje tę chorobę) i jest przenoszona z ptaka na ptaka lub ptaka na niektóre ssaki (w tym ludzi) przez zakażone ptaki. C. psittaci jest bakterią, którą zazwyczaj obserwuje się w psittacinach zwierząt domowych, takich jak papugi i jest najczęściej diagnozowana.
W jaki sposób ptaki osiągają Psitakozę?
Ptak nie musi mieć kontaktu z innym ptakiem, który został zainfekowany jednym z rodzajów bakterii, które powodują papuzię, aby go dostać, ale jest to łatwy sposób, aby je zdobyć. Mogą również skontaktować się z osobą lub przedmiotem, który miał kontakt z zainfekowanym ptakiem. Fomity na miskach pożywienia i wody, cząstki unoszące się w powietrzu, pióra, odchody i inne przedmioty, które miały kontakt z ptakiem z papuzią, mogą zarazić zdrowe ptaki. Bycie w tym samym pomieszczeniu ze złą wentylacją, jak zarażony ptak, może również spowodować, że twój ptaszek go złapie.
Jakie są objawy Psytowania w ptakach?
U ptaków psitakoza powoduje wiele objawów, ale może również pozostać niezauważona i uśpiona wewnątrz ptaka. Ptaki zarażone chorobą ptaków są bezobjawowe (nie wykazują objawów), dopóki nie są zestresowane, a następnie powodują opuchnięte i obrzęknięte oczy (zapalenie spojówek), letarg, jadłowstręt i utrata masy ciała, pióra fluffed, wyciek z nosa i powiększoną wątrobę. Może również powodować biegunki i problemy z oddychaniem u niektórych gatunków ptaków. Ptaki, które są silnie zainfekowane po ekspozycji na bakterię (wchodzą w kontakt z zakażonym ptakiem lub przedmiotem), będą wykazywały objawy po około trzech dniach. Nosiciele bakterii mogą zachorować w każdej chwili.
Jakie są objawy psittacosis u ssaków?
U ssaków, papuzica zwykle powoduje problemy z rozrodem, takie jak poronienia i zapalenie łożyska oraz problemy z oddychaniem, takie jak zapalenie płuc, kaszel i zwiększona częstość oddechów. Zgłaszano również, że powoduje podobne problemy z oczami jak u ptaków, kulawizny, gorączki i wydzieliny z nosa.
Psitakoza może być śmiertelna w przypadku nieleczonych zwierząt, które wykazują objawy, ale wiele z nich przebiega bezobjawowo. Różnorodne objawy mogą również wskazywać na inne rodzaje chorób, dlatego trudno jest zdiagnozować chorobę, obserwując jedynie objawy.
Jak diagnozować Psittacosis u Twojego ptaka?
Ponieważ objawy psitakozy mogą wyglądać jak szereg innych chorób u ptaków domowych, potrzebne są specjalne testy w celu zdiagnozowania obecności C. psittaci. Histologia (badanie tkanek pod mikroskopem), wykrywanie kwasów nukleinowych i antygenów, różne testy serologiczne i hodowle mogą być zalecane przez ptasiego weterynarza, aby zdiagnozować ptaka z papuzią. Czasem potrzeba więcej niż jednego testu.
Bakterię można wykryć w wielu miejscach Twojego ptaka, w tym kale, wątroba, płuca, nerki, śledziona, wydaliny z oczu, choana, kloaki, a nawet tkanka pokrywająca serce zwane osierdziem. Ptaki, które doświadczają objawów papuzicy są łatwiejsze do zdiagnozowania niż ptaki, które nie wykazują żadnych objawów choroby. Czasami trzeba przetestować wiele próbek kału, aby znaleźć bakterię, zwłaszcza u ptaków, które są tylko nosicielami i nie są ostro chore.
Jakie gatunki ptaków są powszechnie infekowane przez Psittacosis?
Najczęściej infekowanymi rodzajami ptaków domowych są te z rodziny psittacin (często określane jako papugi). Należą do nich ara, papużki faliste (papugi długoogonowe), nimfy, papugi amazońskie, kakadu, lory, afrykańskie szarości, gołąbki i koniki. Gołębie dla zwierząt są często infekowane papuzią, podobnie jak kaczki zwierząt domowych. Setki innych gatunków ptaków są również podatne na tę chorobę, w tym dzikich ptaków.
Czy istnieje kuracja dla Psitakozy?
Na szczęście istnieje leczenie psitakozy. Uważa się, że około 50% ptaków umiera na tę infekcję, jeśli nie jest leczone, ale antybiotyki zwykle są skuteczne w leczeniu. Ponieważ ptaki nie mogą bezpiecznie przyjmować tego samego rodzaju antybiotyków co inne zwierzęta, zazwyczaj przepisuje się doksycyklinę, antybiotyk w klasie leków tetracyklinowych, przez 45 dni w celu leczenia choroby. Jeśli twój ptak nie ma C. psittaci, inny rodzaj antybiotyków w klasie sulfonamidów również może odnieść sukces, ale ta klasa lekowa nie ma żadnego wpływu na najczęściej zdiagnozowany typ bakterii powodujący psitakozę.
W jaki sposób można zapobiec chorobie ptaków?
Niektóre rodzaje środków dezynfekujących mogą zabijać bakterie wywołujące papuzię, więc czystość jest ważna w zapobieganiu tej chorobie. Jeśli bierzesz udział w pokazie ptaków, upewnij się, że dokładnie umyłeś ręce pomiędzy ptakami, którymi się opiekujesz, a także zanim zaatakujesz własnego ptaka. Nawet przedmioty sprzedawane na wystawie ptaków, takie jak potrawy spożywcze, klatki i zabawki, mogą ukrywać fomity przed zakażonymi ptakami i powinny być myte przed dostarczeniem ich do domu ptakowi.
Dzikie ptaki mogą również przenosić papuzicę. Ptaki, które wypadają z gniazda, martwe ptaki i zranione ptaki, są powszechnie obsługiwane przez ludzi i mogą przenosić papuzię. Jeśli obchodzisz się z dzikimi ptakami (zwłaszcza ptakami morskimi), pamiętaj, aby umyć ręce przed podaniem zwierzęciu.
Jeśli planujesz adoptować lub kupić nowego ptaka, pamiętaj o poddaniu go kwarantannie przed wprowadzeniem do innego zwierzęcia domowego. To pozwoli ci na monitorowanie ich pod kątem jakichkolwiek objawów papuzicy. Podczas kwarantanny należy zachować odpowiednią higienę lub nosić jednorazowe rękawiczki i maskę, zwłaszcza jeśli źródło ptaka jest sceptyczne.
Jeśli masz wiele ptaków, a u jednej zdiagnozowano psitakozę, powinieneś odizolować tego ptaka od innych, aby zminimalizować ryzyko rozprzestrzeniania się infekcji. Dobra wentylacja, czyste środowisko i mycie rąk mają zasadnicze znaczenie dla rozprzestrzeniania się przenoszenia psitacji w domu.
