Poznaj chodzenie na Tennessee:
Podgrzewane konie są bardzo popularne wśród jeźdźców o różnych poziomach doświadczenia, ale są szczególnie atrakcyjne dla tych z nas, którzy mogą jeździć konno w późniejszym życiu lub ze złymi plecami. Wiem, że nawet jazda na koniu w kłusie siedzącym pomaga mi rozluźnić plecy, więc nie mogę powstrzymać się od ciekawości, jak ujeżdżać konia tak jak Tennessee Walking Horse, z jego gładkim, jedwabistym chodzeniem (podobnym do pojedynczy stopowy krok) może pomóc. TWH lub „Walkery”, jak się je nazywa, należą do najbardziej popularnych ras Ameryki Północnej. Dzięki unikalnym chodnikom, eleganckiemu łożysku i rozsądnemu temperamentowi nie ma wątpliwości co do ich atrakcyjności.
Typ nadwozia:
Ten chodzący koń w stanie Tennessee ma pięknie rzeźbioną głowę, nie wyglądającą na przysmak, duże oczy i krótkie, wyprostowane uszy. Szyja jest długa i wyrafinowana z czystym, cienkim zapięciem w gardle. Koń ma długie, pochyłe ramię z równie długim pochylonym biodrem. Górna linia jest krótsza w stosunku do brzusznej linii środkowej, aby umożliwić długi krok przekroczenia podczas chodzenia. Ciało jest znaczne, o długich, czystych nogach. Dopuszczalne jest, aby tylne nogi były lekko oskubane na krowach lub o stawach sierpowatych.
Średni rozmiar:
Tennessee Walking Horses ogólnie waha się od 14,3 do 17 HH i waży od 900 do 1200 funtów.
Używa:
Ten chodzący koń Tennessee został opracowany, aby zapewnić płynną i bezpieczną jazdę dla rolników podróżujących po trudnym terenie. Chociaż początkowo byli hodowani w celu wykonywania wszystkich prac rolniczych, TWH są teraz przede wszystkim końmi jeździeckimi równie cenionymi w pierścieniu wystawowym lub na szlaku i jeździł na angielskiej i zachodniej halsie.
Kolor i oznaczenia:
Tennessee Walking Horses są w wielu różnych kolorach i wzorach i rzadko jest TWH odwrócony od rejestru ze względu na kolor. Plecy, brązy, zatoki i kasztany są powszechne, podobnie jak kożuchy, lochy, łabędzie, pintos i palominos. Niektórzy hodowcy opierają swoje programy hodowlane na produkcji określonych kolorów.
Historia i pochodzenie:
The Walking Horse Tennessee, jak sama nazwa wskazuje, pochodzi ze stanu Tennessee i ma połączenie różnych ras w swoim pochodzeniu. Jego rodowód obejmuje staroświecką chodzącą lub kroczącą rasę Nowej Anglii zwaną Koniem Narragansett, która została uznana za rasę założycielską kilku współczesnych ras końskich. Inną przestarzałą rasą w jej rodowodzie jest kanadyjski Pacer, uważany za blisko spokrewniony z nowoczesnym koniem kanadyjskim, który był dobrze znany w Nowej Anglii i ślady jego rodowodu dla koni przywiezionych do Acadii i Nowej Francji z Europy w XVII wieku. American Standardbred, Thoroughbred, Morgan i American Saddlebred również włączyli swoje linie krwi. Jest to oczywiście oficjalny koń stanu Tennessee.
Unikalne cechy:
Unikalny chód Tennessee Walking Horse sprawia, że jest to ulubiona przejażdżka dla początkujących, starszych jeźdźców i rowerzystów z problemami z plecami. Konkurencja na wystawach THW może być ostra, a konie oceniane są na podstawie konformacji i chodu w klasach, takich jak zachodnia przyjemność i przyjemność z plantacji. Charakterystyczne skin-nod jest uważany za imperatyw, gdy koń prowadzi chód. Ten charakterystyczny chód może prowadzić rowerzystę z prędkością od czterech do siedmiu mil na godzinę. Ich galop opisany jest jako kołysanie konia gładkie i wygodne dla jeźdźca. Pokazany w ręce TWH jest ustawiony tak, aby stał „zaparkowany” z ciężarem na czole i wyciągniętymi tylnymi nogami.
Tennessee Walking Horse Champions and Celebrities:
To niefortunne, że historia tak interesującej rasy jest nieco zepsuta incydentami nudy i że pokazy TWH są często celem ataków zwierząt i ludzkiej uwagi społeczeństwa. Soring to zastosowanie środka chemicznego lub fizycznego uszkodzenia końskiego pęciny, śródręcza lub okolicy kopyta w celu spowodowania bólu, który sprawi, że koń podniesie stopy w trakcie zawodów. Pod obserwacją kryją się również „duże lizanie” lub „wyściełane buty” i łańcuchy wokół pępków, zwane „urządzeniami do akcji”, które służą do tego, by koń podnosił się wyżej, a wielu miłośników TWH jest przeciwko tym urządzeniom i innym potencjalnie szkodliwym metodom, które nadal istnieją. używane (chociaż praktyka sutowania jest nielegalna od 1970 r.) Wielu miłośników TWH jeździ konno albo boso albo zwykłymi butami i cieszy się ich eleganckim i niepowtarzalnym chodem bez zmuszania swoich koni do wykonywania nienaturalnych ruchów.
