Jeśli Twój pies ma krótką kaganiec lub „spłaszczony pysk”, być może zauważyłeś problemy z chrapaniem i oddychaniem. Jeśli tak, twój pies może mieć zespół brachycefaliczny, stan dróg oddechowych, który dotyka niektórych typów i ras psów.
Co to jest zespół Brachycefalic?
Zespół Brachycefalic jest połączeniem nieprawidłowości górnych dróg oddechowych, które powodują częściową niedrożność oddechu psa. Zespół zazwyczaj obejmuje kilka warunków jednocześnie.
Wydłużone miękkie podniebienie: Miękkie podniebienie to miękka tkanka, która leży poza twardym podniebieniem w ustach. Gdy podniebienie miękkie jest zbyt długie, jego koniec rozciąga się do dróg oddechowych. Koliduje to z ruchem powietrza w płucach.
Odtłuszczona torebka krtaniowa: Kapsuły krtaniowe są tkankami miękkimi w pobliżu fałdów głosowych i krtani (górna część tchawicy lub tchawicy). Kiedy ta tkanka dróg oddechowych zostanie wywinięta (odwrócona na zewnątrz), zostaje wciągnięta do tchawicy i częściowo blokuje przepływ powietrza.
Stenotic Nares: U normalnych psów nozdrza mają odpowiedni rozmiar i kształt, aby umożliwić normalne oddychanie. Termin „zwężający” odnosi się do zwężenia lub zwężenia. Termin „nozdrza” odnosi się do nozdrzy. Kiedy nozdrza psa są wąskie lub zapadają się do wewnątrz podczas wdechu, pies staje się trudny do oddychania przez nos.
Wiele psów będzie miało tylko jeden lub dwa z powyższych warunków, ale powodują one wystarczający problem z oddychaniem, że nadal muszą być skierowane. W niektórych przypadkach psy z zespołem brachycefalicznym mają również zwężenie tchawicy lub porażenie krtani.
Przyczyny zespołu brachycefalicznego
Przyczyna zespołu brachycefalicznego zazwyczaj sprowadza się do genetyki. Definicja brachycefalicznego jest „krótkowłosa”. Niektóre psy zostały wyhodowane w taki sposób, że mają płaskie twarze, krótkie nosy / kagańce i małe lub zniekształcone nozdrza. Rasy te są często nazywane „rasami brachycefalicznymi”. Ich płaskie twarze i skrócone kagańce i nosy prowadzą do zniekształceń górnych dróg oddechowych.
Niektóre powszechnie znane rasy psów rasy brachycefalicznej to Buldogi, Mopsy, Boston Terriery, Buldogi Francuskie, Pekińczyk i Shih Tzus. Mieszanki tych psów mogą również mieć zespół brachycefaliczny.
Objawy zespołu Brachycefalicznego
Psy z jednym lub więcej stanami związanymi z zespołem brachycefalicznym zwykle wykazują specyficzne objawy, które są łatwo wykrywane.
- Głośne oddychanie, szczególnie po inhalacji (parskanie)
- Chrapanie podczas snu
- Trudności z oddychaniem (zwiększony wysiłek)
- Nietolerancja ćwiczeń (łatwo męcząca)
- Odruch wymiotny lub kneblowanie, szczególnie podczas połykania
- Wypływ nosa (w przypadku zwężenia)
- Niebieski język i dziąsła (z braku tlenu)
- Epizody omdlenia lub upadku (utrata przytomności)
Objawy te na ogół pogarszają się po wysiłku fizycznym, ekscytacji lub nadmiernej ekspozycji na ciepło lub wilgoć. Otyłość ma tendencję do pogorszenia objawów.
Rozpoznanie zespołu Brachycefalic
Jeśli podejrzewasz, że Twój pies ma zespół brachycefaliczny, ważne jest, aby zgłosić się do weterynarza w celu oceny. Personel biura weterynaryjnego poprosi o szereg pytań na temat historii i znaków twojego psa. Następnie twój lekarz weterynarii przeprowadzi badanie fizykalne.
Twój weterynarz może zdiagnozować zwężenia w trakcie egzaminu, po prostu patrząc na nozdrza. Opierając się na historii psa i słuchając oddechu, Twój weterynarz może podejrzewać wydłużone miękkie podniebienie i / lub wywinięte torebki krtaniowe. Jednak bardzo trudno jest dostrzec górne drogi oddechowe u przebudzonego psa (język jest zwykle zbyt duży, a pies rzadko pozwala na dobry wygląd). Dlatego jedynym sposobem na ostateczną diagnozę jest wykonanie badania górnych dróg oddechowych, podczas gdy pies jest pod wpływem środków uspokajających.
Podczas badania sedatywnego górnych dróg oddechowych lekarz weterynarii może poświęcić trochę czasu na przyjrzenie się miękkiemu podniebieniu i torebkom krtaniowym, aby sprawdzić, czy nie ma przeszkód w drogach oddechowych i określić stopień ich ciężkości.
Twój weterynarz może również zalecić prześwietlenie klatki piersiowej, aby ocenić drogi oddechowe, serce i płuca Twojego psa.
Twój weterynarz może skierować Cię do specjalisty weterynarii (zazwyczaj chirurga lub internisty) w celu dalszej oceny lub leczenia.
Leczenie zespołu brachycefalicznego
Jeśli Twój pies ma zespół brachycefaliczny, możesz pomóc.
- Ogranicz narażenie psa na działanie wysokiej temperatury i wilgoci. Upewnij się, że ćwiczenia nie są zbyt uciążliwe i odbywają się w pomieszczeniu lub tylko w chłodniejszych porach dnia.
- Użyj szelek zamiast obroży szyi, aby uniknąć nacisku na drogi oddechowe psa.
- Naucz swojego psa, aby panował nad sobą, zachowaj spokój i wytrenuj go, by się uspokoił. Podniecenie może pogorszyć objawy.
Ogólnie rzecz biorąc, nie ma leków uznanych za skuteczne w leczeniu zespołu brachycefalicznego.
Jeśli objawy twojego psa stają się gorsze i zaczynają wpływać na jego jakość życia, operacja jest prawdopodobnie następnym krokiem. Nieprawidłowości w drogach oddechowych powinny być leczone chirurgicznie, jeśli powodują u psa niepokój, z czasem stają się gorsze lub powodują zagrażające życiu przeszkody w drogach oddechowych.
Interwencja chirurgiczna jest jedynym sposobem na znaczące leczenie zespołu brachycefalicznego. Może być konieczne wykonanie jednej lub więcej procedur chirurgicznych.
Resekcja podniebienia miękkiego (staphylectomy): Jeśli twój pies ma podłużne miękkie podniebienie, ta procedura chirurgiczna może być zalecana. Podczas resekcji podniebienia miękkiego chirurg rozciąga nadmiar tkanki podniebienia miękkiego, a następnie operuje ją chirurgicznie za pomocą ostrza skalpela, nożyczek lub lasera CO2. Oczywiście wszystko to odbywa się w znieczuleniu ogólnym.
Krwawienie z krtani: Jeśli twój pies wyrzucił torebki krtaniowe, można je usunąć chirurgicznie. Często jest to wykonywane w tym samym czasie co resekcja miękkiego podniebienia. Chirurg może zdecydować się na pozostawienie worków na swoim miejscu i pozwolić im powrócić do normalnej pozycji teraz, gdy podniebienie zostało naprawione.
Naprawa Stenotic Nares: Operacja może korygować zwężenia. Procedura polega na chirurgicznym przekształceniu nozdrzy, aby stworzyć większy otwór, ułatwiając psu oddychanie. Nadmiar tkanki można odciąć, a pozostałą tkankę przyszyć za pomocą szwów, aby nozdrza mogły się goić w bardziej otwarty sposób. Można to również zrobić w tym samym czasie, co powyższe procedury.
Niektórzy właściciele decydują się na operację szpiegowską lub nijaką w czasie operacji górnych dróg oddechowych, szczególnie u młodszych psów. Psy z poważnym zespołem brachycefalicznym nie powinny być wykorzystywane do rozmnażania.
Po operacji pies musi być dokładnie obserwowany. Psy zazwyczaj przebywają w szpitalu od jednego do dwóch dni po operacji. Jeśli wystąpi ciężkie krwawienie lub stan zapalny, może to prowadzić do poważnego niedrożności dróg oddechowych. W najpoważniejszych przypadkach niektóre psy wymagają tymczasowej tracheostomii (rurki oddechowej umieszczonej w tchawicy za pośrednictwem szyi), aby umożliwić oddychanie, podczas gdy obrzęk ustąpi, krwawienie ustąpi, a górna droga oddechowa goi się na tyle, aby umożliwić oddechowi więcej normalnie.
Jest normalne, że psy kaszlą i krztuszą się po zabiegu, gdy dochodzi do siebie. To powinno ustąpić, jak twój pies leczy. W poważnych przypadkach pies może mieć zbyt duże uszkodzenie dróg oddechowych, a zabieg nie naprawi problemów z oddychaniem. Może to spowodować umieszczenie stałej rurki tracheostomijnej. Na szczęście ten scenariusz jest rzadkością.
Większość psów wykonuje pełny powrót do zdrowia po operacji dróg oddechowych i kontynuuje normalne życie. Może występować pewne szczątkowe chrapanie i słyszalny oddech, ale generalnie jest znacznie łagodniejszy niż wcześniej.
