Marzyłeś o szczeniaku od lat, a teraz w końcu powitałeś małego futrzaka w swoim domu. Spodziewałeś się, że poczujesz się nieco zmęczony zabawnymi wybrykami swojego szczeniaka, ale nie spodziewałeś się, że nadejdzie szczenięcy blues – uczucie smutku, niepokoju lub całkowitego przytłoczenia po przywiezieniu nowego szczeniaka do domu. Co się dzieje?
Jeśli tak się czujesz, możesz być spokojny – nie jesteś sam i nie oznacza to, że jesteś złym rodzicem. Wielu nowych rodziców szczeniąt doświadcza tych emocji, gdy dostosowują się do znaczących zmian w życiu, które przychodzą wraz z nowym szczeniakiem.
Rozmawialiśmy z rodzicami zwierząt, którzy przezwyciężyli szczenięcy blues, a także uzyskaliśmy porady od profesjonalnego trenera psów na temat pokonywania tego wczesnego wyzwania.
Czym jest szczenięcy blues?
Puppy blues odnosi się do intensywnego uczucia niepokoju i smutku, którego doświadczają niektórzy rodzice zwierząt domowych po przyniesieniu do domu nowego szczeniaka. Możesz czuć się wyczerpany, kwestionując swoje predyspozycje do bycia psim rodzicem. Emocje te zazwyczaj wynikają z dowolnej kombinacji poniższych czynników:
- Nagła odpowiedzialność związana z opieką nad szczeniakiem
- Zakłócenia rutyny i życia towarzyskiego
- Brak snu, który często towarzyszy wczesnemu szczenięctwu
- Wpływ na dom (np. pogryzione meble lub wypadki)
- Brak gotowości
- Przedłużające się szkolenie, tj. trwające dłużej lub trudniejsze niż przewidywano
- Niezrozumienie tego, czego wymaga wychowanie szczeniaka.
Ten emocjonalny spadek często pojawia się po tym, jak początkowe podekscytowanie mija, a rzeczywistość staje się rzeczywistością, jak to miało miejsce w przypadku Emily Jenkins, rodzica psa Chai. „Kiedy odebrałam Chai, czułam się taka szczęśliwa i podekscytowana, ale w ciągu następnego tygodnia zaczęłam odczuwać coraz większy niepokój i smutek” – mówi Jenkins. „Widziałam tylko wszystkie problemy, które mi sprawiała”.
Podczas gdy niektórzy nowi rodzice czworonogów mogą być zachwyceni od samego początku, szczenięcy smutek jest powszechną i normalną reakcją na dużą zmianę w życiu. Nie oznacza to, że zawodzisz jako rodzic zwierzęcia i możesz być pewien, że nadal będziesz w stanie zbudować niesamowitą relację ze swoim psem.
Jak długo trwa szczenięcy smutek?
Jak wyjaśnia Alexandra Bassett, CPDT-KA, właścicielka Dog Savvy, czas trwania „szczenięcego bluesa” jest różny dla każdego i może zależeć od różnych czynników, takich jak temperament szczeniaka, ilość wsparcia, harmonogram i to, czy szczeniak ma wyraźne problemy behawioralne, takie jak lęk separacyjny i nadmierne szczekanie.
Marzyłeś o szczeniaku od lat, a teraz w końcu powitałeś małego futrzaka w swoim domu. Spodziewałeś się, że poczujesz się nieco zmęczony zabawnymi wybrykami swojego szczeniaka, ale nie spodziewałeś się, że nadejdzie szczenięcy blues – uczucie smutku, niepokoju lub całkowitego przytłoczenia po przywiezieniu nowego szczeniaka do domu. Co się dzieje?
Jeśli tak się czujesz, możesz być spokojny – nie jesteś sam i nie oznacza to, że jesteś złym rodzicem. Wielu nowych rodziców szczeniąt doświadcza tych emocji, gdy dostosowują się do znaczących zmian w życiu, które przychodzą wraz z nowym szczeniakiem.
Rozmawialiśmy z rodzicami zwierząt, którzy przezwyciężyli szczenięcy blues, a także uzyskaliśmy porady od profesjonalnego trenera psów na temat pokonywania tego wczesnego wyzwania.
Czym jest szczenięcy blues?
Puppy blues odnosi się do intensywnego uczucia niepokoju i smutku, którego doświadczają niektórzy rodzice zwierząt domowych po przyniesieniu do domu nowego szczeniaka. Możesz czuć się wyczerpany, kwestionując swoje predyspozycje do bycia psim rodzicem. Emocje te zazwyczaj wynikają z dowolnej kombinacji poniższych czynników:
Nagła odpowiedzialność związana z opieką nad szczeniakiem
Zakłócenia rutyny i życia towarzyskiego
Brak snu, który często towarzyszy wczesnemu szczenięctwu
Wpływ na dom (np. pogryzione meble lub wypadki)
Brak gotowości
Przedłużające się szkolenie, tj. trwające dłużej lub trudniejsze niż przewidywano
Niezrozumienie tego, czego wymaga wychowanie szczeniaka.
Ten emocjonalny spadek często pojawia się po tym, jak początkowe podekscytowanie mija, a rzeczywistość staje się rzeczywistością, jak to miało miejsce w przypadku Emily Jenkins, rodzica psa Chai. „Kiedy odebrałam Chai, czułam się taka szczęśliwa i podekscytowana, ale w ciągu następnego tygodnia zaczęłam odczuwać coraz większy niepokój i smutek” – mówi Jenkins. „Widziałam tylko wszystkie problemy, które mi sprawiała”.
Podczas gdy niektórzy nowi rodzice czworonogów mogą być zachwyceni od samego początku, szczenięcy smutek jest powszechną i normalną reakcją na dużą zmianę w życiu. Nie oznacza to, że zawodzisz jako rodzic zwierzęcia i możesz być pewien, że nadal będziesz w stanie zbudować niesamowitą relację ze swoim psem.
Jak długo trwa szczenięcy smutek?
Jak wyjaśnia Alexandra Bassett, CPDT-KA, właścicielka Dog Savvy, czas trwania „szczenięcego bluesa” jest różny dla każdego i może zależeć od różnych czynników, takich jak temperament szczeniaka, ilość wsparcia, harmonogram i to, czy szczeniak ma wyraźne problemy behawioralne, takie jak lęk separacyjny i nadmierne szczekanie.
W ciągu pierwszych kilku tygodni wyczerpanie spowodowane nieprzespanymi nocami, ciągłym monitorowaniem, frustracją związaną ze szkoleniem i presją, aby wszystko było w porządku, może sprawiać wrażenie, że blues nigdy się nie skończy. Jednak w miarę jak szczeniak rośnie, uczy się, łagodnieje i zaczyna reagować na szkolenie, życie zwykle staje się znacznie łatwiejsze.
Dla Lenoxa Soto, psiego rodzica Spotty’ego, szczenięcy blues był krótki.
„Przez pierwsze kilka tygodni czułem się przytłoczony i niespokojny z powodu dodatkowej pracy i konieczności ciągłego pilnowania, aby nie sprawiał kłopotów” – mówi. „Było kilka dni, w których kwestionowałem swoją decyzję, ale dość szybko odnalazłem swój nowy rytm i teraz jest moim najlepszym kumplem”.
W przypadku Jenkinsa znalezienie równowagi zajęło nieco więcej czasu. „Dostałam Chai, gdy miała dwa miesiące i dopiero gdy skończyła siedem miesięcy, zaczęłam ją lubić i nie żałować swojej decyzji” – mówi. „Gdy stała się nieco bardziej dojrzała i ustatkowana, mniej się denerwowałam i mogłam bardziej cieszyć się jej towarzystwem”.
Wskazówki dotyczące radzenia sobie ze szczenięcym bluesem
Jeśli przechodzisz przez szczenięcego bluesa, dobrą wiadomością jest to, że istnieją kroki, które możesz podjąć, aby poprawić swoją sytuację, a co za tym idzie, uczucie niepokoju i smutku. Oto kilka wskazówek, które pomogą ci poradzić sobie z tym wyzwaniem:
Rozpocznij szkolenie od razu
Kuszące jest, aby poczekać i pozwolić szczeniakowi zadomowić się przed rozpoczęciem szkolenia, ale wczesne rozpoczęcie może mieć duże znaczenie. Szczenięta są jak gąbki, a im szybciej wprowadzisz podstawowe komendy i granice, tym szybciej się nauczą.
Rozpoczęcie szkolenia od razu przygotowuje grunt pod dobre zachowanie i pomaga zapobiegać zakorzenianiu się złych nawyków. Niezależnie od tego, czy pracujesz nad treningiem w klatce, treningiem nocnika, uczeniem go, aby nie wskakiwał na meble (lub ich nie gryzł), czy też prostymi poleceniami, takimi jak „siad” i „zostań”, natychmiastowe ustalenie oczekiwań pomaga szczeniakowi zrozumieć, co jest dozwolone, ułatwiając życie wam obojgu. Ponadto szkolenie jest świetną okazją do nawiązania więzi z nowym szczeniakiem!
A jeśli nie chcesz zajmować się szkoleniem samodzielnie, zajęcia dla szczeniąt są świetną alternatywą.
„Zajęcia dla szczeniąt były przełomem zarówno dla Chai, jak i dla mnie” – mówi Jenkins. „Chai zdobyła ważne umiejętności, a ja zawsze wychodziłam z zajęć z poczuciem większej pewności siebie i kontroli jako rodzic zwierzęcia”.
Trzymaj się rutyny
„Tworzenie dobrych nawyków zaczyna się od ustalenia rutyny, aby szczeniak wiedział, czego się spodziewać każdego dnia” – mówi Bassett. Może to pomóc ci poczuć większą kontrolę i zachęcić szczeniaka do dostosowania się do rytmu twojego codziennego życia.
Marzyłeś o szczeniaku od lat, a teraz w końcu powitałeś małego futrzaka w swoim domu. Spodziewałeś się, że poczujesz się nieco zmęczony zabawnymi wybrykami swojego szczeniaka, ale nie spodziewałeś się, że nadejdzie szczenięcy blues – uczucie smutku, niepokoju lub całkowitego przytłoczenia po przywiezieniu nowego szczeniaka do domu. Co się dzieje?
Jeśli tak się czujesz, możesz być spokojny – nie jesteś sam i nie oznacza to, że jesteś złym rodzicem. Wielu nowych rodziców szczeniąt doświadcza tych emocji, gdy dostosowują się do znaczących zmian w życiu, które przychodzą wraz z nowym szczeniakiem.
