Psy są uważane za szczenięta od urodzenia do pierwszego roku życia i przechodzą przez kilka etapów szczeniąt i okresów rozwojowych. Nowonarodzone szczenię nie wygląda jak pies i przechodzi przez różne etapy rozwoju szczenięcia przez pierwsze dwanaście tygodni. Jednak każdy pies rozwija się inaczej, z mniejszymi psami, które mają tendencję do dojrzewania wcześniej i niektóre duże rasy nie są dojrzałe fizycznie przed ukończeniem dwóch lat.
Tempo rozwoju szczeniąt również różni się w zależności od rasy. Na przykład szczenięta Cocker Spaniel otwierają oczy szybciej niż szczenięta rasy Fox Terrier, a szczeniaki Basenji rozwijają zęby wcześniej niż szczenięta Shetland Sheepdog. Jednak bez względu na rasę, wszystkie szczenięta rodzą się całkowicie zależne od psa momma, technicznie zwanego suką.
1:20
Obejrzyj teraz: wszystko, co musisz wiedzieć o szczeniętach
Noworodki
Po narodzinach szczenięta są ślepe, głuche i bezzębne, nie są w stanie regulować temperatury ciała, a nawet samodzielnie oddawać mocz lub wypróżniać. Szczenięta zależą od swojej matki i rodzeństwa z prośbą o ciepło, skulone w przytulnych stertach w celu zachowania temperatury ciała. Szczeniak oddzielony od tego ciepłego futrzanego gniazda może szybko umrzeć z powodu obniżonej temperatury ciała. Zimne, samotne szczenięta płaczą głośno, by ostrzec mamę o swoich kłopotach.
Szczenięta po raz pierwszy doświadczają uczucia głaskania, gdy są myte przez głaskanie ich matki. Suka oblizuje swoje dzieci, aby utrzymać je i gniazdo w czystości, a także stymulować je do wypróżniania i oddawania moczu.
Nowonarodzone szczenięta różnią się wielkością w zależności od rasy; Maleńkie psy, takie jak Chihuahua, produkują szczenięta o długości około 4 cali, a noworodki rasy gigantyczne, takie jak szczenięta z Great Dane, mogą być dwa razy większe.
Okres noworodkowy: narodziny do dwóch tygodni
Przez pierwsze dwa tygodnie życia szczenięta śpią prawie 90 procent czasu, spędzając śpiącą opiekę. Całą ich energię przeznacza się na wzrost, a masa urodzeniowa podwaja się w pierwszym tygodniu.
Noworodki nie są w stanie utrzymać swojej wagi i czołgać się ruchami swoich przednich nóg. Ograniczona lokomocja zapewnia ćwiczenie, które rozwija mięśnie i koordynację, a wkrótce szczenięta czołgają się wokół siebie i swojej matki.
Od urodzenia szczenięta mogą korzystać ze zmysłu węchu i dotyku, co pomaga im zakorzenić się w gnieździe i odnaleźć piersi oznaczone przez ich matki. Pierwsze mleko, które produkuje matka, nazywa się siarą. Jest bogaty w przeciwciała, które zapewniają bierną odporność i pomagają chronić dzieci przed chorobą w tych wczesnych tygodniach życia.
Okres przejściowy: Tydzień dwudziesty czwarty
Drugi tydzień życia przynosi wielkie zmiany dla szczeniaka. Uszy i oczy zamknięte od urodzenia zaczynają się otwierać w tym okresie, uszy około dwóch tygodni i powieki od dziesięciu do 16 dni. To daje futrzanym dzieciom nowy sens ich świata. Uczą się, jak wyglądają i brzmią ich matka i inne psy, i zaczynają poszerzać swoje słownictwo, od chrząknięć i miauczenia po wrzaski, skowyt i szczekanie. Szczenięta zwykle stoją przed 15 dniem i pierwszy chwiejny spacer do 21 dnia.
W wieku trzech tygodni, rozwój szczeniąt postępuje od okresu noworodkowego do okresu przejściowego. Jest to czas szybkiego rozwoju fizycznego i sensorycznego, podczas którego szczenięta odchodzą od całkowitej zależności od Mamy do odrobiny niezależności. Zaczynają bawić się z rodzącymi miotami, uczyć się o swoim środowisku i psim społeczeństwie, a następnie próbować jedzenia z miski mamy. Szczenięce zęby zaczynają się wybrzuszać, aż wszystkie zęby dziecka będą miały około pięciu do sześciu tygodni życia. Szczenięta mogą kontrolować swoją potrzebę nocnika w tym wieku i zaczynają oddalać się od sypialni, aby je wyeliminować.
Okres socjalizacji: od czwartego do dwunastego tygodnia
Po etapie przejściowym szczenięta wkraczają w okres socjalizacji pod koniec trzeciego tygodnia życia; trwa to do około tygodnia 10. Właśnie w tym okresie socjalizacji wzrasta interakcja z innymi, a szczenięta tworzą przywiązania, które będą pamiętać resztę życia.
Począwszy od czwartego tygodnia życia, produkcja mleka matki zaczyna zwalniać wraz ze wzrostem zapotrzebowania na energię szczeniąt. W miarę jak matka karmi swoje niemowlęta od karmienia piersią, zaczynają one na poważnie pobierać pokarmy stałe.
Najbardziej krytyczny okres – od sześciu do ośmiu tygodni – to moment, w którym szczenięta najłatwiej uczą się akceptować innych jako część rodziny. Stymulacja środowiska wpływa na tempo rozwoju umysłowego szczeniąt w tym czasie. Fale mózgowe szczeniaka wyglądają jak dorosłe psy około 50. dnia, ale nie jest on jeszcze zaprogramowany – to jest twoja praca i praca jego mamy i rodzeństwa. Odsadzanie zwykle kończy się w ósmym tygodniu.
Tydzień ósmej do dwunastej
W tym czasie szczenięta często przechodzą okres „strachu”. Zamiast z ciekawością spotykać nowych lub znajomych ludzi i przedmioty, reagują ze strachem. Wszystko, co przeraża ich w tym wieku, może mieć trwały wpływ, więc należy się upewnić, że dziecko nie jest nadmiernie pobudzone zbyt wieloma zmianami lub wyzwaniami naraz. To nie znaczy, że twój szczeniak wyrośnie na przestraszonego kota; to po prostu normalna część rozwoju, w której młode uczą się być ostrożniejsze. Ostrożna socjalizacja w tym okresie pomaga przeciwdziałać reakcjom na strach.
Szczenięta mogą być umieszczane w nowych domach, gdy same dobrze się odżywiają. Będą jednak lepiej przystosowane i będą lepiej wychowywać się, przebywając i wchodząc w interakcje z miotami i mamą, dopóki nie osiągną co najmniej ośmiu tygodni – na ogół jest lepiej. Interakcja z rodzeństwem i mamą pomagają uczyć gryzienia, jak rozumieć i reagować na normalną komunikację psów i ich miejsce w psim społeczeństwie. Szczenięta mają tendencję do łatwiejszego przechodzenia z jednego środowiska do drugiego w tym wieku.
Twój szczeniak ma jeszcze wiele do zrobienia. Nie będzie uważany za dorosłego, dopóki nie przejdzie przez kilka kolejnych okresów rozwojowych i osiągnie wiek od jednego do dwóch lat.
Edytowane przez: Margaret Jones Davis
