Szkocki deerhound jest wysportowaną, odważną i lojalną rasą psów. Stosunkowo duży rozmiar, pies jelenia jest długi i chudy, z sylwetką podobną do charta. Rasa ta jest znana jako „Królewski pies Szkocji” i została kiedyś opisana przez pisarza Sir Waltera Scotta jako „Najdoskonalsze stworzenie Nieba”. Miłośnicy jeleni potrafią powiedzieć, jak piękne i satysfakcjonujące jest posiadanie psa jelenia.
Są naprawdę wspaniałymi towarzyszami.
Przegląd ras
- Grupa: Pies gończy
- Rozmiar: waga od 75 do 110 funtów, wysokość od 28 do 32 cali
- Płaszcz i kolor: płaszcz Wiry w różnych odcieniach szarego, płowego lub pręgowanego
- Żywotność: od 8 do 11 lat
Charakterystyka Scottish Deerhound
| Poziom uczucia | Wysoki |
| Życzliwość | Wysoki |
| Przyjazne dla dzieci | Średni |
| Przyjazny zwierzętom | Niska |
| Ćwiczenia | Wysoki |
| Figlarność | Wysoki |
| Poziom energii | Średni |
| Trainability | Średni |
| Inteligencja | Średni |
| Tendency to Bark | Niska |
| Ilość zrzucania | Wysoki |
Historia szkockiego jelenia
Szkocki deerhound pochodzi z Szkocji i wywodzi się z XVI wieku. Uważa się, że rasa ta istniała przed 16 stuleciem, ale miała wiele różnych nazw, w tym irlandzkiego psa wilka, szkockiego chartów, szorstkiego charta i górskiego jelenia. Ostatecznie rasa została nazwana ze względu na umiejętną umiejętność polowania na jelenie.
Szkocki deerhound został wysoko oceniony za swoje umiejętności i piękno.
W rzeczywistości podczas Wieku Rycerskiego nikt o rangi niższej niż hrabia nie mógł posiadać jelenia. Pomimo swojej wartości rasa była bliska wymierania w połowie do końca XVIII wieku wraz z upadkiem szkockiej szlachty po bitwie pod Culloden i buntem jakobitów, ale została uratowana przez entuzjastów Archibalda i Duncana McNeilla.
Ponownie stały się rzadkie po I wojnie światowej z powodu rozpadu wielkich majątków.
Szkocki pies gończy przybył do Stanów Zjednoczonych pod koniec XIX wieku i został przyjęty do grupy American Kennel Club (AKC) Hound w 1886 roku. Dzisiaj, jelonek pozostaje stosunkowo rzadką rasą o wysokiej wartości.
Scottish Deerhound Care
Szkocki deerhound ma szorstki i żylasty płaszcz, który ma od 3 do 4 cali długości i wymaga jedynie podstawowego pielęgnacji. Cotygodniowy raz z grubszą szczotką i / lub grzebieniem powinien wystarczyć, aby wygląd był jak najlepszy dla psa jelenia. Rasa rzuca w dość niskim tempie, a jeszcze mniej przy regularnym szczotkowaniu. Twój deerhound powinien potrzebować tylko okazjonalnej kąpieli w zależności od zapachu lub brudnej sierści.
Choć szkockie jelenie są doskonałymi sportowcami, mogą stać się leniwymi dorosłymi. Uwielbiają biegać i grać na świeżym powietrzu, ale mogą chodzić po pomieszczeniu. Jednak codzienne ćwiczenia są niezbędne, aby utrzymać motywację psa i jego kondycję. Będziesz musiał chodzić swojego jelenia na smyczy, ponieważ ta rasa będzie ścigać wszystko, co się rusza. Może to być również trudne, ponieważ będą się zacinać, gdy znajdą się na smyczy i mogą zmywać cię z nóg ze względu na ich rozmiar. Dzieci nie powinny chodzić tej rasy na smyczy, ponieważ nie będą w stanie kontrolować takich epizodów.
Odpowiednie szkolenie i socjalizacja są ważne dla psów. Na szczęście mają tendencję do nauki. Jest to inteligentna rasa, ale często ma krótki czas koncentracji. Podczas treningu ważne jest, aby odkryć, co motywuje twojego jelenia, ponieważ może to być dla niektórych wyzwaniem.
Podobnie jak inne chartowce, jelonek jest łatwo stymulowany przez wzrokową zdobycz i ma tendencję do prowadzenia dużej ofiary. Koty i inne małe zwierzęta mogą sprowokować swój drapieżny instynkt, dopóki nie dowiedzą się, że zwierzę jest członkiem rodziny. Podnoszenie jelenia wokół małych zwierząt może pomóc nauczyć psa, że nie jest on ofiarą. Jednak możesz nigdy nie czuć się komfortowo, pozostawiając swojego psa bez opieki w pobliżu małych zwierząt. Lubią towarzystwo innych dużych psów, zwłaszcza innego psa jelenia.
Scottish Deerhounds są bardzo lojalni i bardzo serdeczni w stosunku do swoich rodzin i zazwyczaj wolą nie zostawiać samych w spokoju.
Są rzadko agresywne i dobrze reagują na nieznajomych. To zdecydowanie nie jest pies stróżujący. Większość jelonków dobrze sobie poradzi z dziećmi, gdy są odpowiednio uspołecznione, ale jako duży pies nie powinny pozostawać bez nadzoru w pobliżu małych dzieci.
Deerhounds są ciche i leniwe w środku, ale nie są dobrze dostosowane do mieszkania, ponieważ potrzebują podwórka i pokoju do codziennych wędrówek. Starty muszą być bezpiecznie ogrodzone, ponieważ będą próbowały realizować wszystko, co dzieje się poza ogrodzeniem. Elektroniczne ogrodzenia ich nie powstrzymają.
Typowe problemy zdrowotne
Podobnie jak w przypadku innych chartów, rasa ta jest wrażliwa na znieczulenie i nie może otrzymać zwykłej dawki. Pamiętaj, aby przedyskutować to ze swoim lekarzem weterynarii przed zabiegami wymagającymi znieczulenia. Są również podatne na rozszerzoną kardiomiopatię, powiększone serce, które prowadzi do nieprawidłowego rytmu serca i niewydolności serca.
Odpowiedzialni hodowcy starają się utrzymać najwyższe standardy hodowlane ustalone przez kluby hodowlane, takie jak AKC. Psy wyhodowane według tych standardów rzadziej dziedziczą warunki zdrowotne. Jednak w rasie mogą wystąpić pewne dziedziczne problemy zdrowotne. Oto kilka warunków, o których należy pamiętać:
- Osteosarcoma: Agresywne nowotwory kości, które mogą wymagać amputacji i chemioterapii
- Niedobór czynnika VII: dziedziczny brak czynnika krzepliwości krwi
- Cystinuria: tworzenie kamieni nerkowych i pęcherza moczowego
- Dysplazja stawu biodrowego
- Dylatacja żołądka-volvulus: Wzdęcia i skręcenie żołądka
Dieta i odżywianie
Deerhounds potrzebują około 3-4 filiżanek suchego jedzenia każdego dnia, które należy podzielić na dwa posiłki. Są skłonni do wzdęcia, a jeśli łykają swoje jedzenie lub jedzą za dużo w jednym czasie, ryzykują ten stan. Kiedy nadęty żołądek ulega skręcie, jest to nagły wypadek medyczny.
Monitoruj wagę swojego psa, aby zapobiec otyłości. Potrzeby psa zmieniają się wraz z wiekiem i powinieneś omówić odpowiednie harmonogramy karmienia, ilość jedzenia, rodzaj jedzenia i ćwiczenia z weterynarzem.
Więcej ras psów i dalsze badania
Zanim zdecydujesz, czy szkocki pies gończy jest dla ciebie odpowiednim psem, zrób wiele badań.
Porozmawiaj z innymi szkockimi właścicielami jeleni, renomowanymi hodowcami i grupami ratowniczymi, aby dowiedzieć się więcej.
Jeśli interesujesz się podobnymi rasami, spójrz na te, aby porównać za i przeciw.
- Profil rasy greyhound
- Profil rasy Whippet
- Profil rasy Redbone Coonhound
Istnieje wiele ras psów do zbadania. Przy odrobinie badań możesz znaleźć właściwą, aby zabrać ją do domu.
