Hackamore to uzdy bez problemu. Mechaniczny hackamore to bezkształtna uzda z trzonkami. Bezgałęziowa uzda bez goleni nazywa się ciągnięciem bocznym. Te hackamore są czasem widoczne na szlaku, w pierścieniu skoczka, a także w grach typu western speed, takich jak wyścigi beczkowe.
Trzonki na mechanicznym hackamore zapewniają dźwignię, tak jak robią to trzonki na krawężniku. Zamiast nacisku stosowanego wewnątrz jamy ustnej hackamore wywiera nacisk na nos i inne punkty głowy. Kiedy cugle są wyciągane, korona wędzidełka zostaje pociągnięta do dołu, a nosek jest naciągnięty na nos konia, a pasek podbródka wywiera nacisk na podbródek w sposób podobny do działania koronki.
Nasilenie hackamore zależy od materiałów, z których jest wykonana i od długości trzonków. Im dłuższe są trzonki, tym bardziej można zastosować dźwignię do głowy i twarzy konia. Longshanks zwiększają akcję krawężnika. Zaokrąglony nosek wykonany ze sztywnej liny lasso lub plecionej skóry wokół sztywnego sznurka będzie wywierał ostrzejszy nacisk na nos konia niż płaski, szeroki nos. Łańcuch pod brodą będzie ostrzejszy niż skórzany pasek pod brodą. Pociągnięcie za lejce spowoduje, że nosek i pasek podbródka będą bliżej siebie, ściskając szczękę.
Czy hackamore są lepsze dla koni?
Hackamore nie są bardziej humanitarni, ponieważ nie ma ich w ustach. W rzeczywistości hackamore mogą być bardzo ostre, powodując silny ból wrażliwej twarzy konia. Shanks na niektórych hackamores może mieć ponad 8 cali długości (20 cm). Dzięki sile dźwigni możliwe jest uszkodzenie twarzy konia. Ważne jest, aby dopasować końcówkę hackamore wystarczająco wysoko, aby znajdowała się nad chrząstką nosa. W ten sposób siedzi na kości, a raczej na miękkiej chrząstce.
Mechaniczny hackamore nie jest zalecany do treningu konia. Działanie jest zbyt surowe, niedokładne, a koń musi zrozumieć, w jaki sposób powstrzymać łeb i zatrzymać się na luźnej lince z lekkim dotknięciem. Bardzo trudno jest nauczyć konia wygięcia lub zginania, ponieważ nie jest możliwe bezpośrednie sterowanie mechanicznym hackamore. Nie jest też dobrym pomysłem, aby nowy jeździec o niestabilnych rękach jeździł mechanicznym hackamore. Początkujący jeźdźcy z tendencją do trzymania wodze w celu zachowania równowagi mogą przypadkowo pociągnąć za końską twarz, powodując ból i dezorientację.
Główną zaletą używania mechanicznego hackamore jest to, że poprzez dźwignię, trudny do zatrzymania koń może zostać zatrzymany przy minimalnym kontakcie na wodzy. Chociaż te pomoce mogą wyglądać atrakcyjnie, jako szybka odpowiedź na nauczanie konia „whoa”, mogą również powodować problemy, takie jak rzucanie głową, wysoki przewóz głowy lub nadmierne obciążenie oraz potencjalne uszkodzenia twarzy. Jeźdźcy tropiący, którzy szukają uzdy, która pozwala końowi jeść i pić na szlaku, mogą rozważyć użycie bezzałogowego uzdę, bosal lub bocznego pociągnięcia. Bity lub hakery z długimi grzbietami nie nadają się do jazdy po szlakach, ponieważ trzonki mogą łapać gałązki i sprzęt. Jeśli jeździec uważa, że mechaniczny hackamore jest właściwym wyborem, użyj jednego z krótkimi uchwytami i płaskim, miękkim nosem. W ten sposób koń jest mniej podatny na przypadkowe zranienie przez zahaczenie lub uderzenie w trzon.
