Kiedy koralowce tracą swój kolor, znany jest jako „wybielanie koralowców”. Wybielanie koralowe stało się problemem, kiedy po raz pierwszy zaobserwowano je na rafach koralowych na południowym Pacyfiku w latach 90-tych. Wybielanie koralowe występuje również w akwariach z rafami morskimi. Czym dokładnie jest bielenie koralowców?
Struktura szkieletowa twardych koralowców jest zwykle biała, ale z powodu alg zooksantelli, które są malutkimi roślinami zwanymi dinoflagellates (jednokomórkowe mikroskopijne organizmy należące do Protista królestwo), które znajdują się w miękkich tkankach koralowców, mają kolor. Te mikroalgi są fotosyntetyczne, a ich związek z niektórymi koralowcami, a także z innymi organizmami morskimi, takimi jak małże Tridacnid, ślimaki nagoskrzelne, niektóre gąbki, a nawet jellyfishes, jest przykładem endosymbiozy (symbioza – wspólne życie dwóch odmiennych organizmów we wzajemnym korzystny związek, endo – wewnątrz).
W ciągu dnia zooksantelle zbierają fotosyntezę. Polipy koralowe czerpią korzyści z fotosyntatu (produktu fotosyntezy), a z kolei algi czerpią korzyści z produkowanych przez siebie odpadów azotu, fosforu i dwutlenku węgla, które muszą rosnąć. Nocą polipy żywią się planktonem, chwytając je mackami.
Jeśli szybkość produkcji fotosyntetycznej jest zbyt wysoka, koralowce mają zdolność kontrolowania ilości zooxanthellae w swoich tkankach poprzez wydalanie; nazywane jest to bieleniem koralowców, co jest normalne. Jednakże, gdy koralowce są nieswoiście obciążone, powoduje to, że wypychają więcej zooxanthellae niż jest to konieczne, a zatem utrata koloru wynika z wydalenia zbyt dużej ilości zooxanthellae i / lub stężenie fotosyntetycznych pigmentów w tych organizmach jest zmniejszone. Chociaż długotrwałe bielenie może powodować częściową lub całkowitą śmierć kolonii koralowych, jeśli sytuacja nie jest zbyt ostra, a stresujące warunki ulegają zmianie, możliwe jest, że dotknięte kolonie odzyskają swoje symbiotyczne mikroalgi i zaczną ponownie rosnąć.
Ponieważ wydaje się, że stres jest kluczem do wystąpienia tego problemu, zastanówmy się, jakie zdarzenia są przyczyną wybielania raf koralowych na całym świecie.
- Efekty zdarzeń El Niño i La Niña.
- Globalne ocieplenie, czyli „zmiany klimatyczne” atmosfery ziemskiej spowodowane emisją gazów cieplarnianych, która ma korelować ze zwiększonym huraganem, tornadem, powodzią, piaskiem i innymi rodzajami burz, wzrostem poziomu mórz i tak dalej.
Jaki wpływ mogą mieć te wydarzenia na ekosystemy morskie?
- Zmiana prądów oceanicznych, która dotyczy zmian w populacji fitoplanktonu i zooplanktonu, a także ilości innych składników odżywczych obecnych w wodzie.
- Zwiększenie / obniżenie temperatury wody.
- Zwiększenie / zmniejszenie zasolenia wody.
- Zwiększenie / obniżenie temperatury powietrza.
- Gromadzenie się dwutlenku węgla i gazów metanowych.
- Narażenie na zwiększone promieniowanie ultrafioletowe.
- Narażenie na wysokie poziomy oświetlenia.
- Zwiększona lub wysoka turbulencja wody.
- Zmniejszenie poziomu światła.
- Sedymentacja, która wiąże się ze spadkiem poziomów światła, a także uduszeniem bezcielesnego życia morskiego.
- Zanieczyszczenia, które nie są ograniczone do osadzania się osadów z erozji gleby, substancji chemicznych takich jak azotyn, azotan, amoniak, fosforan, jak również inne szkodliwe zanieczyszczenia do morza poprzez spływające rzeki i rury spustowe.
Czy któryś z tych warunków brzmi znajomo? Oni powinni. Są to standardowe czynniki stresogenne, o które należy uważać podczas akwarium ze słoną wodą lub zbiornika rafy! Jeśli masz problemy z koraliami, które powodują blaknięcie lub utratę koloru, nawet jeśli uważasz, że zapewniasz im odpowiednie środowisko i właściwą opiekę, powinieneś ocenić i wziąć pod uwagę powyższe punkty jako prawdopodobne przyczyny. Możliwe, że przyczyną infekcji bakteryjnej może być również czynnik bakteryjny.
