Jeśli chodzi o zwierzęta domowe, określenie „kondycja” zwykle odnosi się do tego, czy zwierzę jest zbyt chude, za grube, czy w dobrym stanie. Jest to pomiar nieprecyzyjny, ale z doświadczeniem ocena kondycji ciała pomoże utrzymać zwierzę w zdrowiu, umożliwiając wykrycie zmian masy ciała, które mogą wskazywać na problem. Utrata masy ciała lub stan niedowagi może wskazywać na problem zdrowotny. Odwrotnie, powinno się zarządzać przyrostem masy ciała, aby zapobiec otyłości i związanym z tym problemom zdrowotnym. U niektórych zwierząt domowych dość łatwo jest ocenić stan ciała wzrokowo i dotykowo, ale u ptaków częstym ważeniem jest najlepszy sposób monitorowania ich stanu.
Ważenie ptaków
Najlepiej jest uzyskać dobrą skalę (np. Skalę ptaka, skalę pocztową lub inną skalę ważącą w gramach) i okresowo monitorować wagę swojego ptaka. Ptaki są ekspertami w ukrywaniu oznak choroby, więc zauważanie utraty wagi jest często najlepszym sposobem wczesnego wykrycia potencjalnego problemu zdrowotnego. Eksperci zalecają codzienne ważenie papug, a starsze papugi powinny być ważone przynajmniej raz lub dwa razy w tygodniu. Zachowaj dobre dane na temat masy Twojego ptaka, aby szybko zauważyć trendy. 5-procentowa utrata wagi jest bardzo poważna dla twojego ptaka i zostanie wykryta tylko przez regularne ważenie twojego ptaka.
Czuję Kość Keel
Jest to bardzo nieprecyzyjne i zdecydowanie nie jest najlepszym sposobem monitorowania stanu twojego ptaka w czasie. Wybierając nowego ptaka, jest to dobry, szybki sposób oceny kondycji ciała i uniknięcia niedowagi (i prawdopodobnie chorych) ptaków. Stępka to długa, cienka, płaska kość, która wystaje pod kątem prostym ze ściany klatki piersiowej (mostka) ptaka. Mięśnie przyczepiają się do każdej strony kości stępu, a krawędź kości może być zwykle wyczuwalna w linii środkowej ptaka od klatki piersiowej do brzucha.
Aby poczuć kila, przytrzymaj ptaka na plecach i poczuj kila na linii środkowej klatki piersiowej i brzuchu kilkoma palcami. Stępka biegnie wzdłuż klatki piersiowej i brzucha i najlepiej jest czuć się na wysokości kilu, delikatnie przesuwając palcami na boki nad kilem.
Normalnie czujesz krawędź kości, ale jest ona mniej więcej równa mięśniom klatki piersiowej ptaka, więc nie jest zbyt wyraźna. W chudym (niedowagą) ptaku kość stępki jest bardzo widoczna, a krawędź kości jest bardzo ostra. U otyłych ptaków bardzo trudno jest wyczuć kil (często jest tam tylko rowek, w którym zwykle czułby się kil). Nowo odsadzone ptaki często są trochę po stronie chudej, ale najlepiej, jeśli chcesz, aby ptak był w dobrym stanie – gdzie łatwo wyczuwa się kil, ale nie jest zbyt wyblakły.
