Birmańskie koty są średniej wielkości kotami o mocnych, muskularnych ciałach, zaokrąglonych głowach i wyrazistych złotych oczach. Te czułe i kochające kotki zostały zaproponowane CFA jako nowa rasa w 1934 roku i zostały przyjęte do rejestracji w 1936 r. Birmańczycy i Birmańczycy europejscy to dwa rodzaje tej rasy uznane przez Cat Fanciers ’Association (CFA). Rada Prezesów Cat Fancy (GCCF), która ustala standardy dla kotów w Wielkiej Brytanii, uznała Birmańczyków w 1952 roku. Międzynarodowe Stowarzyszenie Kotów (TICA), organizacja zajmująca się prowadzeniem rejestrów genetycznych dla kotów, zaakceptowała rasę w 1979.
Przegląd rasy
- Rozmiar
- Waga: Mężczyźni zazwyczaj ważą około 11 do 14 funtów, a samice waha się od sześciu do dziewięciu funtów.
- Wysokość: 10 do 12 cali
- Płaszcz i kolory: Sable, szampan, platyna i niebieski, ale jak wspomniano poniżej, kilka organizacji rozpoznaje szeroką gamę kolorów.
- Długość życia: Od 16 do 18 lat
CFA rozpoznaje cztery kolory: sobolowy, bogaty ciemnobrązowy; szampan, ciepły beż; platyna, jasnoszara z płowym odcieniem; i niebieski, średni szary z płowym odcieniem. GCCF potwierdza 10 kolorów: brązowy, niebieski, czekoladowy, liliowy, czerwony, kremowy, brązowy szylkret, niebieski szylkret, czekoladowy szylkret i liliowy szylkret, z dodatkowymi kolorami nosa i ochraniaczy łap. TICA zauważa różnorodne kolory: bogaty, ciemny sobolowy brąz; średni, ciepły niebieski; ciepła, miodowo-beżowa czekolada z różowymi lub płowymi odcieniami; bzu o tonacji od jasnego różowawo-szarego do srebrzystej platyny z różowymi odcieniami; czerwienie jasnej, złotej moreli z melonowo-pomarańczowymi nutami; bogate, ciepłe głębokie kremy z nutą moreli; i miękkie mieszanie się czerwieni lub kremu z sobolą, czekoladą, błękitem lub bzem w skorupach żółwi. Ich płaszcze są krótkie, cienkie i jedwabiste i wymagają minimalnej pielęgnacji.
Charakterystyka birmańskiego kota
| Poziom uczucia | Wysoki |
| Życzliwość | Wysoki |
| Przyjazne dla dzieci | Wysoki |
| Przyjazny zwierzętom | Wysoki |
| Zapotrzebowanie na ćwiczenia | Wysoki |
| Figlarność | Wysoki |
| Poziom energii | Wysoki |
| Trenowalność | Wysoki |
| Inteligencja | Wysoki |
| Tendencja do zwymiotowania | Średni |
| Rozsiewanie światła | Niska |
Historia birmańskiego kota
Wszystkie źródła zgadzają się, że „matką założycielką” rasy birmańskiej był Wong Mau, kot, który został przywieziony do Ameryki z Birmy przez marynarza w 1930 roku i przekazany dr Josephowi G. Thompsonowi z San Francisco. W Birmie legenda głosi, że koty tej rasy były postrzegane jako święte i obchodzone w świątyniach i klasztorach. Zostały odkryte w Anglii pod koniec XIX wieku, ale nie były tak popularne jak syjamskie. Według GCCF „rasa stopniowo wymarła w Anglii i Europie. Został on odrodzony w 1930 r. Za pomocą pierwszego prawdziwego Birmańczyka i mówi się, że wojenna morska podróż trzech birmańskich kotów z Birmy do Ameryki w latach 40. XX wieku trwała pięć miesięcy, podczas których przetrwały ataki bombowców. ”
Wong Mau został opisany jako brązowy orzech z ciemniejszymi punktami, mający bardziej zwarte ciało niż syjamski i posiadający krótszy ogon. Jej wyjątkowy wygląd doprowadził dr Thompsona do programu hodowlanego, w którym Wong Mau został połączony z Tai Mau, Punktem Syjamskim. Niektóre kocięta bardziej przypominały rasę syjamską, a niektóre wyglądały bardziej na Birmańczyków. Wong Mau został następnie wyhodowany na syna i powstały kocięta o kilku różnych kolorach, niektóre brązowe, niektóre ciemnobrązowe. Ciemnobrązowe kocięta stały się podstawą rasy birmańskiej.
Według CFA „ta praca wykazała, że te birmańskie koty były odrębną rasą i ostatecznie doprowadziły hodowców do żądania uznania mistrzostwa… Po drodze, inne kolory widoczne w rasie syjamskiej były również widoczne w miotach. Z biegiem czasu i z wieloma kontrowersjami te inne kolory zostały zaakceptowane przez CFA. ”
Po powrocie do Anglii pierwszy niebieski kot birmański urodził się w 1955 roku, Sealcoat Blue Surprise. Inne kolory pojawiły się wcześniej, ale zostały pominięte na korzyść odmian sobolowych. Według TICA „obecnie uważa się, że Wong Mau również nosił geny do rozcieńczania i czekolady, które spowodowały pojawienie się kociąt czekoladowych, niebieskich i liliowych. Czerwony czynnik został dodany później w Europie. ”Został przyjęty do rejestru TICA w 1979 roku.
Opieka nad kotami birmańskimi
Płaszcze birmańskich kotów są błyszczące i naprawdę niewiele rzucają. Pielęgnacja kota za pomocą gumowej szczoteczki raz w tygodniu powinna wystarczyć, aby pozbyć się sierści martwych włosów i zachować połysk. Ważne jest również, aby kot był aktywny. Birmańczycy są energiczni i najlepiej radzą sobie w aktywnych domach z rodzinami, które chcą bawić się i współdziałać ze swoim zwierzakiem. W przeciwieństwie do niektórych ras, koty te pragną uwagi ze strony ludzi i mogą się zdenerwować, jeśli zostaną rozdzielone na dłuższy czas. Birmańczycy silnie przywiązują się do swoich właścicieli i choć mogą potrzebować kilku tygodni, aby dostosować się do nowego domu, te głębokie więzi rozwijają się stosunkowo szybko.
Wspólne problemy zdrowotne
Birmanie są ogólnie zdrowi, ale istnieją pewne warunki zdrowotne, które mogą wystąpić. Niektóre birmańskie mogą mieć deformacje czaszki, jaskrę lub zespół przeczulicy kotów, co powoduje zwiększoną wrażliwość na dotyk lub bolesne bodźce. Mogą być również podatne na powstawanie kamieni szczawianu wapnia w drogach moczowych. Zawsze dobrze jest kupić od hodowcy, który zapewnia pisemną gwarancję zdrowia.
Według GCCP, prosty test DNA na dziedziczną chorobę zwaną hipokaliemia została opracowana dzięki identyfikacji mutacji genetycznej odpowiedzialnej za chorobę. Obraz kliniczny choroby genetycznej, rodzinnej epizodycznej polimopatii hipokaliemicznej, jest osłabieniem mięśni szkieletowych, które ma charakter epizodyczny i może dotyczyć całego zwierzęcia lub może być zlokalizowane w mięśniach szyi lub kończyn. W rezultacie dotknięte koty mają problemy z chodzeniem i trzymaniem głowy prawidłowo. Test genetyczny na hipokaliemię pozwala hodowcom kotów, właścicielom i lekarzom weterynarii przetestować tę chorobę. Odpowiedzialni hodowcy przetestowali swoje linie pod kątem takich chorób i oferują gwarancję zdrowia w ramach sprzedaży swoich kociąt.
Hodowcy umieszczają kocięta w domach w wieku od 12 do 16 tygodni i powinny być sterylizowane w wieku sześciu miesięcy, zwłaszcza jeśli są sprzedawane jako zwierzęta domowe. Koty birmańskie zazwyczaj sprzedają za mniej niż koty pokazowe.
Dieta i odżywianie
Birmańskie koty są zabawne i energiczne. Aby nadążyć za aktywnym stylem życia, potrzebują dużo białka i składników odżywczych. Zawsze najlepiej jest omówić opcje dietetyczne ze swoim weterynarzem, aby zaspokoić wszystkie potrzeby Twojego kota. Wysokiej jakości sucha karma jest pomocna w utrzymaniu dobrego zdrowia jamy ustnej i może być uzupełniona mokrą karmą, jeśli wolisz. Aby uniknąć sytuacji, w której twój kot stanie się wybrednym jedzeniem, National Alliance of Burmese Breeders wspomina, że ważne jest, aby co pewien czas zmieniać marki karmy dla kotów, aby twój kot nie przywykł do jednego rodzaju.
Osobowość birmańskiego kota
Zabawna osobowość birmańskiego kota rozciąga się od kociątka do dorosłości. Są opisywani jako prawie oddani swemu oddaniu swoim ludziom, podążający za nimi, przytulający się do nich podczas czytania lub oglądania telewizji i śpiący na łóżkach w nocy. Według CFA samice są bardziej odpowiedzialne za gospodarstwo domowe, podczas gdy mężczyźni nadzorują z komfortu na kolanach.
Birmańczycy są kompatybilni z innymi zwierzętami domowymi i dziećmi. Są wysportowane, wesołe i najszczęśliwsze w aktywnym domu. Mają delikatny, słodki głos i lubią rozmawiać z ludźmi.
Pokazywanie twojego birmańskiego kota
Każde stowarzyszenie ma określone standardy dla Birmy z punktami przypisanymi różnym cechom. Ogólnie głowa powinna być zaokrąglona i mieć pełne oczy, które są okrągłe i dobrze rozmieszczone. Powinno być również widoczne pęknięcie nosa i dobrze rozmieszczone uszy. Kolor oczu jest od żółtego do złotego we wszystkich kolorach płaszcza i preferowana jest głębia koloru.
Preferowane jest średniej wielkości, muskularne i zwarte ciało z proporcjonalnymi nogami i zaokrąglonymi łapami. Ogon powinien być prosty i średniej długości.
Zgodnie ze standardami CFA koty z płaszczami sobolowymi mają brązową skórę nosową i poduszki na łapach; płaszcze szampańskie są uzupełnione lekką ciepłą brązową skórą nosową i różowo-brązowymi poduszkami łapy. Niebieskie płaszcze mają łupkową szarą skórę nosową i szarą łupek do różowoniebieskich poduszek łap. Płaszcze Platinum mają lawendową różową skórę nosa i poduszki na łapach. Kolory są podobne, zgodnie ze standardami TICA, z niektórymi plamami koloru w nosie i poduszkami łapy skorupy żółwia. Płaszcze są solidne do korzenia i nieco jaśniejsze na kończynach.
Więcej ras kotów i dalsze badania
Chcesz dowiedzieć się więcej o innych rasowych kotach? Jeśli lubisz birmańskie, sprawdź te rasy:
- Kot syberyjski
- Manx Cat
- Rosyjski niebieski kot
W przeciwnym razie sprawdź wszystkie nasze profile ras kotów.
