Ponieważ dyskowce (Symphysodon) wolą same dobierać sobie partnerów, akwaryści, którzy chcą rozmnażać dyskowce, zwykle kupują kilka osobników (5-10) w młodym wieku. Gdy zaobserwuje się, że dwie ryby dobierają się w pary, pozostałe dyskowce są usuwane z akwarium, a Państwo otrzymują parę godową do pracy. Proszę nie kupować samca i samicy przez Internet i oczekiwać, że się rozmnożą; będą Państwo rozczarowani. Jednak gwarantowana para hodowlana może być dobrym pomysłem, ponieważ para dyskowców zwykle łączy się w pary na całe życie. To powiedziawszy, patrzą Państwo na bardzo kosztowną propozycję, kojarzone pary mogą sięgać tysięcy, w zależności od odmiany.
Uwaga: Jeśli mają Państwo szczęście posiadać lokalny sklep, który handluje wieloma dyskowcami, właściciel może pozwolić Państwu obserwować ryby przez jakiś czas i znaleźć parę w grupie. Jeśli sklep Państwu na to pozwoli, to znaczy, że znaleźli Państwo przyjaciela, który będzie Państwu patronował przez wiele lat.
Odróżnianie samców od samic
Odróżnienie samców Discusa od samic jest prawie niemożliwe. Gdy zbliża się czas tarła, brzuch samicy staje się nieco powiększony z powodu ikry, którą nosi. Na kilka dni przed złożeniem ikry, samica rozwija krótką rurkę lub jajowód, tuż przed płetwą odbytową.
Pod większością względów dyskowce składają ikrę podobnie jak angole. Jaja wykluwają się po około 3 lub 4 dniach, w tym czasie rodzice pilnują jaj, wachlują je płetwami i czyszczą je ustami, oczyszczając je z grzybów lub wszelkich ciał obcych, które mogą się na nie dostać. Początkowo maleńki narybek pozostaje prawie nieruchomy w miejscu tarła, chyba że rodzice przeniosą go w nowe miejsce, co wydaje się robić dość często.
Dlaczego większość prób rozmnażania kończy się niepowodzeniem?
Około 4 dni po wykluciu młode zaczynają swobodnie pływać. To właśnie tutaj większość prób rozmnażania dyskowców nie powiodła się w przeszłości, a oto dlaczego. Zanim dowiedzieliśmy się, w jaki sposób ta niesamowicie wyjątkowa ryba przystosowała się w naturze do wychowywania młodych, hodowcy usuwali rodziców ze zbiornika, podobnie jak ryby kątowe, aby uniknąć zjedzenia młodych przez rodziców. Jednak narybek nie chciał jeść i zaczynał umierać niemal natychmiast po usunięciu rodziców. Wypróbowano wiele różnych rodzajów pokarmu dla narybku, ale z partii liczących do 200 sztuk udało się uratować co najwyżej 1-6 sztuk.
Rodzice są niezbędni do rozwoju narybku
Następnie, zupełnie przypadkowo, kilku akwarystów dokonało naprawdę zaskakującego odkrycia. Postanowili pozostawić rodziców z nowo wyklutymi młodymi, ponieważ ryby kątowe czasami są dobrymi rodzicami, i oto okazało się, że dyskowce nie tylko są dobrymi rodzicami, ale są absolutnie niezbędne do rozwoju narybku. Odkryli oni, że młode dyskowce zjadają coś z boków swoich rodziców, tak jak szczeniak zjadłby coś od swojej matki. Co więcej, odkryli oni, że usunięcie rodziców dyskowców z narybku nieuchronnie prowadziło do zagłodzenia i śmierci narybku.
Jednym z pierwszych, który zaobserwował młode dyskowce karmione przez rodziców był Gene Woldsheimer, utalentowany akwarysta-fotograf z Kalifornii, znany w tamtych czasach ze zdjęć na okładkę The Aquarium Magazine:
Późniejsze badania przeprowadzone przez naukowców wykazały, że w skórze rodziców znajdują się specjalne komórki lub gruczoły wytwarzające pokarm. Gdy dzieci osiągają wiek swobodnego pływania, przywierają do boku jednego z rodziców, karmiąc się podczas trzymania. Kiedy jedno z rodziców znudzi się młodymi, otrząsa się, a wszystkie młode są przenoszone na stronę drugiego rodzica.
Przez kilka tygodni narybek nadal otrzymuje pożywienie od rodziców. Stopniowo stają się coraz mniej zależne od rodziców, aż w końcu są całkowicie zdane na siebie. Młode dyskowce mogą mieć prawie pół cala długości, zanim staną się całkowicie niezależne.
Młode dyskowce w niewielkim stopniu przypominają swoich rodziców. Przez pierwsze miesiące są wydłużone, jak większość pielęgnic. Ale zanim ciało ryby osiągnie rozmiar dziesięciocentówki, jest prawie tak zaokrąglone jak u dorosłego osobnika.
Dane techniczne dotyczące sukcesu hodowlanego dyskowców
Obecnie istnieje wiele skrótów w hodowli dyskowców i zachęcam Państwa do wypróbowania niektórych z nich. Pewnego dnia byłem w lokalnym sklepie w Orlando o nazwie Sealife Marine i w ich przednim zbiorniku wystawowym wypełnionym wszelkiego rodzaju rybami słodkowodnymi o różnych rozmiarach i kształtach – proszę zgadnąć co? W samym środku tego wszystkiego znajdowała się para dyskowców opiekujących się swoimi jajami, a klienci chodzili po zbiorniku, a ja robiłem zdjęcia!
Profesjonalny sposób
Musimy najpierw poznać naturalne wody dyskowców, aby zrozumieć idealne środowisko akwariowe dla pary lęgowej. W naturze dyskowce tolerują jedynie niewielkie zmiany w swoim środowisku. Ich naturalne siedliska wodne charakteryzują się niezwykle niską zawartością elektrolitów, a całkowita twardość wynosi mniej niż 1 dH.
Wysoka zawartość kwasów humusowych i garbników oznacza niską ilość bakterii i grzybów. Wartość pH wynosi około 6, więc woda reaguje lekko kwaśno. Aby skutecznie dbać o Discus, woda musi być przygotowana w niezbędny sposób (odwrócona osmoza), a także sprawdzana w odstępach 2-3 tygodni; w przeciwnym razie zawartość elektrolitów w akwarium wzrośnie zbyt wysoko.
Oprócz obniżenia twardości wody, szczególnie konieczne jest uzyskanie właściwości wód dystroficznych poprzez dodanie kwasów humusowych i garbników, albo poprzez okresową filtrację (przez torf), albo poprzez dodanie ekstraktów torfowych. Dzięki tym metodom można również uzyskać niezbędną lekko kwaśną wartość pH.
Zwiększanie kwasowości za pomocą kwasu fosforowego nie jest wskazane ze względu na wrażliwość Discusa na tę substancję chemiczną. Co więcej, właściwości buforowe niezwykle miękkiej wody są niewielkie i będą przeciwdziałać jej działaniu. Zbiornik zawierający Discus powinien być zawsze bardzo duży, aby okazy miały wystarczająco dużo miejsca do swobodnego pływania i obracania się bez żadnych przeszkód.
Temperatura powinna być stała – ale może być utrzymywana w dowolnym miejscu od 82F do 86F, o ile element grzewczy jest wystarczająco duży i stabilny, aby utrzymać temperaturę na jednym, nigdy nie zmieniającym się poziomie. Aby wywołać rozmnażanie, sugeruje się podniesienie temperatury z 82F do 86F, tylko w ostateczności, gdy mamy do czynienia z upartą parą dyskowców.
Duże rośliny wodne (np. Echinodorus) Amazon Sword w wielu odmianach należą do ich ulubionych, a także dodają wypłukane korzenie, które stworzą niezbędną osłonę i miejsca noclegowe dla pary, aby stworzyć dom.
Aby naprawdę zagłębić się w naturę, przyjrzyjmy się całkowicie naturalnemu karmieniu w celu stymulowania aktywności rozrodczej. Okazy należy karmić zróżnicowaną dietą, ale nigdy nie przekarmiać. Nadmierne karmienie zanieczyszcza wodę, czego absolutnie nie tolerują.
Proszę stosować czarno-białe larwy komarów, małe larwy jętek i skorupiaki odpowiedniej wielkości (rozwielitki, duże żywe krewetki solankowe). Dyskowce są biegłe w zbieraniu żywego pokarmu z podłoża, dyskowce lubią myć robaki z dna; nie należy jednak karmić larwami Tubifex lub Red Mosquito. Te rodzaje zwierząt żyją w błocie bardzo zanieczyszczonych wód i dlatego zawierają wiele patogenów i toksyn, na które dyskowce są wrażliwe.
Bardzo ważne jest, aby pamiętać, że jeśli są trzymane w nieodpowiednich warunkach, dyskowce reagują bardzo szybko: odmawiają jedzenia, układ trawienny zostaje zaburzony (lepki biały kał) i są atakowane przez przerażającą „chorobę dyskowców”, a także są podatne na chorobę „dziury w głowie”.
Chociaż dyskowce są bardzo spokojne w stosunku do innych ryb, muszą być trzymane wyłącznie w akwarium tylko dla danego gatunku, jeśli chcą się rozmnażać. Tylko tam są w najlepszej formie i nie są niepokojone przez inne ryby.
Być może teraz mówią Państwo do siebie: „wow, to dużo pracy i kłopotów jak na jedną rybę” i mieliby Państwo rację. Albo zakochają się Państwo w dyskowcach i będą one warte całego tego czasu i wysiłku, albo będą Państwo z podziwem spoglądać na nie w lokalnym sklepie zoologicznym, myśląc „czy nie byłoby wspaniale mieć je w domu”.
Podsumowanie
Powyższa formuła była zawsze konieczna w przypadku dziko żyjących dyskowców, ale w przypadku dyskowców hodowanych w domu, często znacznie łatwiej jest wywołać tarło u dobrze dobranej pary dyskowców. Proszę pamiętać, aby zapewnić im odpowiednie warunki wodne i dobrze obsadzone akwarium, które jest wystarczająco duże dla ich potrzeb. Zawsze należy podawać odpowiednie pokarmy, gdy zakupiony przez Państwa dyskowiec jest w młodym wieku.
Proszę hodować grupę sześciu młodych osobników w akwarium na stałe i karmić je szeroką gamą pokarmów, w tym mrożonymi ochotkami, krewetkami solankowymi itp. Proszę pamiętać, że specjalistyczne komercyjne pokarmy dla dyskowców są obecnie dostępne w wielu sklepach i w Internecie.
W miarę zbliżania się młodych dyskowców do dojrzałości płciowej, Państwa ławica dyskowców zacznie rozdzielać się na pary i wyznaczać swoje terytoria (najprawdopodobniej wyłoni się jedna para, a nie kilka). Proszę pozostawić najlepszą parę w stałej konfiguracji, a pozostałe dyskowce przenieść do innego akwarium, poza zasięgiem wzroku i z dala od głównego zbiornika hodowlanego.
Tarło zwykle odbywa się na płaskiej pionowej powierzchni, ale wiele par decyduje się na złożenie ikry na roślinie o szerokich liściach, takiej jak mieczyk amazoński. Jaja są wachlowane przez trzy dni przed wykluciem, a następnie narybek jest wielokrotnie przemieszczany po akwarium ustami rodziców przez kolejne 4 dni. Narybek zaczyna swobodnie pływać siódmego dnia i karmić się z boków rodziców.
Na koniec proszę pamiętać: nie jest konieczne, ani nigdy nie jest wskazane, aby kiedykolwiek usuwać rodziców ze stałego zbiornika hodowlanego. Dyskowce są świetnymi rodzicami i nie zjadają narybku ani młodych ryb. Ostatecznie proszę przenieść młode do oddzielnych zbiorników hodowlanych, aby zapewnić im maksymalny wzrost. Para lęgowa rozmnoży się ponownie, kiedy będzie miała na to ochotę, a nie co 3 tygodnie, jak w przypadku ryb anielskich.
Ciekawostka
Czy potrafią Państwo odgadnąć inny przydomek dyskowca? „The Diva of the Aquarium”, to naprawdę zasłużony tytuł.
