Hipoplazja móżdżku u kotów

Hipoplazja móżdżku u kotów to zaburzenie neurologiczne, które występuje, gdy mózg kota nie rozwija się prawidłowo w łonie matki. Zaburzenie to jest wrodzone, co oznacza, że występuje po urodzeniu. Kot z hipoplazją móżdżku ma słabo rozwinięty móżdżek, część mózgu znajdującą się w tylnej części mózgu pod móżdżkiem. Móżdżek jest odpowiedzialny za koordynację, świadomość przestrzenną i zdolności motoryczne. Charakterystyczne objawy tego zaburzenia prowadzą do jego potocznej nazwy „syndrom chwiejącego się kota”.

Hipoplazja móżdżku u kotów nie jest zazwyczaj stanem zagrażającym życiu, ale może mieć negatywny wpływ na jakość życia kota w zależności od stopnia nasilenia.

Typowe zaburzenia i choroby u kociąt

Czym jest hipoplazja móżdżku u kotów?

„Hipoplazja” to termin medyczny oznaczający niedorozwój lub mniejszy rozmiar niż normalnie. „Móżdżek” odnosi się do móżdżku (słowo to oznacza po łacinie „mały mózg”), który znajduje się w tylnej, dolnej części mózgu. Móżdżek u kotów i innych ssaków zajmuje się głównie ruchami motorycznymi, w szczególności równowagą, płynnym wykonywaniem ruchów dobrowolnych i uczeniem się motorycznym.1 W przypadku hipoplazji móżdżku, która występuje nie tylko u kotów, ale także u ludzi, psów, krów i wielu innych gatunków ssaków, móżdżek jest słabo rozwinięty od urodzenia, co prowadzi do różnych objawów dysfunkcji ruchowej.

Hipoplazja móżdżku u kotów nie jest stanem bolesnym ani zaraźliwym. Na szczęście hipoplazja móżdżku nie pogarsza się z czasem. Stan ten nie ulega również poprawie w miarę upływu czasu. Jednak większość kociąt uczy się adaptować wraz z wiekiem i może prowadzić szczęśliwe, zdrowe życie.2 W wielu przypadkach może się wydawać, że stan się poprawił, ponieważ kot wykonał tak świetną robotę, dostosowując się do niego. W ciężkich przypadkach kot może potrzebować dużej pomocy w wykonywaniu zwykłych czynności, takich jak chodzenie lub korzystanie z kuwety. Nie oznacza to jednak, że kot nie może cieszyć się dobrą jakością życia.

Objawy hipoplazji móżdżku u kotów

Objawy hipoplazji móżdżku są zwykle wykrywane po raz pierwszy, gdy kociak zaczyna chodzić, zwykle w wieku od czterech do sześciu tygodni. Przypadki hipoplazji móżdżku u kotów wahają się od łagodnych do ciężkich. Typowe objawy obejmują:

Objawy

• Chwiejny chód
• Słaba równowaga
• Kołysanie głową
• Chodzenie z szeroko rozstawionymi nogami
• Trudności ze skakaniem lub wspinaniem się
• Opieranie się o ściany lub meble dla zachowania równowagi
• Drżenie podczas skupiania się na przedmiocie lub sięgania po coś

Koty z hipoplazją móżdżku często mają problemy z chodzeniem, bieganiem, utrzymaniem równowagi, skakaniem i lokalizowaniem przedmiotów.3 Często kiwają głowami i chwieją się podczas chodzenia. Niektóre z nich doświadczają wiotczenia kończyn lub ślizgania się na stopach. Mogą mieć problemy z koncentracją na przedmiotach i dokładnym zbliżaniem się do nich, zwłaszcza jeśli chodzi o kuwety, miski z wodą i naczynia z jedzeniem. Drgawki często pojawiają się, gdy kot sięga po przedmiot lub skupia się na czymś, takim jak zabawka, miska z jedzeniem, a nawet dłoń do głaskania.

Co powoduje hipoplazję móżdżku u kotów?

Ponieważ móżdżek rozwija się i dojrzewa nie tylko podczas rozwoju płodowego, ale także w ciągu pierwszych dwóch tygodni życia kocięcia, jest on bardzo podatny na zakłócenia z różnych przyczyn. W przypadku hipoplazji móżdżku u kotów, winowajcą jest wirus nosówki kotów, rodzaj parwowirusa, który wywołuje chorobę panleukopenię. Jeśli matka kotki zostanie zarażona tym wirusem podczas ciąży lub otrzyma szczepionkę przeciwko nosówce kotów, która jest wykonana z żywego wirusa, wirus może zaatakować rozwijające się nerwy w rosnącym móżdżku kociąt, prowadząc do zahamowania rozwoju.

Hipoplazja móżdżku kotów może również wystąpić u kociąt, które zostały zarażone parwowirusem przed ukończeniem drugiego tygodnia życia.3

Jak weterynarze diagnozują hipoplazję móżdżku u kotów?

Nie ma prostego testu pozwalającego zdiagnozować hipoplazję móżdżku u kotów. Jednakże, lekarz weterynarii może zalecić serię testów w celu wykluczenia poważniejszych schorzeń. Lekarz weterynarii prawdopodobnie rozpocznie od rutynowych badań laboratoryjnych, takich jak chemia krwi, morfologia krwi i analiza moczu. Badania te mogą ujawnić problemy metaboliczne, dysfunkcje narządów lub nieprawidłowe komórki we krwi lub moczu.

Lekarz weterynarii może skierować Państwa do specjalisty weterynarii, takiego jak neurolog, w celu przeprowadzenia dalszych badań. Najlepszym sposobem na wykluczenie innych poważnych schorzeń neurologicznych jest wykonanie przez weterynarza tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego.3 Zalecane może być również pobranie płynu mózgowo-rdzeniowego w celu wykrycia infekcji bakteryjnych lub wirusowych. Tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny mogą wykazać nieprawidłowości w mózgu, w tym między innymi hipoplazję móżdżku.

Jednak zaawansowana diagnostyka nie zawsze jest konieczna. Być może Państwa budżet jest ograniczony lub nie chcą Państwo, aby kot był poddawany wielu badaniom. Lekarz weterynarii może być w stanie postawić wstępną diagnozę na podstawie objawów kota, a następnie zaoferować opcje pomocy kotu w prowadzeniu normalnego życia.

Jak leczyć hipoplazję móżdżku u kotów?

Nie ma lekarstwa ani bezpośredniej metody leczenia hipoplazji móżdżku u kotów.3 Niestety, eutanazja może być najbardziej humanitarną opcją dla kotów z bardzo ciężką hipoplazją móżdżku. Dobrą wiadomością jest to, że większość kotów z łagodną do umiarkowanej hipoplazją móżdżku może prowadzić stosunkowo normalne życie przy odrobinie dodatkowej pomocy ze strony właścicieli.

Dla własnego bezpieczeństwa, koty z hipoplazją móżdżku nigdy nie powinny być wypuszczane na zewnątrz. Nie należy pozbawiać ich pazurów, ponieważ potrzebują one wszystkich pazurów, aby utrzymać równowagę. Ich paznokcie powinny być nieco dłuższe niż u przeciętnego kota. Pomoże im to uzyskać przyczepność w domu.

Koty z hipoplazją móżdżku najlepiej radzą sobie z dużymi kuwetami, do których łatwo wejść i z których łatwo wyjść. Rampy umieszczone przed kuwetami i meblami mogą znacznie ułatwić kotom dostęp do tych obszarów. Dla bezpieczeństwa należy umieścić bramki na schodach, aby zapobiec upadkom. Należy unikać łatwego dostępu do bardzo wysokich miejsc, ponieważ koty są bardziej narażone na upadek. Tam, gdzie podłoga jest śliska, należy zapewnić kotu przyczepność, kładąc maty do jogi lub piankowe podkładki. Proszę używać mat antypoślizgowych pod miski z jedzeniem i wodą oraz utrzymywać antypoślizgową powierzchnię stojącą przed miskami, aby pomóc kotu zachować równowagę podczas jedzenia. Szerokie miski na karmę i wodę mogą być łatwiej dostępne dla kotów.

Należy ostrożnie wprowadzać nowe koty i inne zwierzęta domowe do kota z hipoplazją móżdżku. Koty te z pewnością mogą żyć z „normalnymi” zwierzętami, ale mogą być bardziej narażone, jeśli zwierzęta nie dogadują się ze sobą. Należy nadzorować wszystkie interakcje, dopóki nie upewni się Pan/Pani, że zwierzęta przyzwyczaiły się do siebie nawzajem. Ogólnie rzecz biorąc, najlepiej nie zostawiać kota z hipoplazją móżdżku samego z większym psem. Psy, zwłaszcza te z wyższym popędem żerowania, mogą postrzegać kota jako ofiarę w niebezpieczeństwie i gonić go lub atakować z instynktu.

Rokowanie dla kotów z hipoplazją móżdżku

Kot z łagodną lub umiarkowaną hipoplazją móżdżku może być bardziej podatny na wypadki niż przeciętny kot, ale istnieje duże prawdopodobieństwo, że kot nauczy się dostosowywać i kompensować różnice oraz żyć długo i szczęśliwie. Niewielka pomoc z Państwa strony będzie bardzo pomocna.

Jak zapobiegać hipoplazji móżdżku u kotów?

Zapobieganie hipoplazji móżdżku u kotów nie zawsze jest możliwe, ale aby zmniejszyć ryzyko jej wystąpienia, należy upewnić się, że niekastrowane kotki zostały zaszczepione przeciwko nosówce kotów przed zajściem w ciążę. Jeśli nieszczepiona kotka zajdzie w ciążę, należy poczekać ze szczepieniem przeciwko nosówce kotów do momentu urodzenia kociąt.

Jeśli podejrzewają Państwo, że Państwa zwierzę jest chore, należy natychmiast skontaktować się z weterynarzem. W przypadku pytań dotyczących zdrowia, zawsze należy skonsultować się z lekarzem weterynarii, ponieważ zbadał on zwierzę, zna jego historię zdrowia i może wydać najlepsze zalecenia dla zwierzęcia. Źródła artykułów Point Pet korzysta wyłącznie z wysokiej jakości źródeł, w tym recenzowanych badań, w celu potwierdzenia faktów zawartych w naszych artykułach. Proszę zapoznać się z naszym procesem redakcyjnym, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak sprawdzamy fakty i dbamy o to, aby nasze treści były dokładne, wiarygodne i godne zaufania.

1. Knierim J. Móżdżek (Rozdział 5) Neuroscience Online. University of Texas at Houston/McGovern Medical School.

2. Hipoplazja móżdżku: chwiejące się koty. Szpital dla zwierząt Fairmont, 2020

3. Hipoplazja móżdżku. Mar Vista Animal Medical Center, 2020