Wirus niedoboru odporności kotów (FIV) jest wirusem z tej samej rodziny co ludzki wirus niedoboru odporności (HIV), który powoduje AIDS, ale zaraża tylko koty. Podobnie jak HIV u ludzi, FIV osłabia układ odpornościowy, utrudniając zwierzęciu zwalczanie innych infekcji. Może to prowadzić do wielu różnych objawów, takich jak utrata masy ciała, obrzęk węzłów chłonnych, gorączka i biegunka. Wiele kotów nie wykazuje jednak żadnych objawów.
Chociaż każdy kot może zarazić się FIV, najczęściej występuje u kotów wychodzących na zewnątrz, które wdają się w bójki z innymi kotami lub u kociąt, które zaraziły się przed urodzeniem lub z mleka matki po urodzeniu. Choroba nie rozprzestrzenia się łatwo między kotami mieszkającymi w tym samym domu.1
Chociaż nieleczona choroba może być śmiertelna, pozytywny wynik testu na obecność wirusa FIV nie oznacza wyroku śmierci dla zwierzęcia. Dzięki wysokobiałkowej diecie i agresywnemu leczeniu wtórnych infekcji, kot z pozytywnym wynikiem testu na FIV może prowadzić w miarę normalne życie przez wiele lat po postawieniu diagnozy.
Czym jest wirus niedoboru odporności kotów?
FIV to retrowirus, który atakuje wyłącznie koty. Można go leczyć, ale nie wyleczyć. W rezultacie koty z FIV prawdopodobnie będą żyły krócej niż zdrowe koty, ale nadal mogą być wspaniałymi zwierzętami domowymi.
W Stanach Zjednoczonych około 1,5 do 3 procent zdrowych kotów jest zarażonych wirusem FIV.2 Większość kotów z FIV żyje na zewnątrz i dlatego są one bardziej narażone na ugryzienia przez zarażone zdziczałe koty. FIV nie może być przenoszony na ludzi.
Po zarażeniu wirusem koty przechodzą przez trzy fazy. W pierwszej, zwanej fazą ostrą, która występuje mniej więcej od jednego do trzech miesięcy po zakażeniu, wirus dostaje się do węzłów chłonnych kota, a stamtąd przenika do białych krwinek. Te krwinki są kluczowym składnikiem układu odpornościowego. W fazie ostrej kot może mieć obrzęk węzłów chłonnych, niską gorączkę, letarg i utratę apetytu. Objawy te mogą być jednak bardzo łagodne i łatwe do przeoczenia przez właściciela kota.
Podczas drugiej fazy, zwanej fazą utajoną lub bezobjawową, wirus bardzo powoli replikuje się w układzie odpornościowym kota. Jednak w tej fazie zakażony kot nie wykazuje zewnętrznych objawów choroby, chociaż wyniki badań krwi mogą być nieprawidłowe. Faza bezobjawowa może trwać od miesięcy do lat. Niektóre koty nigdy nie wychodzą poza tę fazę.
W trzeciej fazie, zwanej fazą progresywną, układ odpornościowy kota znacznie spada, umożliwiając rozwój wtórnych infekcji. Infekcje dróg moczowych, infekcje skóry, choroby dziąseł, rak i infekcje górnych dróg oddechowych są powszechne w tej fazie, która jest czasami określana jako koci AIDS. Większość kotów przeżywa tylko kilka miesięcy po osiągnięciu tej fazy.2
Objawy FIV u kotów
Objawy FIV często pojawiają się dopiero po latach od zakażenia. Poniżej przedstawiono niektóre z najczęstszych objawów u kotów FIV-dodatnich.
Objawy
- Utrata masy ciała
- Rozczochrana sierść lub utrata futra
- Brak apetytu
- Biegunka
- Zapalenie spojówek lub zapalenie oka
- Wydzielina z oczu lub nosa
- Zmiany w zachowaniu
- Oddawanie moczu poza kuwetą lub wysiłek przy oddawaniu moczu.
Wczesne wykrycie FIV może być trudne, ponieważ objawy, takie jak biegunka, brak apetytu i niska gorączka, mogą być łagodne i łatwo przypisać je innym przyczynom. Dlatego tak ważne jest, aby zabrać kota do weterynarza, jeśli wykazuje kilka objawów choroby, które trwają dłużej niż dzień lub dwa, nawet jeśli objawy są łagodne.
U kotów, u których doszło do pełnego kociego AIDS, często występują liczne wtórne infekcje, a także nowotwory, choć należy pamiętać, że to nie sam FIV bezpośrednio wywołuje objawy. Załamanie układu odpornościowego kota spowodowane przez FIV pośrednio prowadzi do rozwoju wtórnych problemów zdrowotnych i chorób.1.
chorób.1
Utrata masy ciała
Ponieważ koty z FIV mają tendencję do utraty apetytu, zwykle tracą na wadze. Może to być jeden z pierwszych zauważonych przez Państwa objawów.
Rozczochrana sierść
Koty z FIV mogą wyglądać na nieco zaniedbane. Dzieje się tak częściowo dlatego, że nie zwracają one zbytniej uwagi na pielęgnację, gdy nie czują się dobrze, a częściowo dlatego, że różne choroby wtórne leżące u podstaw FIV często powodują, że skóra i futro są mniej zdrowe, a nawet powodują utratę futra.
Brak apetytu
Większość kotów we wczesnych stadiach FIV traci apetyt. Zauważą Państwo, że miska z jedzeniem pozostaje pełna lub kot przestaje jeść po kilku kęsach. W ostatniej fazie choroby kot może ponownie przestać jeść z powodu wtórnej infekcji powodującej ból, dyskomfort lub ogólne złe samopoczucie.
Biegunka
Zarówno w pierwszej, jak i ostatniej fazie FIV, kot może mieć miękkie lub wodniste stolce i może oddawać kał częściej niż zwykle. Większość zdrowych kotów ma tylko jedno lub dwa wypróżnienia dziennie.
Zapalenie spojówek
Zapalenie spojówek to zaczerwienienie białek oczu. Często występuje u kotów, które przeszły do trzeciego stadium FIV, ponieważ są one podatne na infekcje oczu i stany zapalne oczu. Nie występuje często u kotów we wczesnych stadiach choroby.
Wydzielina z oczu lub nosa
Koty w ostatnim stadium FIV są bardzo podatne na infekcje górnych dróg oddechowych, które zwykle objawiają się katarem oczu lub nosa. Wydzielina może być wodnista lub lepka, a wokół nosa i oczu kota mogą być widoczne zaschnięte strupy.
Zmiany w zachowaniu
Koty, które nie czują się dobrze, często stają się ospałe, co oznacza, że śpią więcej niż zwykle lub nie mają zbyt wiele energii. Kot może również chować się, wykazywać niewielkie zainteresowanie zabawą lub pieszczotami, stawać się rozdrażniony lub po prostu wydawać się „nie w humorze”.
Oddawanie moczu poza kuwetą
Infekcje dróg moczowych (ZUM) są powszechne u kotów w późnym stadium FIV. Ponieważ ZUM są bolesne i powodują, że kot musi oddawać mocz częściej niż zwykle, może on nie zdążyć do kuwety na czas lub może zacząć kojarzyć kuwetę z bólem, powodując tym samym oddawanie moczu w innych miejscach w domu. Mogą Państwo również zauważyć, że kot ma trudności z oddawaniem moczu z powodu bólu i stanu zapalnego związanego z zakażeniem układu moczowo-płciowego.
Przyczyny FIV
Kot zazwyczaj rozwija FIV po ugryzieniu przez zarażonego kota, ponieważ wirus przenosi się głównie przez ślinę zarażonego kota. Gdy zakażony kot ugryzie niezakażonego kota, wirus jest wstrzykiwany bezpośrednio do krwiobiegu niezakażonego kota. FIV może być również przenoszony poprzez bezpośredni kontakt z zakażoną krwią. Może również zostać przeniesiony z kotki FIV-dodatniej na jej kocięta podczas porodu lub karmienia.1
Bardzo rzadko zdarza się, aby kot zaraził się FIV poprzez dzielenie misek z jedzeniem lub po prostu przebywanie w pobliżu kota FIV-dodatniego, więc nie ma powodu do obaw, jeśli w gospodarstwie domowym jest jeden kot FIV-dodatni, a drugi nie. Rozsądnie jest jednak przetestować wszystkie koty w gospodarstwie domowym, jeśli u jednego z nich zdiagnozowano FIV, dla pewności.2
Diagnozowanie wirusa niedoboru odporności u kotów
FIV diagnozuje się przede wszystkim za pomocą badania krwi zwanego testem ELISA (test immunoenzymatyczny). Pozytywny wynik oznacza, że kot wytworzył przeciwciała przeciwko FIV i najprawdopodobniej jest zarażony wirusem. Jednak uzyskanie pozytywnego wyniku testu może zająć kotu do ośmiu tygodni po ekspozycji, więc możliwe jest uzyskanie wyników fałszywie ujemnych.
Częściej kot może uzyskać fałszywie dodatni wynik testu ELISA, jeśli został zaszczepiony przeciwko FIV, ponieważ szczepienie powoduje, że kot wytwarza przeciwciała przeciwko FIV, mimo że w rzeczywistości nie jest zarażony wirusem. Młode kocięta mogą również mieć fałszywie dodatni wynik, jeśli ich matka była zarażona podczas ciąży, ponieważ mleko matki może przenosić przeciwciała na karmione kocięta.
Jeśli Państwa kot uzyska pozytywny wynik testu ELISA, lekarz weterynarii może zalecić drugi test, który jest bardziej ostateczny, zwany testem Western blot lub testem PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy).1
Leczenie
Koty z FIV zwykle żyją normalnie, o ile nie są również zakażone wirusem białaczki kotów.2 Jeśli Państwa kot został zdiagnozowany jako FIV-dodatni, należy ściśle współpracować z lekarzem weterynarii w celu opracowania programu leczenia. Koty z FIV, niezależnie od tego, czy wykazują objawy, czy nie, mają osłabiony układ odpornościowy, więc powinny być ściśle monitorowane pod kątem wtórnych infekcji. W rzeczywistości to właśnie wtórne infekcje mogą okazać się śmiertelne dla kota zarażonego wirusem FIV.
W przypadku kotów bez objawów i ogólnie w dobrym stanie zdrowia, program leczenia może być po prostu kwestią zapewnienia im odpowiedniej diety, ewentualnie z dodatkiem witamin, przeciwutleniaczy i kwasów tłuszczowych Omega-3 lub Omega-6, a także szybkiego, agresywnego leczenia infekcji i innych schorzeń, gdy się pojawią.
Nie ma lekarstwa na FIV, nie ma też specyficznego leczenia choroby, nawet gdy stan zdrowia kota pogarsza się.2 Weterynarz może jednak wypróbować leki przeciwzapalne, leki wzmacniające odporność i leki na wtórne infekcje, aby utrzymać kota w jak najlepszym zdrowiu.
Rokowanie dla kotów z wirusem niedoboru odporności kotów
Koty FIV-dodatnie, u których nie dochodzi do przejścia poza fazę utajoną, zazwyczaj radzą sobie dość dobrze i przy dobrej opiece mogą żyć przez wiele lat. Jednak koty, które przechodzą w ostatnią fazę, zwykle zapadają na raka lub chorobę wtórną w ciągu kilku miesięcy.2
Jak zapobiegać FIV
Koty wychodzące na zewnątrz są najbardziej narażone na zarażenie wirusem, więc najlepszym sposobem zapobiegania zakażeniu FIV jest zapewnienie, że kot przebywa w domu.2 Należy unikać kontaktu z innymi kotami, o których wiadomo, że są nosicielami wirusa FIV, ponieważ ugryzienie może prowadzić do zakażenia. Proszę sterylizować lub kastrować swoje koty, ponieważ nienaruszone koty, zwłaszcza samce, są bardziej podatne na wędrówki i walki na zewnątrz.
Chociaż kiedyś istniała szczepionka na FIV, została ona wycofana z rynku północnoamerykańskiego w 2016 roku z powodu obaw o fałszywie dodatnie wyniki i brak skuteczności.2
Czy FIV jest zaraźliwy dla innych zwierząt?
Wirus niedoboru odporności kotów jest zaraźliwy tylko dla kotów. Ludzie, psy i inne zwierzęta domowe nie mogą zarazić się FIV od zarażonego kota. Jednak kot FIV-dodatni może rozprzestrzeniać wirusa na inne koty.
Jeśli podejrzewają Państwo, że Państwa zwierzę jest chore, należy natychmiast skontaktować się z weterynarzem. W przypadku pytań dotyczących zdrowia, zawsze należy skonsultować się z lekarzem weterynarii, ponieważ zbadał on zwierzę, zna jego historię zdrowia i może wydać najlepsze zalecenia dla zwierzęcia. Źródła artykułów Point Pet korzysta wyłącznie z wysokiej jakości źródeł, w tym recenzowanych badań, w celu potwierdzenia faktów zawartych w naszych artykułach. Proszę zapoznać się z naszym procesem redakcyjnym, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak sprawdzamy fakty i dbamy o to, aby nasze treści były dokładne, wiarygodne i godne zaufania.
-
Wirus niedoboru odporności kotów (FIV). Szpitale dla zwierząt VCA.
-
Wirus niedoboru odporności kotów. Cornell University College of Veterinary Medicine.
